Νάσος Ηλιόπουλος: «Νιώθω την Αθήνα σπίτι μου, όχι λάφυρο»

Νάσος Ηλιόπουλος: «Νιώθω την Αθήνα σπίτι μου, όχι λάφυρο»

Συνέντευξη στον Γιάννη Συμεωνίδη
«Στόχος μου είναι οι κάτοικοι της Αθήνας να θέλουν και να μπορούν να μείνουν στην πόλη τους», δηλώνει ο Νάσος Ηλιόπουλος στη συνέντευξη που παραχωρεί στην «Politik».

Υπογραμμίζει, επίσης, πως ενώ οι άλλοι συνυποψήφιοί του βλέπουν την πρωτεύουσα ως «λάφυρο» για την κομματική τους ανέλιξη, εκείνος τη νιώθει σπίτι του.

Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων της «Ανοιχτής Πόλης» (ΣΥΡΙΖΑ) μπαίνει σε λεπτομέρειες για το πρόγραμμά του, τάσσεται κατά της «μονοκαλλιέργειας» του τουρισμού και της εισόδου ιδιωτών σε υπηρεσίες κοινωνικής ωφέλειας, όπως ο τομέας της καθαριότητας, δίνει προτεραιότητα στην ανακύκλωση και μιλά για την ανάγκη ο  δήμος να συμβάλει στην ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωση των σχεδιασμένων σταθμών μετρό.

Την ίδια ώρα, ο κ. Ηλιόπουλος ζητά να υπάρξουν όρια και κανόνες στο «Airbnb», πρωτίστως για μεγάλες εταιρείες που αγοράζουν ολόκληρες πολυκατοικίες, μετατρέποντας σε real estate- «άβατα» ολόκληρες γειτονιές. Παραλλήλως, δεσμεύεται να οριστικοποιήσει τη δημιουργία μητροπολιτικών πάρκων στον Ελαιώνα και στο Γουδή.

 «Οι Αθηναίοι να θέλουν να μείνουν στην πόλη τους»

-Πώς θέλετε να είναι η Αθήνα στο τέλος της θητείας σας, στην περίπτωση βεβαίως που εκλεγείτε δήμαρχος; Είναι για εσάς στόχος, για παράδειγμα, να εξελιχθεί σε μία μητρόπολη η οποία να μπορεί να φιλοξενεί 15.000.000 τουρίστες;

«Στόχος μου είναι οι κάτοικοι της Αθήνας να θέλουν και να μπορούν να μείνουν στην πόλη τους. Να έχουν πειστεί ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Γιατί πιστεύω βαθιά ότι η Αθήνα έχει απεριόριστες δυνατότητες να γίνει μία σύγχρονη πόλη που θα εξυπηρετεί εκείνους που ζουν και εργάζονται εδώ. Εάν θέλουμε να δούμε την Αθήνα με διαφορετικό μάτι, θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα σε καθημερινά ζητήματα που μπορούν να αλλάξουν τη συνολική εικόνα της πόλης, μια εικόνα εγκατάλειψης. Να πάψει ο δήμος της Αθήνας να είναι ένας δήμος πλούσιος με φτωχή διαχείριση. Σήμερα, ο δήμος Αθηναίων λάμπει διά της απουσίας του, από τις γειτονιές της πόλης. Η καθαριότητα, οι χώροι πρασίνου και οι δημόσιοι χώροι, ο ηλεκτροφωτισμός, τα απαραίτητα έργα που πρέπει να πραγματοποιηθούν στις “μαύρες τρύπες” της πόλης μπορούν να αλλάξουν συνολικά την Αθήνα και την διάθεσή των κατοίκων της προς το καλύτερο. Θέλουμε η πόλη μας να είναι φιλόξενη, πολυπολιτισμική, δημιουργική, ασφαλής και ανοιχτή σε όλους. Και θέλουμε, φυσικά, να έλκει ανθρώπους από όλο τον κόσμο, όχι όμως χάρη σε μια μονοκαλλιέργεια του τουρισμού αλλά εξαιτίας της τεράστιας ιστορικής της κληρονομιάς, του πολιτιστικού της πλούτου και της χαράς που προσφέρει στους ανθρώπους της».

-Η πόλη έχει ταλαιπωρηθεί αρκετές φορές από τους τόνους σκουπιδιών που συγκεντρώνονται σε απεργίες των υπαλλήλων καθαριότητας ή εξαιτίας του ότι τα απορριμματοφόρα του δήμου δεν περνούν όσο συχνά θα έπρεπε. Και η εικόνα, εξάλλου, σε αρκετά πεζοδρόμια και δρόμους δεν μας περιποιεί τιμή. Μήπως η συνεργασία, έστω, με τους ιδιώτες στον τομέα της καθαριότητας ή και της πάταξης της εγκληματικότητας δεν θα έπρεπε να δαιμονοποιείται;

«Η ευρωπαϊκή εμπειρία έχει αποδείξει ότι η είσοδος των ιδιωτών σε υπηρεσίες κοινωνικής ωφέλειας όπως ο τομέας της καθαριότητας είναι αναποτελεσματική, ρίχνει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και αυξάνει το κόστος. Πολύ πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο δήμος του Όσλο όπου μετά από αμέτρητες καταγγελίες προς μια ιδιωτική εταιρεία καθαρισμού, επανέφερε την καθαριότητα υπό τον έλεγχό του.

