Του Γιάννη Συμεωνίδη
Μπορεί το χρονικό διάστημα των πέντε εβδομάδων μέχρι τις εκλογές της 7ης Ιουλίου να μην επαρκεί ώστε ο Αλέξης Τσίπρας να προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές στο στρατηγικό κι επικοινωνιακό κομμάτι, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως δεν θα δούμε σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με την προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών.
Ο πρωθυπουργός έχει σκοπό να αξιοποιήσει στο έπακρο τη νεώτερη γενιά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που αναδείχθηκε κατά τα χρόνια της διακυβέρνησης, ακόμα και μετά από τις βουλευτικές εκλογές.
Σε πρώτο πλάνο μπαίνουν οι δύο υπουργοί νεαρής ηλικίας που κέρδισαν τα περισσότερα εύσημα, ο υπουργός Εσωτερικών- παραιτείται την ερχόμενη εβδομάδα για να αναλάβει υπηρεσιακός στην θέση του- Αλέξης Χαρίτσης, και η υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου.
Και οι δύο αναμένεται να αναλάβουν κεντρικό ρόλο στην προεκλογική περίοδο που ξεκινά επισήμως την ερχόμενη εβδομάδα, με άγνωστο να παραμένει ακόμα τι θα γίνει με τον Δημήτρη Τζανακόπουλο και την κυρία Αχτσιόγλου να προαλείφεται για εκπρόσωπος του κόμματος.
Στο μεταξύ, ο κ. Τσίπρας έχει κλείσει οποιοδήποτε ενδεχόμενο αναβολής των εκλογών, μολονότι κάποιοι τον “γαργάλησαν” σχετικώς και στη χθεσινή (Δευτέρα) σύσκεψη στην Κουμουνδούρου.
Και το “βαρίδιο” Λοβέρδος
Οι περισσότεροι, πάντως, στο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν πως η απομάκρυνση του Βαγγέλη Βενιζέλου από το ΚΙΝΑΛ συνδράμει στην εμπέδωση της πρωτοκαθεδρίας του κυβερνώντος κόμματος στο χώρο της Κεντροαριστεράς, αφού θα αποδυναμώσει κι άλλο την Φώφη Γεννηματά ως προς το εκλογικό της ποσοστό.
Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρούν πως το ΚΙΝΑΛ θα πέσει αρκετά κάτω από το 7,7% των ευρωεκλογών, με κερδισμένους τόσο τους ίδιους όσο και τη ΝΔ, αν και λιγότερο την αξιωματική αντιπολίτευση γιατί όσοι ήταν να μετακινηθούν από το ΚΙΝΑΛ προς Πειραιώς το έχουν ήδη πράξει.
Σε μια τέτοια εξέλιξη, κι εφόσον αποχωρήσουν από το ΚΙΝΑΛ κι άλλα “βαρίδια”, με κορυφαίο τον Ανδρέα Λοβέρδο, ανοίγει ο δρόμος για μια μετεκλογική συνεργασία είτε στη συγκυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση.
Αυτό το σενάριο, ωστόσο, στο ΣΥΡΙΖΑ ομολογούν ότι προϋποθέτει την παραμονή της κυρίας Γεννηματά στην ηγεσία του κεντροαριστερού φορέα ή, έστω, την αναρρίχηση στην αρχηγία ενός άλλου προσώπου που να μην αντιμετωπίζει ως εχθρό την Κουμουνδούρου.
