Του Γιάννη Συμεωνίδη
Όλα τα όπλα, ακόμα και την αρνητική διαφήμιση, επιστρατεύει ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να γυρίσει το “ματς” των ευρωεκλογών, μολονότι δεν είναι όλοι στο ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνοι με αυτήν την τακτική, αφού αρκετοί υποστηρίζουν πως δεν ταιριάζει στην Αριστερά.
Οι συνεχιζόμενες “γκάφες”, όπως αποκαλούν στο Μαξίμου τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για την επταήμερη εργασία, τη μη δέσμευση για 13η σύνταξη ή τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, συνιστούν, πάντως, από εδώ και πέρα σημαντικό κομμάτι της προεκλογικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία κι ενσωματώνονται και στα προεκλογικά σποτ του κυβερνώντος κόμματος.
Σήμερα Τρίτη, άλλωστε, προστέθηκε στο οπλοστάσιό τους και η δήλωση του προέδρου της ΝΔ περί υπαγωγής εργαζόμενων του ΕΣΥ σε ιδιώτες.
Την ίδια ώρα, από το Μαξίμου θα υπερπροβάλλουν και την περίπτωση του Γρηγόρη Ψαριανού, με αφορμή πρόσφατο σχόλιό του που θεωρήθηκε σεξιστικό σε βάρος της Έφης Αχτσιόγλου.
Θα κάνουν λόγο για υποκρισία του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος κατάθεσε πρόταση μομφής σε βάρος του Παύλου Πολάκη για το ύφος του, αλλά ποιεί τη νήσσα για το ύφος του προσφάτως μεταγραφέντως στη ΝΔ βουλευτή.
Η στρατηγική απέναντι σε Τουρκία
Μπορεί, εξάλλου, στην επικαιρότητα να κυριαρχεί η προεκλογική αντιπαράθεση, ωστόσο στην κυβέρνηση έχουν στραμμένο το βλέμμα τους και στην τουρκική προκλητικότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο, κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν πως η χώρα μας επιθυμεί διαρκώς να κρατά ανοιχτή την πόρτα του πολιτικού διαλόγου και των διπλωματικών επαφών, κι αυτό γιατί διαφορετικά τα πράγματα μπορεί να οδηγηθούν στα άκρα, τα οποία κανένας δεν θέλει.
Παραλλήλως, κινητοποιείται το πολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο της χώρας προκειμένου να ασκηθεί όσο το δυνατό μεγαλύτερη πίεση στην Τουρκία για να αλλάξει την αλλοπρόσαλλη τακτική της.
Σε αυτό εντάσσεται και η διαρκής υπενθύμιση στον Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και στις τουρκικές Αρχές γενικότερα, πως η επιθετική συμπεριφορά δεν είναι προς όφελος της Τουρκίας, αφού την απομονώνει στο διεθνές πεδίο και δημιουργεί όρους συγκρούσεων οι οποίες στην πραγματικότητα την απομακρύνουν κι από την ευρωπαϊκή της προοπτική.
“Πάνω σε αυτήν τη γενική στρατηγική λαμβάνουμε και συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις”, υπογραμμίζουν οι ίδιες πηγές.
