Συνέντευξη στην Δ. Αθανασοπούλου
Υποδύεται τον Φινλανδό Βασίλη Κάρλοβιτς Γιούνκερμαν και αναζητά -όπως και ο ήρωας του- την αγάπη. Ο Γιάννης Στάνκογλου πρωταγωνιστεί σε μια παράσταση που είναι sold out από τη στιγμή που «ανέβηκε».
Συναντηθήκαμε στο καμαρίνι του στο θέατρο Πορεία και μιλήσαμε για θέατρο, πολιτική, ταξίδια και «ακρότητες». Πριν από λίγους μήνες οι κρατούμενοι των φυλακών του Κορυδαλλού τον επέλεξαν να πρωταγωνιστήσει στον «Θανατοποινίτη», ένα φιλμάκι που γυρίστηκε μέσα στις φυλακές σε σενάριο που έγραψαν οι ίδιοι. Εν συνεχεία ο Τάρλοου τον διάλεξε για να γίνει ο πιο εμβληματικός ήρωας του Καραγάτση. Ακολούθησαν οι φήμες πως θα ενσαρκώσει τον Γιάνη Βαρουφάκη στη νέα ταινία του Κώστα Γαβρά. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Γιάννης Στάνκογλου ενδιαφέρεται για το πολιτικό σινεμά, ομολογεί τον τυχοδιωκτισμό του, ζει για να ταξιδεύει και να κάνει extreme sport και δεν φοβάται να παίρνει ρίσκα..
-Τι είδους χαρακτήρας είναι ο Βασίλης Κάρλοβιτς Γιούνκερμαν;
«Είναι ένας χαρακτήρας που έχει ζήσει τη ζωή του. Δεν είναι εύκολος. Είναι ένας χαρακτήρας που μεταλλάσσεται ανάλογα με αυτό που έχει στο foreground του ή στο background του. Είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει νιώσει την αγάπη. Από την στιγμή που έρχεται στην Ελλάδα και νιώθει την αγάπη, αλλάζει η ζωή του».
-Τι κοινό έχει ο Γιάννης Στάνκογλου με το ρόλο;
«Τυχοδιωκτισμό σίγουρα! Ακραία πράγματα έχουμε κάνει και οι δύο… Όχι τα ίδια. Και ψάχνω και εγώ την αγάπη. Είναι κάτι που με απασχολεί. Πολύ συχνά αγαπάς κάποιον αλλά του λες ψέματα ή τον επιπλήττεις. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, τι είναι η αγάπη».
-Τελικά ο άνθρωπος δεν ησυχάζει ούτε όταν τη βρίσκει;
«Όχι. Πάντα θα ψάχνει κάτι διαφορετικό. Αυτή είναι και η κινητήριος δύναμη για να μη μένουμε στάσιμοι».
-Όσον αφορά στα ακραία πράγματα που είπατε πως έχετε κάνει;
«Ακραίο είναι ότι βουτάω από τα 14.000 πόδια! Αλλά δεν μιλάμε για τέτοια πράγματα. Έχω ρισκάρει πολύ στη ζωή μου. Αλλά βγήκα αλώβητος και συνεχίζω».
-Πόσο μας αφορά το έργο του Καραγάτση;
«Είναι ένας εξαιρετικός συγγραφέας. Πιστεύω πως θα τον γνωρίσουν σιγά-σιγά και στο εξωτερικό. Το έργο του είναι μεγάλο. Είναι και κοσμοπολίτικο και ψυχαναλυτικό. Ο Γιούνκερμαν είναι ένα έργο εμβληματικό. Καταλαβαίνω την ατμόσφαιρα του Πειραιά και της Αθήνας της εποχής, το θέμα του ξένου. Πολλοί το έχουν διαβάσει, πολλοί το έχουν δει σε σίριαλ… Ο Δημήτρης Τάρλοου έχει βρει τον τρόπο να κάνει τις τρεις ώρες της παράστασης να περνούν ευχάριστα και όχι μόνο. Το βλέπουμε από την ανταπόκριση του κοινού. Το θέατρο είναι γεμάτο εδώ και ενάμιση μήνα που παίζουμε. Παίρνω διαρκώς feedback από τον κόσμο που βλέπει την παράσταση».
-Στην ταινία του Γαβρά θα υποδυθείτε τον Βαρουφάκη;
«Δεν μπορώ να πω τίποτα ακόμα».
