Έχει συνδέσει το όνομά του με τα κοινά της Θεσσαλονίκης όσο λίγοι τις τελευταίες δεκαετίες. Πιστός στην προσφορά προς τους συμπολίτες του, ηγείται του Δ.Σ. του Μεγάρου Μουσικής από τη θέση του Προέδρου. Ο Βασίλης Γάκης άνοιξε τις πύλες του Μεγάρου για το Politic.gr και μίλησε για… όλα.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΜΕΛΙΔΗ
Για τη θητεία του στο Μέγαρο, για τη σχέση αγάπης που έχει με την Αυτοδιοίκηση από την ηλικία των 21 ετών, για τη λατρεμένη του Ροτόντα, για τους άξιους νέους της Θεσσαλονίκης. Απολαύστε τον…
– Πώς σκέφτεται το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης να υποδεχθεί το κοινό του μόλις επιτραπούν από την Κυβέρνηση τα δημόσια θεάματα σε κλειστούς χώρους;
“Το θέμα της χωρητικότητας είναι ένα θέμα το οποίο δεν μπορούμε από τώρα να το αποσαφηνίσουμε. Εξαρτάται από τα επιδημιολογικά δεδομένα που θα υπάρχουν εκείνη την περίοδο. Θεωρώ ότι ο εκτεταμένος εμβολιασμός θα μπορέσει να βοηθήσει, ώστε να έχουμε μία μεγαλύτερη πληρότητα στην κάλυψη των θέσεων. Αυτή τη στιγμή διεξάγονται παγκόσμια και διάφορα πειράματα για την πραγματοποίηση συναυλιών. Πιστεύω ότι η χρήση του πιστοποιητικού εμβολιασμού ή η πραγματοποίηση rapid test πριν από τη συμμετοχή σε μία συναυλία, ενδεχομένως να είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο. Πάντως, πέρσι, στο ενδιάμεσο διάστημα που επιτράπηκε η χρήση κλειστών χώρων, η πληρότητα ήταν 50%. Αυτό σημαίνει ότι στη μεγάλη αίθουσα των Φίλων της Μουσικής, δεν μπορούσαμε να υπερβούμε τα 700 άτομα. Παρόλα αυτά, είμαστε πεπεισμένοι ότι θα μπορούσαμε να φιλοξενήσουμε πολύ περισσότερο κόσμο απ’ ό,τι πέρσι”.
– Είστε στον προεδρικό θώκο του Μεγάρου εδώ και 1,5 χρόνο. Το προσωπικό σας όραμα για το Μέγαρο ποιο είναι;
“Καταρχάς πρέπει να τονίσουμε ότι ένα μήνα μετά την εκλογή μου, είχαμε τη μεγάλη ατυχία να κλείσει το Μέγαρο λόγω της πανδημίας. Έτσι, δεν μπορέσαμε να υλοποιήσουμε τον προγραμματισμό, όπως θα θέλαμε να προσφέρουμε καλλιτεχνικό και συνεδριακό έργο – γιατί υπενθυμίζω ότι είμαστε και συνεδριακός χώρος – στο κοινό της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Αυτό, όμως, δε στάθηκε εμπόδιο. Δεν κλείσαμε… Προσπαθήσαμε να έχουμε μία σημαντική παρουσία. Αφενός με τη χρήση του διαδικτύου και αφετέρου με τα έργα για τη συντήρηση των εγκαταστάσεων του Οργανισμού. Τα κτίρια είναι σε μία θέση κοντά στη θάλασσα και όλοι γνωρίζουν τι σημαίνει αυτό για φθορές. Επίσης, το κτίριο Μ1 συμπληρώνει μία 20ετία. Ως εκ, δημιουργήθηκε η άμεση ανάγκη για επεμβάσεις συντήρησης.
Από εκεί και πέρα, σαφώς και υπάρχει όραμα. Αυτό είναι η παροχή υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικού προγράμματος, είτε από το ίδιο το Μέγαρο είτε από τη φιλοξενία αξιόλογων καλλιτεχνικών παραγωγών και φυσικά η φιλοξενία συνεδρίων υψηλής ποιότητας, που είναι οι παράλληλες δράσεις βάσει του ιδρυτικού καταστατικού του Μεγάρου.
