Του Γιάννη Συμεωνίδη
Ένας άτυπος όσο κι άγνωστος στους πολλούς θρησκευτικός πόλεμος ανάμεσα στην Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο κρύβεται πίσω από την αναθεώρηση του άρθρου 3 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας και του οποίου η Αναθεώρηση υπερψηφίστηκε- έστω με 151 βουλευτές και με διαρροές βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ- από τη Βουλή την Πέμπτη.
Υπενθυμίζουμε ότι σήμερα το άρθρο αναφέρει επί λέξει στις παραγράφους 1 και 2:
- “Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού.
H Oρθόδοξη Eκκλησία της Eλλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Eκκλησία του Xριστού τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις.
Eίναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Iερά Σύνοδο των εν ενεργεία Aρχιερέων και από τη Διαρκή Iερά Σύνοδο που προέρχεται από αυτή και συγκροτείται όπως ορίζει ο Kαταστατικός Xάρτης της Eκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Tόμου της κθ΄ (29) Iουνίου 1850 και της Συνοδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίου 1928.
- Tο εκκλησιαστικό καθεστώς που υπάρχει σε ορισμένες περιοχές του Kράτους δεν αντίκειται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου”.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την Αναθεώρηση του άρθρου 3 έχει ως εξής:
“Η Ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη.
Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία βρίσκεται αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και με κάθε άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία και τηρεί απαρασάλευτα τους Κανόνες των Αποστόλων και των Οικουμενικών Συνόδων και την εκκλησιαστική παράδοση.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας είναι αυτοκέφαλη και διοικείται σύμφωνα με όσα ορίζουν ο Καταστατικός Χάρτης της, ο Πατριαρχικός Τόμος του 1850 και η Συνοδική Πράξη του 1928.
Το εκκλησιαστικό καθεστώς της Κρήτης και των Δωδεκανήσων δεν αντίκειται στις παραπάνω διατάξεις”.
Τόσο η Εκκλησία της Ελλάδος όσο και το Οικουμενικό Πατριαρχείο διαφωνούν με το “ουδετερόθρησκο”.
Με μια προσεκτική ανάγνωση, ωστόσο, της πρότασης αναθεώρησης του άρθρου 3 θα παρατηρήσει κανείς κάποιες παραλείψεις που το Φανάρι δεν θεωρεί τυχαίες κι αφήνει να εννοηθεί πως έχουν προκύψει κατόπιν συνεννόησης του Αλέξη Τσίπρα με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμο.
Συγκεκριμένα, κύκλοι του Πατριαρχείου παρατηρούν στο Politik πως έχει απαλειφθεί το επίθετο “ιερός” από την υποχρέωση της Εκκλησίας να τηρεί απαρασάλευτα τους αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις παραδόσεις με σκοπό να μειωθεί η αξία των Οικουμενικών Συνόδων και συνεπακόλουθα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η παράλειψη των Νέων Χωρών
Το πιο επικίνδυνο, ωστόσο, για τους ίδιους είναι πως με τη νέα διάταξη εξαιρούνται οι αποκαλούμενες “Νέες Χώρες” (μητροπόλεις της Βόρειας Ελλάδας και η Χίος) και γίνεται αναφορά μόνο στο εκκλησιαστικό καθεστώς της Κρήτης και των Δωδεκανήσων, όλες τους μητροπόλεις που δεν υπάγονται στην Εκκλησία της Ελλάδας αλλά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Υπενθυμίζεται ότι οι Νέες Χώρες είναι επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οι οποίες με Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη του 1928 διοικούνται «επιτροπικώς» από την Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά πνευματικώς υπάγονται στο Φανάρι, το οποίο φοβάται πως με τη νέα συνταγματική διάταξη αυτές περνούν και τυπικώς στην εξουσία της Αθήνας.
Όπως κι αν έχει, τόσο η Εκκλησία της Ελλάδος όσο και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αντιμετωπίζουν με μεγάλο σκεπτικισμό (sic) τις κυβερνητικές προτάσεις- ιδίως για τον τρόπο πληρωμής των κληρικών- έχοντας ως δεδομένο ότι το ελληνικό Κράτος διαχρονικά δεν έχει τηρήσει ούτε τις νομικές ούτε τις ηθικές δεσμεύσεις του απέναντι στην Εκκλησία.
