Στο αίσιο τέλος της υπόθεσης του Βασίλη Δημάκη και της επιστροφής του στο κελί των φυλακών Κορυδαλλού αναφέρθηκε ο δάσκαλος του κρατούμενου και εκπαιδευτικός των φυλακών Αυλώνα, Πέτρος Δαμιανός μιλώντας στον Flash 99,4 και την εκπομπή Flash Δρομο-λόγιο.
Αρχικά, σε ερώτηση για το αν στην περίπτωση του Βασίλη Δημάκη ισχύει η παροιμιώδης φράση «τέλος καλό, όλα καλά», τόνισε ότι «ετσι νομίζω με την ευχή βέβαια να μην έχει υποστεί κάποια βλάβη η υγεία του Βασίλη (σ.σ. Δημάκη). Και αυτό διότι σε αυτές τις περιπτώσεις ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι δεν θα υπάρξει κίνδυνος. Τη ζωή μπορεί να την κερδίζεις και μετά να αποκτάς μόνιμες βλάβες. Αυτό θα το δούμε όμως τις επόμενες ημέρες».
Μην ξεχνάτε ότι το 2018 είχε μια παρόμοια μεγάλη περιπέτεια που του άφησε κάποιες σοβαρές καταστάσεις, επομένως περιμένουμε να δούμε πως θα εξελιχθεί και σε αυτή την περίπτωση. Ας ευχηθούμε ότι δεν θα είναι μόνιμο».
Σε ερώτηση για το αν τον συνάντησε σχετικά πρόσφατα, ο κ. Δαμιανός τόνισε ότι «τον είδα την Δευτέρα και ήταν αρκετά καταβεβλημένος χωρίς καλή όψη. Την Τετάρτη δε από ότι έμαθα ήταν ακόμη χειρότερα τα πράγματα, αλλά ευτυχώς χθες το απόγευμα τελείωσαν όλα, λειτούργησαν σωστά. Το πρωί συνεδρίασε η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών, έδωσε προτεραιότητα στην υπόθεση του Δημάκη, ξεκίνησαν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, έφτασαν στο κατάστημα ΙΙ του Κορυδαλλού, ενημερώθηκε ο εισαγγελέας, έβαλε τις απαραίτητες υπογραφές και το απόγευμα ο Βασίλης Δημάκης ήταν στο κελί του. Και φυσικά σταμάτησε την απεργία πείνας και δίψας».
Για τις δύο ανακοινώσεις της γενικής γραμματείας Αντεγκληματικής Προστασίας και του υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο Π. Δαμιανός τόνισε χαρακτηριστικά ότι «όλο αυτό ήταν σχεδόν άνευ λόγου, με μια μικρή διευκρίνηση. Οι ανακοινώσεις δεν έλεγαν ψέματα, όμως πάντα χρειάζεται η χρονικότητα των καταστάσεων. Δηλαδή υπήρχε μια χρονική περίοδος που έγιναν αυτά τα πράγματα από τον Βασίλη, όμως από κάποια στιγμή και μετά, θέλετε η επαφή με τους δασκάλους του, θέλετε η ωρίμανση του ίδιου σαν άτομο, άλλαξε τελείως σκέψεις και φιλοσοφία ζωής.
Από εκεί και πέρα πρέπει να χρεώνουμε τις πράξεις του και να δηλώνουμε ότι οι άλλες οι άσχημες πραγματοποιήθηκαν πριν. Αυτές οι καταστάσεις δεν είναι ανακατεμένες χρονικά. Ξέρετε, εμείς που εργαζόμαστε στον τομέα της εκπαίδευσης στη φυλακή, αγωνιζόμαστε και ζητάμε με μεγάλη προσπάθεια να βρούμε τέτοιες περιπτώσεις σαν τον Βασίλη Δημάκη. Και τους κάνουμε «οδηγούς», τους κάνουμε «φάρους». Τους θέλουμε αυτούς τους ανθρώπους να οδηγήσουν με τις πράξεις τους τα υπόλοιπα παιδιά. Να μην το μπερδεύουμε, να μην το ανακατεύουμε και να μη δημιουργούμε σύγχυση.