Οραματιζόμαστε το Μέγαρο να αποτελέσει μία γέφυρα πολιτισμού όχι μόνο για το κοινό της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής, αλλά και της βαλκανικής ενδοχώρας”.
– Μου δίνετε την καλύτερη “πάσα” για την επόμενη ερώτηση. Τι ενέργειες πιστεύετε ότι χρειάζονται για να αποκτήσει το Μέγαρο διεθνή φήμη – και πέραν των Βαλκανίων;
“Και ως οικονομολόγος και ως άνθρωπος που υπηρέτησα από διάφορες θέσεις τον Πολιτισμό, θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρχει η οικονομολογική σκέψη και η λογική του καλλιτεχνικού προϊόντος ως μοχλού ανάπτυξης μίας πόλης ή μιας περιοχής. Βέβαια, δεν είναι δυνατό πάντοτε να μπαίνουμε στη λογική των εσόδων-εξόδων. Θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη εάν ένας πολιτιστικός φορέας μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά στην ανάπτυξη μίας τοπικής ή μιας περιφερειακής οικονομίας. Είναι αυτό που ονομάζουμε πολιτιστικός και συνεδριακός τουρισμός.
Γιατί οι τουρίστες που επισκέπτονται την πόλη για την αγορά της, τα τοπία ή το φαγητό, να μην προσελκύονται και από τις πολιτιστικές δράσεις; Ή ακόμα καλύτερα… γιατί οι πολιτιστικές δράσεις να μην αποτελούν την αιτία για την έλευση τουριστών στην πόλη; Αυτό επιτυγχάνεται μπαίνοντας σε μία καινούρια λογική: της προβολής του πολιτιστικού προϊόντος έξω από τα σύνορά μας. Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, το οποίο το πιστεύω εδώ και πολλά χρόνια. Χρειάζεται ένας ευρύτερος συνδυασμός δράσεων, και από τον Οργανισμό Τουριστικής Προβολής της Θεσσαλονίκης και από άλλους φορείς. Γι’ αυτό άλλωστε το Μέγαρο αποτελεί μέλος και συμμετέχει στο Δ.Σ. σχετικού οργανισμού της πόλης, προς αυτή την κατεύθυνση.
Θέλω, επίσης, να μοιραστώ μία πολύ σημαντική εμπειρία. Όταν ήμουν αντιδήμαρχος Πολιτισμού, είχα τη μεγάλη χαρά και τιμή να συμπεριλάβω στον προγραμματισμό μία συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης με τον Χοσέ Καρέρας. Θυμάμαι τότε ότι ο παραγωγός του μου είχε δείξει τις χιλιάδες ερωτήσεις που είχαν γίνει μέσα από το επίσημο σάιτ του καλλιτέχνη για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Αυτό ενισχύει την αναγνωρισιμότητα και δημιουργεί πολλαπλασιαστικά οφέλη στην οικονομία και στην κοινωνία. Αυτό πρέπει να πετύχουμε, είναι δύσκολο αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Χρειάζεται συνδυασμός δυνάμεων της πόλης”.
“Στο πλάνα μας η στρατηγική του Thess Art Megaron”
– Κάνατε λόγο για πολιτιστικό τουρισμό. Υπάρχει πρόβλεψη για ξενάγηση των τουριστών στους χώρους του Μεγάρου πέραν των ωρών των συναυλιών;
“Τα δύο κτίρια που ανήκουν στον ΟΜΜΘ, το κόκκινο και το λευκό όπως λέει ο κόσμος, είναι από μόνα τους μνημεία σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Είναι γεγονός ότι έχουμε πολλές επισκέψεις εκπαιδευτικού περιεχομένου για την αποτύπωση ή τη φωτογράφηση των δύο αυτών κτιρίων. Φέτος σκεφτόμαστε να διευρύνουμε τη δραστηριότητα του Μεγάρου έξω από τα… στεγανά. Κάποτε υπήρχαν περιοδικές δραστηριότητες σε χώρο τεχνών, έξω από το χώρο της μουσικής. Αυτό πλέον θέλουμε να το κάνουμε οργανωμένα και σε μία μόνιμη βάση. Θέλουμε να συνδυάζουμε και άλλες μορφές τέχνης με το χώρο της μουσικής, ώστε είτε οι επισκέπτες συνεδρίων είτε οι θαμώνες θεαμάτων μουσικής να έρχονται σε επαφή με παραγωγούς άλλων μορφών τέχνης, όπως οι εικαστικές.