Πρόκειται για έναν τομέα που η είσοδος της λογικής του κέρδους δεν μπορεί να βοηθήσει. Αντιθέτως αυτό που απαιτείται είναι ένα συγκροτημένο και αποτελεσματικό σχέδιο.

Το σχέδιο αυτό ξεκινά με την ουσιαστική ενίσχυση των υπηρεσιών καθαριότητας με μέσα ατομικής προστασίας (Μ.Α.Π) για τους εργαζόμενους, ενίσχυση των υποδομών στο μηχανουργείο και στο στόλο οχημάτων και φυσικά προσλήψεις προσωπικού μέσα από την εφαρμογή του μέτρου 1 προς 1. Επίσης πρέπει να εφαρμοστούν νέες τεχνικές λύσεις όπως οι βυθιζόμενοι κάδοι.

Για να είναι όμως ένα τέτοιο σχέδιο αποτελεσματικό, απαιτεί και μια συνολική αλλαγή νοοτροπίας προκειμένου να γίνεται διαλογή των απορριμμάτων στην πηγή και πραγματική ανακύκλωση. Και σε αυτό απαιτείται μια καμπάνια που να περιλαμβάνει όλους τους Αθηναίους και τις Αθηναίες. Ο δήμος της Αθήνας είναι από τους τελευταίους της Αττικής στην ανακύκλωση, αφού ανακυκλώνει μόλις 5% των απορριμμάτων του, ενώ οι στόχοι της ΕΕ απαιτούν ποσοστό της τάξης 50% ως το 2020. Το θέμα αυτό είναι για μας προτεραιότητα αφού αποτελεί κορυφαίο περιβαλλοντικό ζήτημα αλλά μπορεί να αλλάξει και άρδην την εικόνα της πόλης».

 «Διευκόλυνση πεζών-ποδηλάτων»

 -Τι μπορεί να κάνει ο δήμος ώστε οι πολίτες του να μετακινούνται με τα μέσα μεταφοράς γρηγορότερα και υπό καλύτερες συνθήκες;

«Η Αθήνα έχει πολύ σοβαρό κυκλοφοριακό πρόβλημα όπως και πρόβλημα στάθμευσης, ενώ και το σχέδιο ελεγχόμενης στάθμευσης φαίνεται να δημιουργεί στους κατοίκους περισσότερα προβλήματα από ό,τι λύνει.

Για εμάς προτεραιότητα είναι η διαρκής αναβάθμιση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς προκειμένου να επιτευχθεί η διασύνδεση όλων των γειτονιών της Αθήνας μεταξύ τους. Ο δήμος οφείλει να συμβάλει στην ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωση των σχεδιασμένων σταθμών μετρό και να εξασφαλίσει τη λιγότερη δυνατή όχληση στην πόλη κατά τη δημιουργία τους.

Επίσης θα εφαρμόσουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας που θα διευκολύνει την κίνηση των πεζών, αλλά και ήπιων μέσων μεταφοράς όπως το ποδήλατο σε συγκεκριμένους δρόμους με στόχο ο τρόπος μετακίνησης στην πόλη να γίνει πιο γρήγορος, ασφαλής αλλά και φιλικός προς το περιβάλλον.

Και φυσικά θα αγωνιστούμε για να εξασφαλίσουμε προσβασιμότητα στη μετακίνηση, που δε θα αποκλείει κανέναν κάτοικο αυτής της πόλης. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε χιλιάδες συμπολίτες μας που παραμένουν αόρατοι, καθώς δεν υπάρχουν οι υποδομές για την προσβασιμότητα των ΑμεΑ».

