Επί σειρά ετών αρμένιζε στα νησιά του Αιγαίου φωτογραφίζοντας τον τόπο και τους ανθρώπους, «βάφτισε» το πρότζεκτ του Marabou, εμπνεόμενος από τον Καββαδία, κι έχοντας ολοκληρώσει τον αιγαιοπελαγίτικο κύκλο του έβαλε πλώρη για την Καραϊβική και τη 15η Μπιενάλε της Αβάνας. Ο γνωστός φωτογράφος Κωνσταντίνος Σοφικίτης ταξίδεψε στην Κούβα, όπου τον περασμένο Ιούλιο και τον Αύγουστο φωτογράφισε ανθρώπους του πανέμορφου νησιωτικού κράτους και «πάντρεψε» τις εικόνες του αυτές με εκείνες του Marabou, παρουσιάζοντας στην Μπιενάλε της Αβάνας μια ιδιότυπη (φωτογραφική) «συνομιλία» ανάμεσα στο Αιγαίο και την Κούβα. Μια «συνομιλία», της οποίας θα μπορέσουν να γίνουν κοινωνοί όσοι από σήμερα (17 Νοεμβρίου 2024) έως και τις 28 Φεβρουαρίου 2025 περιηγηθούν στις γειτονιές της Αβάνας, όπου εκτυλίσσεται η Μπιενάλε.
Το Marabou Project ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2018 ως ένα ιδιαίτερο φωτογραφικό οδοιπορικό στα νησιά του Αιγαίου. Ο Κωνσταντίνος Σοφικίτης, διακεκριμένος με το πρώτο βραβείο στα Sony World Photography Awards 2017, επισκέφθηκε και τα 65 κατοικημένα νησιά του πελάγους, καταγράφοντας, μέσα από φωτογραφίες και βίντεο, το τοπίο και τους κατοίκους τους κι επιχειρώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα χρονικό στην ψυχή των νησιωτών. Το πρότζεκτ ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2024 και κάποια απ’ αυτά τα κλικ, μαζί με τις εικόνες των κατοίκων της Κούβας, περιλαμβάνει η έκθεση στην Αβάνα. Πρόκειται για συνολικά 25 φωτογραφικά πορτρέτα, που αποκαλύπτουν τις ομοιότητες μεταξύ των ανθρώπων του μεγαλύτερου νησιού της Καραϊβικής, την Κούβα, και των νησιών του Αιγαίου πελάγους.
Τα έργα συνοδεύονται από ένα μικρού μήκους (15′) ντοκιμαντέρ των Πέτρου Σοφικίτη και Αργύρη Βαλασιάδη, όπου παρουσιάζονται ιστορίες ανθρώπων που διατηρούν και τιμούν την κληρονομιά τους σε αυτές τις αντίθετες μεριές του κόσμου. Ταυτόχρονα εμφανίζονται επίσης πλάνα από το οδοιπορικό στα νησιά του Αιγαίου και στην Κούβα, ως ένα ταξίδι αφηγήσεων και λαογραφίας, το οποίο θα προβληθεί για πρώτη φορά στο κοινό.
«Το Marabou το ξεκίνησα με σκοπό να ταξιδέψω σε όλα τα κατοικημένα νησιά του Αιγαίου και να μπορέσω να καταγράψω ιστορίες ετερόκλητες, όχι απαραίτητα με κάποιο προσανατολισμό συγκεκριμένο. Όλο αυτό το ταξίδι με οδήγησε σε μοναδικά μονοπάτια και σε σχέση με την ταυτότητά μας, σαν κουλτούρα, σαν πολιτισμό και σαν κάποιες πολύ σπουδαίες γνώσεις που πήρα μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία», εξηγεί, μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, από την Αβάνα όπου βρίσκεται, ο Κωνσταντίνος Σοφικίτης.
Τα ίδια μονοπάτια γνώσης μιας άλλης ταυτότητας, διαφορετικής μα και συνάμα όμοιας σε αρκετά σημεία της με αυτή του Αιγαίου, «περπάτησε» ο Κωνσταντίνος Σοφικίτης φωτογραφίζοντας και τους ανθρώπους της Κούβας. «Υπάρχει μια αγάπη εδώ για την Ελλάδα, μια φοβερή σύνδεση. Στα σχολεία τους μαθαίνουν αρχαία ελληνικά, έχουν αγάλματα του Ρίτσου και γνωρίζουν πολλούς αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους παρά το γεγονός ότι η εκπαίδευση είναι σε βασικό επίπεδο. Πέρα από τη σύνδεση και την αγάπη που έχουν οι ίδιοι για την Ελλάδα θα έλεγα πως αν περιηγηθεί κανείς στους δρόμους της Αβάνας ή αν βγει λίγο προς τα έξω, στα χωριά, θα δει μια Ελλάδα του ’50 ή του ’60. Σκοπός μου, όταν άρχισα να φωτογραφίζω, δεν ήταν να εντοπίσω απλώς φωτογενείς ανθρώπους, αλλά να περπατήσω όσο μπορώ απ’ άκρη σ’ άκρη και να συναντήσω ανθρώπους. Γιατί πάνω απ’ όλα για μένα έχει σημασία όχι απλώς ένα καλό κλικ όσο να μπορέσω να βάλω τον εαυτό μου σε μια διαδικασία να κατανοήσω κάποια πράγματα», τονίζει ο αναγνωρισμένος φωτογράφος, που μπροστά από κάθε λήψη βάζει τον ίδιο τον Άνθρωπο.
Όταν ήρθε η πρόσκληση από την Μπιενάλε της Αβάνας, ο Κωνσταντίνος Σοφικίτης δεν δίστασε στιγμή να κάνει το μακρύ ταξίδι. «Αυτό που γίνεται εδώ διαφοροποιείται πολύ από το σύνολο των Μπιενάλε επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν εδώ εγκαταστάσεις για να φιλοξενήσουν τέτοια art fairs, όλο αυτό πηγαίνει στους ανθρώπους και στις γειτονιές, δηλαδή είναι σαν ένα open air festival. Αυτό είναι πάρα πολύ ωραίο γιατί τελικά η τέχνη επιστρέφει στον κόσμο», σημειώνει κι εξηγεί πως ο χώρος που έχει διατεθεί στον ίδιο είναι μία από τις πιο φτωχές περιοχές της Αβάνας, όπου οι κάτοικοί της δεν θα είχαν ποτέ τη δυνατότητα ή τον τρόπο να έχουν πρόσβαση σε τέτοιου είδους εκθέσεις.
Ο ίδιος, πάντως, αισθάνεται ιδιαίτερη χαρά που τού δόθηκε η ευκαιρία να συμμετάσχει σε αυτή τη μεγάλη γιορτή της Τέχνης και δεν παραλείπει να ευχαριστήσει από καρδιάς την ελληνική πρεσβεία στην Αβάνα και τον πρέσβη Θοδωρή Τσακίρη για την πολύτιμη βοήθεια.
Τοποθεσία: Embarcadero de la Lanchita de Casablanca, Αβάνα, Κούβα
Διάρκεια έκθεσης: 17 Νοεμβρίου 2024 – 28 Φεβρουαρίου 2025