Σκεφτόμαστε, λοιπόν, με εγκαινιάσουμε μία νέα στρατηγική με τίτλο “Thess Art Megaron”, η οποία θα εστιάζει σε παράλληλες δράσεις έξω από τη μουσική. Έχουμε την τύχη να έχουμε καλλιτεχνικό διευθυντή τον Χρήστο Γαλιλαία, έναν καταξιωμένο μουσικό της πόλης μας, ο οποίος ξέρει το ανθρώπινο δυναμικό, όπως και ένα εξαιρετικό Δ.Σ. που αποτελείται τόσο από τις πρυτανικές αρχές του πανεπιστημίου όσο και από ειδικούς στο χώρο του πολιτισμού, της οικονομίας και της εκπαίδευσης. Έτσι, αποκτήσαμε τη δυνατότητα να συνεργαστούμε με τους επιστημονικούς φορείς της πόλης, ώστε να πετύχουμε το στρατηγικό μας προγραμματισμό”.
– Πόσο μεγάλη θεωρείτε τη σημασία του Μεγάρου για την πόλη της Θεσσαλονίκης και για τη γενικότερη πρόοδο της συμπρωτεύουσας;
“Το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης είναι το μοναδικό κτιριακό συγκρότημα που έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις υψηλών προδιαγραφών με μεγάλη χωρητικότητα θεατών. Αυτό αποτελεί δέλεαρ για την έλευση παραγωγών, οι οποίες δε θα μπορούσαν να “βγουν” οικονομικά σε χώρους μικρής κάλυψης. Κακά τα ψέματα… αυτή η δραστηριότητα πρέπει να αφήνει στους καλλιτέχνες και ένα οικονομικό αποτύπωμα. Αν δεν υπήρχε το Μέγαρο, πάρα πολλές από τις κορυφαίες εκδηλώσεις που έχουν απολαύσει οι Θεσσαλονικείς και όχι μόνο δε θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθούν.
Επομένως, οι κτιριακές και τεχνικές υποδομές δίνουν δυνατότητες και ορίζοντα πολύ μεγαλύτερο από αυτόν που μπορεί να φανταστεί κάποιος. Τα δύο κτίρια στεγάζουν και παράγουν δραστηριότητες που απευθύνονται σε όλους. Με… πρώτιστο κριτήριο την ποιότητα.
Συνεργαζόμαστε με πάρα πολλούς φορείς, κάτι που μπορεί να διαπιστώσει κάποιος μέσα από τις διαδικτυακές μας παραγωγές. Συνεργαζόμαστε με τα πανεπιστήμια, με την Κρατική Ορχήστρα, με τη Συμφωνική Ορχήστρα, με το Δήμο Θεσσαλονίκης, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με το Momus. Δεν έχουμε περιθώρια να μη δε συνεργαστούμε. Η κοινή μας στόχευση επιβάλλει τη σύμπραξη, κάτι που αποτελεί και εντολή της υπουργού Πολιτισμού”.
“Ο στόχος των αφιερωμάτων μας δεν είναι να αφυπνίσουμε μίση του παρελθόντος”
– Κάνετε κάποιες παράλληλες δράσεις, όπως για τη μνήμη των 200 ετών από την Επανάσταση, για τη Γενοκτονία των Ποντίων κ.α. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι υπάρχει και μία κοινωνική προέκταση του Μεγάρου.
“Η παραγωγή με τίτλο “Οι Μακεδόνες το 1821” αποτελεί μία πολύ πρωτότυπη παραγωγή, που στοχεύει στην ενημέρωση του κόσμου για την πολύ σημαντικό ρόλο της Μακεδονίας στην Επανάσταση του 1821. Και μάλιστα, πρόκειται για μία παραγωγή με μουσικό και εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Με την ίδια λογικά κινηθήκαμε στη δημιουργία των αφιερωμάτων για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, αλλά και του ποντιακού ελληνισμού. Δεν μπορεί η πόλη να είναι ασύνδετη με τις μνήμες της.