 -Σας έχω ακούσει να μιλάτε για τα προβλήματα που δημιουργεί το «Airbnb», αλλά διαπιστωτικώς. Έχετε προτάσεις ώστε ο μέσος Αθηναίος να μπορεί να βρίσκει να νοικιάζει κι όχι σε εξωφρενικές τιμές;

«Η βραχυχρόνια μίσθωση είναι ένα σχετικώς νέο φαινόμενο που όμως έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στις ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) μητροπόλεις. Είναι πια σαφές ότι παρά τα όποια θετικά προσφέρει, προκαλεί σοβαρά προβλήματα αφού διώχνει τους κατοίκους από τις γειτονιές και παράλληλα δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε έναν νευραλγικό τομέα για την οικονομική ζωή της πόλης όπως είναι ο τουρισμός.
Για εμάς δεν αποτελεί πρόβλημα να παραχωρεί ένας μικροϊδιοκτήτης ένα διαμέρισμά του προς βραχυχρόνια μίσθωση για κάποιο διάστημα. Μάλιστα, στα χρόνια της κρίσης λειτούργησε και ως συμπληρωματικό εισόδημα για ανθρώπους που αντιμετώπισαν μεγάλη οικονομική δυσπραγία. Πρέπει να υπάρξουν όμως όρια και κανόνες πρωτίστως για μεγάλες εταιρίες που αγοράζουν ολόκληρες πολυκατοικίες μετατρέποντας σε real estate “άβατα” ολόκληρες γειτονιές. Αντίστοιχη εμπειρία υπάρχει από πολλές ευρωπαϊκές πόλεις όπως η Βαρκελώνη και το Βερολίνο και μπορεί να αξιοποιηθεί και αυτή προκειμένου να περιοριστεί το πρόβλημα. Πέρα όμως από τον έλεγχο της βραχυχρόνιας μίσθωσης, για το ζήτημα της στέγης ο δήμος έχει κι άλλα εργαλεία στα χέρια του που προς το παρόν αφήνει αναξιοποίητα. Πιο χαρακτηριστικό είναι το τεράστιο κτιριακό του απόθεμα που εμείς θα αξιοποιήσουμε για παροχή κοινωνικής κατοικίας, ιδιαίτερα σε νέους και νέες».

-Ομοίως, καυτηριάζετε την έλλειψη δημόσιων χώρων στην Αθήνα. Έχετε, όμως, προτάσεις ώστε αυτοί να αυξηθούν;

«Οι δημόσιοι χώροι δεν είναι μια διακοσμητική λεπτομέρεια της πόλης αλλά τα πιο ζωντανά της κύτταρα! Αρχικά, λοιπόν, πρέπει να δώσουμε  προσοχή στους ήδη υπάρχοντες δημόσιους χώρους. Γιατί η Αθήνα χρειάζεται πλατείες ζωντανές και ασφαλείς, παιδικές χαρές προσβάσιμες για τους γονείς και τα παιδιά τους, χώρους πρασίνου που δεν θα παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης όπως ο λόφος του Στρέφη, τον οποίο ο δήμος έχει, σήμερα, παρατημένο.
Οφείλουμε όμως και να τους αυξήσουμε! Τα 500 σχολεία της Αθήνας μπορούν, και πρέπει να γίνουν πυρήνες πράσινου στην πόλη και εστίες πολιτιστικής δραστηριότητας. Απαιτείται να οριστικοποιήσουμε τη δημιουργία μητροπολιτικών πάρκων στον Ελαιώνα και στο Γουδή. Να κερδίσουμε όμως και κάθε πιθανό μικρό χώρο πρασίνου και να δημιουργήσουμε χώρους αθλητισμού για όλους. Στη μάχη για το δημόσιο χώρο, κάθε εκατοστό μετράει».

 «Δεν είμαι περαστικός»

– Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμά σας των πρώτων 100 ημερών;

«Ό,τι ακριβώς περιλαμβάνει το πρόγραμμα και των 5 χρόνων της θητείας! Ασταμάτητη δουλειά για να ζωντανέψουν οι γειτονιές, να ομορφύνει και να πρασινίσει η Αθήνα, να νιώθουν οι Αθηναίοι περήφανοι για την πόλη τους. Προτεραιότητες φυσικά υπάρχουν και έχουν να κάνουν με τα μεγάλα προβλήματα κάθε γειτονιάς, αλλά και τις οριζόντιες δυσλειτουργικότητες της πόλης, όπως η έλλειψη φωτισμού και καθαριότητας».

-Γιατί η δική σας υποψηφιότητα είναι διαφορετική από των συνυποψηφίων σας, ιδίως όσων ανήκουν στην ευρύτερη Αριστερά, όπως ο Παύλος Γερουλάνος κι ο Νίκος Σοφιανός;

«Αυτό που ξεχωρίζει τη δική μου υποψηφιότητα από τις υπόλοιπες εκτιμώ πως είναι η σχέση μου με την Αθήνα και τους ανθρώπους της. Γεννήθηκα, μεγάλωσα, σπούδασα και εργάστηκα σε αυτή την πόλη και είμαι κομμάτι της. Δεν είμαι περαστικός από εδώ, ούτε εγώ ούτε η “Ανοιχτή Πόλη” που έχω την τιμή να εκπροσωπώ. Και ενώ άλλοι βλέπουν την Αθήνα σαν λάφυρο για την κομματική τους ανέλιξη, εγώ τη νιώθω σπίτι μου».

 


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019

Loading

Play