«Έχει τεράστιο ενδιαφέρον ο Βαρουφάκης»
-Τότε πείτε μου την άποψή σας για τον Βαρουφάκη ως πολιτική προσωπικότητα
«Διάβασα το βιβλίο του. Λέει μέσα μερικά σωστά πράγματα που μέχρι τώρα δεν έχουν διαψευστεί. Νομίζω πως υπάρχει μεγάλο κομμάτι αλήθειας. Η ιστορία θα το δείξει. Για όλους μας όλα κρίνονται στο τέλος».
Έχετε έρθει σε επαφή μαζί του;
«Ήρθε να δει την παράσταση. Του άρεσε. Δεν μπορώ να μιλήσω για έναν άνθρωπο που είδα για μισή ώρα. Είναι ένας άνθρωπος που έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Συνομιλεί με τον Νόαμ Τσόμσκι».
-Δεν είναι ένα ρίσκο για τον Γαβρά να κάνει ταινία που βασίζεται στα λεγόμενα μιας αμφιλεγόμενης προσωπικότητας;
«Αυτό είναι και το στοίχημα της ταινίας γιατί αφορά ένα κομμάτι πολύ ζωντανό. Είναι επικαιρότητα. Ο Κώστας Γαβράς είναι ο μετρ του πολιτικού σινεμά».
-Το πολιτικό σινεμά σας ενδιαφέρει;
«Φυσικά. Αλλά πιστεύω πως οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου είναι πολιτική πράξη».
-Έρχονται εκλογές. Θα στηρίξετε κάποιο κόμμα;
«Είμαι στο ψάξιμο. Κάπου ανήκω αλλά δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο. Βλέπουμε πως δεν αλλάζει τελικά κάτι με τις εκλογές και πως αυτά που μας τάζουν χρόνια τώρα δεν ισχύουν. Και αυτή είναι η κρίση μας, η απογοήτευση, το ότι δεν μπορείς να πιστέψεις πουθενά παρά μόνο σε ένα πελατειακό κράτος. Είναι μια πίστη, δηλαδή, που δεν έχει να μας πει τίποτα».
-Υπάρχει κάτι στο οποίο ελπίζετε;
«Υπάρχει πάντα ελπίδα. Αν τη χάσουμε, ας πεθάνουμε τώρα. Αλλά να δούμε κάτι, ανθρώπους που αγαπούν αυτό τον τόπο , που έχουν κάτι να προτείνουν, που σέβονται τη διαφορετικότητα, τους νόμους, την αξιοκρατία».
-Κάπως έτσι δεν συστήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ;
«Ναι, κάπως έτσι συστήθηκε. Αλλά δεν άλλαξε κάτι όπως είπαν, όπως θα ήθελα».
-Το θέατρο δρα ψυχοθεραπευτικά για καλλιτέχνη και θεατή –καθώς δίνει απαντήσεις σε μεγάλα ζητήματα – όπως υποστηρίζουν οι φροϊδικοί;
«Θα έλεγα πως δημιουργεί ερωτήσεις και αφήνει ανοιχτές απαντήσεις. Στο ερώτημα τι είναι αγάπη αλλιώς θα σου μιλήσει ο Καμί αλλιώς ο Καραγάτσης. Σε μένα δεν λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά. Σίγουρα με βοηθούν τα ερωτήματα που μου θέτει. Αλλά πάντα θέλεις κάτι άλλο για να ψυχοθεραπευτείς, να δεις τον εαυτό σου εκτός δουλειάς. Αυτό παλεύω να κάνω».
-Ποτέ έγινε συνειδητή η επιθυμία να γίνετε ηθοποιός;
«Παρακολουθούσα θέατρο πριν δώσω εξετάσεις στη δραματική σχολή. Άφησα μια θέση ως υπεύθυνος στο μετρό με καλά χρήματα για να παρακολουθήσω τη σχολή. Δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός αλλά να μπω σε μια δημιουργική διαδικασία. Μετά το δεύτερο χρόνο, όταν αρχίσαμε να ξεκοκαλίζουμε τον Τσέχωφ, τον Στρίντμπεργκ, τον Σαίξπηρ, τους αρχαίους μας, τότε βρήκα μια διέξοδο».
-Αν δεν ήταν η υποκριτική, τι θα ήταν;
«Ιδέα δεν έχω. Κάτι σε extreme sport , μια δραστηριότητα σε βουνό ή… ποιητής!»
-Γράφετε ποίηση;
«Πολύ σπάνια πια».