Επίσης, στο νέο μας προγραμματισμό υπάρχει το σκέλος “Ημέρες Μνήμης του Μεγάρου”, όπου συγκαταλέγεται ένα μεγάλο αφιέρωμα και στην εβραϊκή κοινότητα, η οποία διαδραμάτισε μείζονα ρόλο στην πορεία της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Σημειώνω ότι ο στόχος μας δεν είναι να αφυπνίσουμε μίση του παρελθόντος, αλλά να αποτρέψουμε την επανάληψη τέτοιων ολέθριων πράξεων”.
– Είστε ταυτόχρονα επικεφαλής δημοτικής παράταξης στο Δήμο Θεσσαλονίκης (σ.σ. της παράταξης “Θεσσαλονίκη Υπεύθυνα”). Προλαβαίνετε να ανταποκριθείτε επαρκώς σε αμφότερα τα καθήκοντα;
“Ανήκω στους ανθρώπους που από πολύ μικρός έμαθα να έχω πρόγραμμα. Ως εκπαιδευτικός, η έννοια “πρόγραμμα” είναι βασική στη ζωή μου. Αν έχεις ένα καλό συντονισμό, μπορείς να τα συνδυάσεις όλα. Καταρχάς, η θέση του Προέδρου του Μεγάρου Μουσικής είναι άμισθη και τιμητική. Άρα, ασκώ παράλληλα το επάγγελμά μου για τον βιοπορισμό μου. Εκεί ήταν η μεγάλη πρόκληση, σε σχέση με το μεγάλο όγκο εργασιών που υπάρχει εδώ. Παρόλα αυτά, με σωστό προγραμματισμό κατορθώνω να αφιερώνω μέρες και ώρες και στην πόλη και στο Μέγαρο.
Πρέπει, όμως, να σημειώσω το εξής: το Μέγαρο δεν είναι άσχετο από την πόλη, είναι κομμάτι της πόλης. Μπορεί, λοιπόν, να είμαι ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Θεσσαλονίκης, αλλά σε επίπεδο πολιτισμού και ό,τι έχει να κάνει με το Δήμο, έχουμε μία αγαστή συνεργασία. Δεν πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιήσω θέσεις ή αξιώματα που μου παρέχει η Πολιτεία να υπηρετήσω, για οποιαδήποτε άλλη προσωπική ή πολιτική στόχευση. Άλλωστε, όταν λέμε για μοχλό ανάπτυξης για την πόλη, εννοούμε και την Περιφέρεια, και το Δήμο Θεσσαλονίκης και τους άλλους Δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος. Όταν οι συνάδελφοι είδαν την παραγωγή του Μεγάρου για τα 200 χρόνια για την απελευθέρωση, με μεγάλη χαρά δέχθηκαν να το χορηγήσουν, ώστε να προβληθεί και τηλεοπτικά και από τα σάιτ των Δήμων, ως ένα συνολικό προϊόν της περιοχής.
Χρόνια ζω τη Θεσσαλονίκη, χρόνια υπηρετώ την τοπική αυτοδιοίκηση και ίσως είμαι από τους λίγους που ξέρουν τόσο βαθιά όχι μόνο τα προβλήματα της πόλης, αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισής τους. Το μεγαλύτερο “κλειδί” για να επιλύσεις τα προβλήματα της πόλης δεν είναι μόνο το οικονομικό, που ίσως ορισμένοι θεωρούν, αλλά η ενσυναίσθηση. Δηλαδή, να έχουμε τη δυνατότητα να μπούμε στη θέση του άλλου για να κατανοήσουμε την ουσία των προβλημάτων. Και η ουσία… είναι η συνέπεια που αφήνει ένα πρόβλημα στην κοινωνία”.
– Ως άτομο που γνωρίζει καλά κάθε… γωνιά της Θεσσαλονίκης, ποια θεωρείτε ως μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της συμπρωτεύουσας και ποια είναι τα σοβαρότερα προβλήματα που χρήζουν επίλυσης;
“Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη με πολλά πλεονεκτήματα. Αν μελετήσει κανείς την οικονομική της ιστορία, η γεωγραφική της θέση, το λιμάνι, το αεροδρόμιο, το νεανικό ανθρώπινο δυναμικό… έχουμε κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα που μας φέρνουν φοιτητές, που ανανεώνουν τον πληθυσμό της και ίσως είμαστε η πόλη με τη μεγαλύτερη αναλογία νέων στον πληθυσμό της. Αυτό πρέπει να το αξιοποιούμε. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της πόλης.
