Μπορεί το σύνθημα του Συνεδρίου να ήταν «προοδευτική αντεπίθεση τώρα» ωστόσο η αξιωματική αντιπολίτευση δέχεται συνεχώς επίθεση από τα ίδια της τα στελέχη.
Γράφει ο Δημήτρης Κετικίδης
Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε ένα «κανονικό» Συνέδριο. Ούτε καν το προηγούμενο του ίδιου κόμματος υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα, το οποίο έδειχνε ότι υπήρχε έστω μια ενότητα.
Το μόνο βέβαιο πάντως είναι πως με όλα όσα έγιναν στο Tae Kwon Do, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει κερδίσει απολύτως τίποτα. Ίσα ίσα έχει βγει ακόμη περισσότερο «πληγωμένη». Το ότι οι Σύνεδροι χειροκροτούσαν τον Στέφανο Κασσελάκη δε μου λέει και πολλά εκτός απ’ το ότι του έχουν εμπιστοσύνη για την επόμενη μέρα του κόμματος.
Μόνο με χειροκροτήματα και ιαχές όμως, βουλευτικές εκλογές δεν κερδίζει κανείς. Χρειάζεται και πολιτική, και μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ σε καμία περίπτωση δεν δείχνει ούτε τη στοιχειώδη σοβαρότητα για να πείσει τον κόσμο ότι αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική.
Γι’ αυτό προφανώς ευθύνονται όλοι από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο. Η στάση του Αλέξη Τσίπρα όλο αυτό το διάστημα, μου δείχνει ότι δεν ενοχλήθηκε και ιδιαίτερα με την αποχώρηση των 11 βουλευτών από το κόμμα. Αν δεν επιθυμούσε τη διάσπαση, θα προσπαθούσε να την ανακόψει μέσα από ηχηρή παρέμβαση όπως αυτή πριν το Συνέδριο, και όχι μέσα από ραντεβού σε ταβέρνες τα οποία ο καθένας τα ερμηνεύει όπως θέλει.
Ακόμη και ο πρώην πρωθυπουργός δείχνει να έχει βγει χαμένος τις τελευταίες μέρες. Όταν κανένα σχεδόν από τα προβεβλημένα στελέχη δεν υποστήριξε την παρέμβασή του, τότε μάλλον η πρότασή του έπεσε σε τοίχο. Αυτό δείχνει και το «καρφί» του Νίκου Παππά ότι θα προτιμούσε να είναι στην αίθουσα ο πρώην πρωθυπουργός, ενώ ο Παύλος Πολάκης χαρακτήρισε λανθασμένη και άκαιρη την τοποθέτησή του.
Ευθύνη έχει και ο ίδιος και μάλιστα μεγάλη. Τα «καμπανάκια» ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ χτυπούσαν και επί ηγεσίας του, ωστόσο προτίμησε να διατηρήσει άλλη στάση. Ήταν δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν και γι’ αυτόν το πλήρωμα του χρόνου, το οποίο το ονόμασε «παραμερίζω για να περάσει το νέο κύμα».
Χαμένος είναι και ο Στέφανος Κασσελάκης, αφού για άλλη μια φορά δεν πέρασε η πρότασή του. Επαναλαμβάνω ότι τα χειροκροτήματα και οι ιαχές στην ομιλία του δεν μου λένε και πολλά. Σημασία έχει το τι βγαίνει προς τα έξω. Με την εικόνα που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ εδώ και μήνες πλέον, δείχνει πως ούτε τα στελέχη του στην πλειοψηφία τους δεν σέβονται τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η Όλγα Γεροβασίλη, κατέθεσε τη δική της υποψηφιότητα, θεωρώντας πως μπορεί να ηγηθεί του κόμματος και να το οδηγήσει ξανά σε κυβερνητική τροχιά. Δε νομίζω να έχει συμβεί ξανά στο παρελθόν να δηλώνει κάποιος παρών και να δέχεται γιουχαΐσματα από τους ίδιους του τους «συντρόφους».
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δείχνει να είναι υπό διάλυση ωστόσο μου δίνει την εικόνα ότι υπάρχουν πολλοί δελφίνοι, οι οποίοι θέλουν να ελέγχουν από κάτι, και περιμένουν τις ευρωεκλογές για να χρεώσουν την ήττα στον Στέφανο Κασσελάκη.
Αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά πρωτοφανές. Μετά από σχεδόν 5 χρόνια διακυβέρνησης ενός κόμματος, αντί να παρουσιάζει το ίδιο τη φυσιολογική φθορά, φθείρεται συνεχώς η αξιωματική αντιπολίτευση. Κάτι που δεν ζημιώνει ούτε τον Μητσοτάκη, ούτε τον Κασσελάκη, ούτε τον Ανδρουλάκη προσωπικά, αλλά την ίδια την Ελλάδα.
Δείτε επίσης: Κασσελάκης: «Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε δυνατά και καθαρά»