Ακόμα και ένα στραβοπάτημα να κάνει ένας τέτοιος άνθρωπος θα πρέπει να το υποβαθμίζουμε για να μπορούμε να του δίνουμε δύναμη να προχωρήσει καλύτερα. Θα έλεγα όμως και το εξής: Έχουμε ένα παλληκάρι, που αγωνίστηκε και εξακολουθεί αγωνίζεται πρώτα πρώτα για τον εαυτό του, όμως τον βλέπουν και οι συγκρατούμενοί του και παίρνουν θάρρος. Παίρνουν μαθήματα και αυτό για εμάς είναι μεγάλη υπόθεση. Να μπορέσουμε να έχουμε ανθρώπους που να λένε στα υπόλοιπα παιδιά αγωνιστείτε!
Είναι μεγάλη υπόθεση αυτό και για μένα και για τους συναδέλφους μου που αγωνίζονται κάθε μέρα και προσπαθούν να μορφώσουν παιδιά τα οποία είναι παραβατικά. Δεν θα ήταν στη φυλακή αν δεν είχαν κάνει κακουργήματα. Τα πλημμελήματα είναι μόνο για μερικούς μήνες και μετά φεύγουν. Γι’ αυτούς λέμε ότι μπορούν να αλλάξουν. Και έχουμε πια πολλά παραδείγματα κρατουμένων που άλλαξαν.
Και αυτό θέλω να το καταλάβει η κοινωνία. Οι κρατούμενοι αλλάζουν. Όχι εύκολα. Πολύ δύσκολα, αλλά αλλάζουν. Όχι με μεγάλη συχνότητα, με μικρή, αλλά αυτό πρέπει να το ενισχύσουμε ώστε να το κάνουμε μεγαλύτερο. Αυτοί οι άνθρωποι – θέλω να το καταλάβουν όλοι όσοι μας ακούν – όταν τελειώσει η ποινή τους θα είναι δίπλα μας. Στο διπλανό σπίτι, στο απέναντι. Θα ανακατευτούν με τα παιδιά μας, με τους συγγενείς μας, με τα εγγόνια μας. Οπότε τους θέλουμε λειτουργικούς. Πρώτα με τον εαυτό τους και μετά με την κοινωνία. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό».
Σε ερώτηση για το αν με βάση την υπόθεση του Βασίλη Δημάκη το κράτος «φωνάζει» στους υπόλοιπους ότι «για να σε ακούσω πρέπει να βλάψεις τον εαυτό σου», ο διευθυντής του Ειδικού Γυμνασίου και Λυκείου Αυλώνας είπε πως «έχετε δίκιο να το σκέφτεστε αυτό, θα το έλεγα όμως διαφορετικά γιατί περνάει ένα λάθος μήνυμα. Το κράτος θα έπρεπε να βρίσκεται δίπλα όταν κάποιος δεν κάνει κακό στον εαυτό του. Δεν χρειάζεται και δεν πρέπει για ένα κράτος δικαίου να φτάσεις στο σημείο να κάνεις κακό στον εαυτό σου για να σε ακούσει».
Για το αν μέσα από την ανακοίνωση του υπουργείο Προστασίας του Πολίτη διέκρινε ότι το θέμα της στήριξης στον Βασίλη Δημάκη τέθηκε σε ένα φάσμα πολιτικής αντιπαράθεσης, ο Π. Δαμιανός σημείωσε πως «δε νομίζω ότι συνέβη αυτό. Ο καθένας μας έχει μια πολιτική τοποθέτηση αλλά εδώ μιλούσαμε για την εκπαίδευση στη φυλακή, για το δικαίωμα ενός κρατούμενου να μορφωθεί και τίποτα άλλο.
Ξέρετε ο νόμος όταν η Πολιτεία, η κοινωνία, ο πολίτης δια μέσου του δικαστή δίνει το δικαίωμα να δικάσει κάποιον του αφαιρεί όλα του τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο νόμος και το Σύνταγμα της Ελλάδος τονίζουν ότι το μόνο που αφαιρείται είναι η ελευθερία της κίνησης. Όλα τα υπόλοιπα δικαιώματα βρίσκονται σε ισχύ. Γι’ αυτό και υπάρχει η εκπαίδευση στη φυλακή. Γιατί είναι δικαίωμα του κρατούμενου.
Επομένως προσπαθούμε και εμείς που βρισκόμαστε στην υπηρεσία της εκπαίδευσης και οι κρατούμενοι που το επιθυμούν να ικανοποιήσουμε αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα“.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Πέτρου Δαμιανού στον Flash 99,4:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Καμπαγιάννης στον Flash: Ο Δημάκης έδειξε τον δρόμο