Από εκεί και πέρα, η αποβιομηχάνιση που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με τη γενικότερη οικονομική κρίση, είναι γεγονός ότι άφησε ένα σοβαρό αποτύπωμα. Όμως… η Θεσσαλονίκη έχει πολλές δυνατότητες. Και πρόκειται για μία από τις λίγες φορές που η Κυβέρνηση έχει δώσει τόσο μεγάλη έμφαση στους μοχλούς ανάπτυξης της πόλης. Το αεροδρόμιο, η νέα Περιφερειακή οδός, τα έργα στο λιμάνι, το μετρό, το ThessIntec, αλλά και η αναβάθμιση του εκθεσιακού χώρου της ΔΕΘ είναι στοιχεία που πράγματα θα δώσουν μία άλλη όψη και μία άλλη προοπτική. Θα πρέπει, όμως, και η ίδια η πόλη να μπορέσει να κρατήσει το νεανικό πληθυσμό, δημιουργώντας νέες θέσεις απασχόλησης, που θα ξεφεύγουν του κατασκευαστικού τομέα και θα δημιουργήσουν υψηλών προδιαγραφών παροχή υπηρεσιών”.
– Θα επιμείνω λίγο… στον εντοπισμό των προβλημάτων της πόλης.
“Τα προβλήματα είναι ότι χρειάζονται έργα υποδομής. Για παράδειγμα, ο Περιφερειακός όταν είχε σχεδιαστεί εξυπηρετούσε κάποιες ανάγκες, οι οποίες τώρα έχουν αυξηθεί. Η επέκταση του λιμανιού ή η αύξηση των υποδομών του, η σιδηροδρομική γραμμή, τα logistics, η ολοκλήρωση του μετρό αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μοχλό ανάπτυξης. Παράλληλα, το τεχνολογικό πάρκο θα δίνει τη δυνατότητα σε ανθρώπινο δυναμικό υψηλά εξειδικευμένο να προσφέρει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, αλλά και να δεχθεί μεγάλες εταιρίες (πληροφορικής, φαρμακευτικές κ.α.) που θα μπορέσουν να το αξιοποιήσουν”.
“Να αξιοποιήσουμε το νεανικό ανθρώπινο δυναμικό της Θεσσαλονίκης”
– Βλέπω ότι έχετε μία ιδιαίτερη ευαισθησία για το νεανικό ανθρώπινο δυναμικό της πόλης.
“Διαπιστώνω μέσα από τη δουλειά μου ότι υπάρχουν παιδιά με διάθεση για γνώση και προσφορά στους άλλους, όχι μόνο με καθαρά προσωπικές φιλοδοξίες. Και δεν είναι δυνατόν, όταν έχω κάποιες συγκεκριμένες θέσεις, να μη συνδράμω από την πλευρά μου όπου μπορώ και δικαιούμαι από το νομικό πλαίσιο, προς αυτή την κατεύθυνση”.
“Δεν έχω αντιληφθεί ποιο είναι το όραμα της διοίκησης Ζέρβα”
– Ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Θεσσαλονίκης, πώς κρίνετε τη μέχρι στιγμής πορεία της διοίκησης Ζέρβα;
“Τόσο εγώ όσο και τα υπόλοιπα μέλη της παράταξής μας δεν είμαστε στη λογική της… αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευση. Αυτό μπορεί κάποιος να το διαπιστώσει εύκολα. Πολλές φορές, όπως στο ζήτημα της Διεθνούς Έκθεσης και του γηπέδου του ΠΑΟΚ, δεν είχαμε αντίρρηση να συμφωνήσουμε με τη διοίκηση. Παρόλα αυτά, έχουμε τις ενστάσεις μας και αντιλαμβανόμαστε το ρόλο του ελέγχου της διοίκησης για τη σωστή τέλεση του έργου της. Δεν έχω αντιληφθεί ακόμα – και δε νομίζω να φταίει η νοημοσύνη μου – ποιο είναι το όραμα και η στρατηγική στόχευση της παρούσας διοίκησης.