-Μετά από αυτόν τον ρόλο, η τηλεόραση όπως είναι σήμερα θα μπορούσε να σας ενδιαφέρει;
«Φανταστείτε, στο σπίτι δεν έχω τηλεόραση. Βλέπω Netfilix. Αν έχω μια καλή πρόταση, αν μου αρέσει πολύ ένα χαρακτήρας, θα ήθελα να κάνω ξανά τηλεόραση. Αλλά δεν έχω ενέργεια για όλα. Και η επιλογή είναι το θέατρο και το σινεμά».
-Έχετε ζήσει στο εξωτερικό, άρα έχετε υπάρξει και εσείς ξένος όπως ο Γιούνκερμαν
«Έζησα στη Νέα Υόρκη δυο χρόνια, από το 2000 μέχρι το 2002 για μαθήματα θεάτρου. Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Μου έλειπε η Ελλάδα».
-Ποιο είναι το επόμενο σχέδιό σας;
«Ο Γιούνκερμαν θα πάει μέχρι τέλος Μαΐου. Συζητώ κάποιες ταινίες αλλά ακόμα δεν μπορώ να πω κάτι για αυτό. Θέλω να κάνω διακοπές το καλοκαίρι, να ξεκουράσω το σώμα μου και το μυαλό μου, να μπω σε μια διαδικασία διαβάσματος, να έρθουν σκέψεις και ιδέες».
-Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μέρος που νιώθετε ως καταφύγιό σας;
Μου αρέσει η Χαλκιδική που πάω τα τελευταία τρία χρόνια. Μου αρέσει πολύ και η Κρήτη. Μου έχει λείψει να γνωρίσω νέους τόπους, να κάνω αυτό που έκανα μικρός, να πάρω ένα καράβι και να ξοδεύω μια εβδομάδα στο ένα νησί, άλλη εβδομάδα στο άλλο νησί, κυρίως της άγονης γραμμής».
«Τις θάλασσες της Ελλάδας δεν τις βρήκα πουθενά»
-Ποιο είναι το ταξίδι της ζωής σας;
«Αυτό που θέλω να κάνω. Να πάω Περού, να κατέβω Χιλή και μετά Παταγονία. Και το άλλο να διασχίσω την Αυστραλία με ένα κάμπριο αυτοκίνητο ακούγοντας Μπομπ Ντίλαν».
-Και από αυτά που έχετε ήδη κάνει;
«Έχω κάνει αρκετά ταξίδια. Είμαι τυχερός. Η Αλάσκα, για την ταινία που κάναμε το Forget me not του Γιάννη Φάγκρα. Τεράστια εμπειρία Έχω ταξιδέψει στο Μπελίζ και στη Γουατεμάλα στην Κεντρική Αμερική. Έχω πάει Βραζιλία, Κίνα, Γαλλία. Γερμανία. Δεν είμαι πολύ της Ευρώπης. Προτιμώ να πηγαίνω σε μέρη πιο εξωτικά. Στο όρος Σινά ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία. Έχω κάνει πολλά ταξίδια αλλά θέλω κι άλλα. Όπου και να πήγα όμως, τις θάλασσες της Ελλάδας δεν τις βρήκα πουθενά».
-Να κλείσουμε με το πρότζεκτ στις φυλακές όπου κάνατε γυρίσματα σε κελί απομόνωσης συνεργαζόμενος με τους κρατούμενους του Κορυδαλλού. Τι κρατάτε από αυτή την εμπειρία;
«Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Με επέλεξαν τα παιδιά της φυλακής. Έπαιξα στο φιλμ “Θανατοποινίτης”. Μπήκα μέσα στις φυλακές και ένιωσα πάρα πολύ οικεία από την πρώτη στιγμή. Πριν μπω σκεφτόμουν πως θα είναι άραγε να ζεις μέσα. Έγινα φίλος με τα παιδιά. Ήταν μια εμπειρία που θα τη θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή. Τα παιδιά που είχαν παρακολουθήσει το σεμινάριο με τον Αντώνη Κόκκινο είχαν άποψη για όλα. Και πολλές από τις απόψεις ήταν to the point. Μόλις μου δοθεί η ευκαιρία θα επιστρέψω».
-Για ποιο λόγο πιστεύετε πως σας επέλεξαν οι κρατούμενοι;
«Από αυτά που έχουν δει που έχω κάνει στην τηλεόραση. Κάποια ακραία πράγματα. Έχω κάνει πολλούς φόνους στην 10η εντολή. Το νιώθω χρόνια πως άνθρωποι της νύχτας, άνθρωποι κατά κάποιο τρόπο του περιθωρίου μου έχουν μια ιδιαίτερη συμπάθεια».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019
