Την παραίτησή του υπέβαλε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβιέντεφ στον πρόεδρο της χώρας, Βλαντιμίρ Πούτιν, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο Tass. O Meντβέντεφ ανακοίνωσε την παραίτησή του, μετά την ετήσια ομιλία του Πούτιν, ενώπιον των μελών του Κοινοβουλίου και των πολιτικών ελίτ της χώρας.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «οι αλλαγές αυτές, όταν υιοθετηθούν και κατά πάσα πιθανότητα αυτό θα γίνει μετά από διαβουλεύσεις, όπως είπε ο Πούτιν, θα σηματοδοτήσουν σημαντικές αλλαγές όχι μόνον σε μια σειρά άρθρων του Συντάγματος, αλλά και στην ισορροπία των εξουσιών εν συνόλω». Προσέθεσε μάλιστα πως αυτές οι αλλαγές αφορούν στον εκτελεστικό, νομοθετικό και δικαστικό τομέα.
«Είναι προφανές σ’ αυτό το πλαίσιο ότι εμείς, ως κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πρέπει να παράσχουμε στον πρόεδρο της χώρας μας τη δυνατότητα να λάβει όλες τις αναγκαίες αποφάσεις γι’ αυτό. Και υπ’ αυτές τις συνθήκες πιστεύω ότι είναι σωστό να παραιτηθεί η κυβέρνηση με την παρούσα σύνθεσή της σύμφωνα με το Άρθρο 117 του Συντάγματος».
Από την πλευρά του ο Πούτιν ευχαρίστησε τον Μεντβέντεφ για την προσφορά του. «Δεν επιτεύχθηκαν τα πάντα, αλλά ποτέ δεν επιτυγχάνονται πλήρως τα πάντα», δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος, προσθέτοντας ότι προσεχώς θα συναντηθεί με κάθε μέλος του υπουργικού συμβουλίου. Kαι κάλεσε τον Μεντβέντεφ να συνεχίσει το έργο του μαζί με το υπουργικό του συμβούλιο μέχρις ότου σχηματιστεί νέα κυβέρνηση. Όταν γίνει αυτό ο Μεντβέντεφ αναμένεται να αναλάβει το πόστο του αντιπροέδρου του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, που του πρότεινε ο Πούτιν και το οποίο φέρεται να αποδέχθηκε. Σύμφωνα με το Interfax ο Μεντβέντεφ στο νέο του πόστο θα είναι υπεύθυνος για τους τομείς της Άμυνας και της Ασφάλειας.
Οι πιθανοί αντικαταστάτες του Μεντβέντεφ στην πρωθυπουργία
Σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, μεταξύ των πιθανών υποψηφίων για την αντικατάσταση του Μεντβέντεφ στην πρωθυπουργία περιλαμβάνονται ο δήμαρχος της Μόσχας Σεργκέι Σομπιάνιν, ο υπουργός Οικονομίας Μαξίμ Ορέσκιν ή ο υπουργός Ενέργειας, Αλεξάντερ Νόβακ.
Ετοιμάζει το έδαφος για την παραμονή του στην εξουσία ο Πούτιν;
Στην ομιλία του στο Κοινοβούλιο για την Κατάσταση του έθνους ο Πούτιν είχε προαναγγείλει συνταγματική μεταρρύθμιση με στόχο οι βουλευτές να αποφασίζουν μελλοντικά και για τον πρωθυπουργό της χώρας, αλλά και αυστηροποίηση των κριτηρίων για τους υποψηφίους Προέδρους της Ρωσίας. Ο Πούτιν ωστόσο, εμμένει στο ισχυρό προεδρικό σύστημα. Ήδη επικριτές του τον κατηγορούν ότι ετοιμάζει το έδαφος για την παραμονή του στην εξουσία πέραν του 2024, οπότε λήγει η θητεία του και πρέπει να αποχωρήσει σύμφωνα με το Σύνταγμα. Στη Μόσχα παράλληλα ακούγονται φήμες, όπως μεταδίδουν διεθνή ΜΜΕ, ότι ο Πούτιν θέλει να ενισχύσει τις εξουσίες του κοινοβουλίου για να συνεχίσει να κυβερνά από τη θέση του πρωθυπουργού.
Αντιδημοφιλής ο Μεντβέντεφ
Στην ίδια ομιλία ο Πούτιν υποσχέθηκε για πολλοστή φορά να βελτιώσει το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών και να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας, δύο τομείς στους οποίους αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα τα τελευταία χρόνια η Ρωσία λόγω της πτώσης των τιμών του μαύρου χρυσού και των δυτικών κυρώσεων. Η κυβέρνηση Μεντβέντεφ δέχεται εδώ και καιρό σφοδρές επικρίσεις για ανικανότητα και η δημοτικότητά του ήταν πολύ πίσω από εκείνη του Πούτιν. Από το 2017 η αντιπολίτευση διοργανώνει συχνά διαδηλώσεις, που στρέφονται ιδίως κατά του Μεντβέντεφ. Μάλιστα ο Αλεξέι Ναβάλνι, σφοδρός επικριτής του Κρεμλίνου, έχει καταγγείλει τον απερχόμενο πρωθυπουργό για διαφθορά.
Ο 54χρονος Μεντβέντεφ είχε διατελέσει από το 2008 και για τέσσερα χρόνια πρόεδρος της χώρας, όταν ο Πούτιν εγκατέλειψε το Κρεμλίνο, αφού το ρωσικό Σύνταγμα προβλέπει μέχρι δύο συνεχείς προεδρικές θητείες. Αρχικά θεωρείτο υπέρμαχος φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, αλλά παρέδωσε στο τέλος της πρώτης θητείας του την προεδρία ξανά στον Πούτιν, βάσει συμφωνίας που είχαν κάνει χρόνια νωρίτερα, όπως αποκάλυψαν τον Σεπτέμβριο του 2011 σε συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος Ενωμένη Ρωσία. Ο Μεντβέντεφ είναι ένας από τους στενότερους πολιτικούς συμμάχους του Πούτιν από την εποχή που συνεργάστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο της Αγίας Πετρούπολης στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.