Δεν μπορεί το όραμα να είναι… να φτιάχνω μικροπαρεμβάσεις. Βλέπω πολλές καθυστερήσεις στην εκτέλεση έργων, αναγνωρίζοντας ότι στους πρώτους της μήνες η κάθε διοίκηση υλοποιεί το έργο της προηγούμενης. Όμως, στα νέα έργα και στις νέες παρεμβάσεις έχω να σημειώσω τις καθυστερήσεις. Μία άλλη μου ένσταση έχει να κάνει με τη χρήση του ανθρώπινου δυναμικού του Δήμου. Οι συχνές μετακινήσεις προϊσταμένων, οι διάφορες εργασιακές μεταβολές δημιουργούν μια αναστάτωση που δεν ωφελεί ούτε τον ίδιο τον οργανισμό ούτε την πόλη. Πιστέψτε με, υπάρχει αξιόλογο εργατικό δυναμικό.
Άκουσα το δήμαρχο Θεσσαλονίκης να λέει ότι η πόλη έχει ανάγκη από ένα νέο… Σχέδιο Μάρσαλ και ότι χρειαζόμαστε 100 εκατ. ευρώ. Θα ήθελα να θυμίσω ότι το Σχέδιο Μάρσαλ δεν αφορούσε μόνο έργα υποδομής, αλλά και ένα ευρύτερο πλαίσιο για τη δημιουργία μοχλών ανάπτυξης για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Για παράδειγμα… τι γίνεται με το εγκαταλειμμένο Φιξ; Τι γίνεται με το κτίριο της Αλλατίνη στην παραλία ή με την κεραμοποιία Αλλατίνη; Όλα αυτά τα κτίρια θα μπορούσαν να στεγάσουν επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Υπάρχουν μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες που επέλεξαν την πόλη μας για τα logistics τους. Αυτό θα μπορέσει να προσελκύσει και άλλες εταιρίες. Η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα η μεγάλη γέφυρα της Ελλάδας με την Ευρώπη. Αυτός ο ρόλος μπορεί να επανέλθει πολύ δυναμικά, ώστε η πόλη να έχει μεγάλη εξέλιξη”.
“Με ενοχλεί να γίνονται έργα για το φαίνεσθαι, μετά από 10 χρόνια οικονομικής κρίσης”
– Έχει γίνει, για παράδειγμα, μεγάλη κουβέντα για τον ποδηλατόδρομο στη Νίκης και στην Καραμανλή. Πιστεύετε ότι το συγκεκριμένο έργο έφερε όφελος ή οδήγησε στην όξυνση του κυκλοφοριακού προβλήματος;
“Η παράταξή μας ψήφισε Λευκό στο Δημοτικό Συμβούλιο για το συγκεκριμένο έργο. Είμαστε υπέρ των εναλλακτικών μεταφορικών μέσων, είμαστε υπέρ ο,τιδήποτε δεν είναι ρυπογόνο, όμως δε μπορείς να θέτεις το δίλημμα ή ποδήλατο ή αυτοκίνητο. Δεν μπορείς να βάζεις τους ανθρώπους σε σύγκρουση μεταξύ τους, θα πρέπει να τους βάζεις σε συνδυασμό των δράσεών τους. Αυτός που είναι σήμερα ποδηλάτης, θα είναι αύριο οδηγός.
Επίσης, πρέπει να προσέξεις πώς θα βοηθήσεις τον ίδιο τον ποδηλάτη. Αν προσέξετε, όλοι αυτοί οι ποδηλατόδρομοι είναι παράλληλοι μεταξύ τους. Δεν υπάρχουν κάθετοι. Το αρχικό σκεπτικό της διοίκησης είναι να χρησιμοποιούν και την παραλία. Αν είμαι, για παράδειγμα, στην οδό Καραμανλή, πώς θα μετακινηθώ στην παραλία με το ποδήλατο;
Ήταν, λοιπόν, ένα ημίμετρο, που είχε περισσότερο επικοινωνιακό σκοπό και λιγότερο ουσιαστικό σκοπό. Αυτό στην εποχή μας με ενοχλεί. Όταν έχουμε δοκιμαστεί για 10 χρόνια από την οικονομική κρίση, θα έπρεπε να διδαχθούμε και να διεκδικούμε μέσα από τη διαδικασία της ενσυναίσθησης, περισσότερο την ουσία και λιγότερο το φαίνεσθαι. Επίσης, ήρθε η πανδημία, η οποία πλήττει το κορυφαίο αγαθό του ανθρώπου, την ίδια τη ζωή. Αν από όλα αυτά δε διδαχθούμε να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας, τι περιμένουμε;”
– Με το χέρι στην καρδιά: είστε “ερωτευμένος” περισσότερο με τον καλλιτεχνικό χαρακτήρα του Μεγάρου ή με το αυτοδιοικητικό κομμάτι της ενασχόλησής σας;
“Πρωτοεκλέχθηκα όταν ήμουν 21 ετών. Αδιάλειπτα υπηρετώ την τοπική αυτοδιοίκηση. Δε θεωρώ το ένα αδιάφορο από το άλλο. Ένα κομμάτι της αυτοδιοίκησης είναι και ο πολιτισμός. Ο κόσμος, όμως, έχει μία παρεξηγημένη έννοια. Όταν λέμε πολιτισμό, δεν εννοούμε μόνο την καλλιτεχνική δημιουργία. Εννοούμε, επίσης, την εκπαίδευση, εν γένει την παιδεία, την προστασία του περιβάλλοντος. Γι’ αυτό στοχεύουμε να αναβαθμίσουμε ενεργειακά το Μέγαρο. Πρέπει μέσα σε ένα χρόνο να προλάβουμε όλα τα στάδια, ώστε να συμμετέχουμε είτε σε ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ είτε σε χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης. Η ενεργειακή αναβάθμιση του Μεγάρου είναι ένα στοιχείο που θα αφήσει αποτύπωμα σε όλη την πόλη.
Όσον αφορά το ρόλο μου σε σχέση με την Αυτοδιοίκηση, σας θυμίζω ότι αρχικά ήμουν νομαρχιακός Σύμβουλος και μάλιστα πρώτους σε ψήφους στην παράταξή μου. Έφυγα και επέλεξα το Δήμο, με όλα τα ρίσκα που υπήρχαν, σε μία λογική ότι εκείνη τη στιγμή εκτίμηση ότι ο ρόλος μου στην πόλη θα ήταν πιο υποστηρικτικός μέσω του Δήμου. Δε στοχεύω μόνο στα οφίτσια. Σημασία έχει να μπορείς να υπηρετείς το θεσμό και αυτό ο κόσμος το εισπράττει. Το 2019 βγήκα πρώτος σε ψήφους σε όλη τη Θεσσαλονίκη, κάτι που αποτέλεσε μία ισχυρή δέσμευση για να μείνω στην πόλη και να συνεχίσω να προσφέρω.
Θα μπορούσα κάλλιστα να κατεβώ στην Αθήνα και να καταλάβω ένα αξίωμα. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι, αν συμμετείχα σε κάποιο διοικητικό όργανο στην Αθήνα, θα έπαυα να αγαπάω τη Θεσσαλονίκη. Πάντως, η συνέπεια προς τους ψηφοφόρους μου ήταν πολύ σημαντική για να μείνω και να προσφέρω στην πόλη”.
“Λατρεύω τη Ροτόντα, περικλείει ολόκληρη την ιστορία της Θεσσαλονίκης”
– Θα έρθω σε λίγο πιο προσωπικές ερωτήσεις, καθώς είναι μεγάλη η περιέργειά μου να ακούσω για τα παιδικά σας χρόνια…
“Είμαι γέννημα-θρέμμα Θεσσαλονικιός. Έζησα στο κέντρο της πόλης και είμαι ερωτευμένος με το κέντρο. Οι γειτονιές της Θεσσαλονίκης αποτελούν στοιχεία προσωπικά. Έχω να θυμάμαι πολλά πράγματα. Δένεσαι με τα μνημεία και τους χώρους μέσα από τις στιγμές. Η πόλη και η ιστορία της είναι κομμάτι από τη ζωή μου. Μάλιστα, η ενασχόληση με την αυτοδιοίκηση μου έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσω καλύτερα την ιστορία της πόλης και πολλά πράγματα τα οποία προσπερνάμε στην καθημερινότητά μας.
Έχουμε μία πολύ ωραία ιστορία. Υπάρχουν κομμάτια που αποτελούν τοπόσημα. Είχα γεμάτα παιδικά χρόνια κι έχω να θυμάμαι πολλά από την παιδική και νεανική μου ζωή. Η πόλη είναι οι άνθρωποί της. Σιγά-σιγά, όμως, οι παλιές οικογένειες της πόλης – από τις οποίες έχω πολλές αναμνήσεις – φεύγουν. Παρόλα αυτά, όλοι βρισκόμαστε στο κέντρο της πόλης”.
– Επομένως, ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο στη Θεσσαλονίκη;
“Η Ροτόντα. Για μένα αυτό το μνημείο και ο περιβάλλων χώρος είναι η γειτονιά μου, οι παιδικές αναμνήσεις, τα πρώτα μου παιχνίδια, η παρέα μου. Είναι το πανεπιστήμιο που σπούδαζα, το Οικονομικό Τμήμα. Σε πέντε λεπτά από το σπίτι μου βρισκόμουν στο μάθημα… Η Ροτόντα αποτυπώνει όσο κανένα άλλο μνημείο την εξέλιξη της ιστορίας αυτής της πόλης. Από εκεί έχεις τη δυνατότητα να θαυμάσεις τη θάλασσα μέσα από τη Δημητρίου Γούναρη. Και κυρίως… με τους φοιτητές που ζουν στα στενά της περιοχής, βλέπεις μία τρομερή ζωντάνια. Δεν υπάρχει περίπτωση, όταν πηγαίνω στις δουλειές μου, να μη με σταματήσει κάποιος σπουδαστής ή σπουδάστριά μου και να με καλέσει να καθίσω μαζί του. Αυτό μου δίνει μία ζωντάνια και μία συνέχεια”.
– Για να βγούμε λίγο από τα όρια της Θεσσαλονίκης, ποιος είναι ο αγαπημένος σας ταξιδιωτικός προορισμός;
“Θα ακουστεί λίγο παράξενο, αλλά θα ήθελα να γνωρίσω μέρη τα οποία έχουν ένα έντονα διαφοροποιημένο φυσικό τοπίο. Όπως για παράδειγμα το Βόρειο Σέλας ή η Γη της Παταγωνίας. Δεν… αρνούμαι το αστικό περιβάλλον, αλλά μου έχει δοθεί η δυνατότητα να γνωρίσω πολλές πόλεις. Και φυσικά… υπάρχει η διαστροφή της σύγκρισης με την πόλη σου. Επειδή, όμως, αγαπώ πολύ το περιβάλλον και πιστεύω ότι καταστρέφεται και βάλλεται πολύ άσχημα, είμαι ευαισθητοποιημένος. Θα ήθελα πχ. να επισκεφθώ πολύ τη Σέριφο που διατηρεί ένα ενεργό ηφαίστειο”.
“Η πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού, πολιτική σημαίνει ρήξεις και μη υπολογισμό του πολιτικού κόστους”
– Θα κλείσω την κουβέντα μας με την ερώτηση του… ενός εκατομμυρίου. Αν γινόσασταν πρωθυπουργός για μία ημέρα, ποιο είναι το πρώτο μέτρο που θα παίρνατε και ποιο το πρώτο που θα καταργούσατε;
“Δεν πιστεύω στον πρωθυπουργό της μίας ημέρας. Όποιος πιστεύει αυτό που ακούγαμε στις παλιές ελληνικές ταινίες, του τύπου “αν ήμουν πρωθυπουργός”, όποιος νομίζει ότι μπορεί να λύσει δια μαγείας μεγάλα προβλήματα, απατάται. Η πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού, όπως πολύ συχνά ακούω. Για μένα, η πολιτική είναι μία πολύ σοβαρή έννοια. Σημαίνει να αντιληφθείς την ουσία των προβλημάτων, να έρθεις σε ρήξη για να λύσεις το πρόβλημα που θα έχει αποδέκτη πάντα τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Δε θα πρέπει να στοχεύεις να γίνεις αρεστός. Η κοινωνία μπορεί να εκτιμήσει σε βάθος χρόνου το έργο του πολιτικού. Οι πολιτικοί που έμειναν στην ιστορία είναι αυτή που τόλμησαν, που ήρθαν σε ρήξη, που δε λόγισαν το πολιτικό κόστος της στιγμής. Αισθάνομαι, λοιπόν, ότι αυτή τη στιγμή διαθέτουμε έναν τέτοιο πρωθυπουργό. Έτσι, δε θα έμπαινα στη λογική της αντικατάστασής του ούτε για… ένα λεπτό”.
Δείτε επίσης: Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με ΑΠΘ για πιο πρασινα κτήρια
