Συγκίνηση και βαρύ πένθος πλημμύρισε το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, όπου έγινε η πολιτική κηδεία του αγαπημένου συνθέτη Θάνου Μικρούτσικου. Τα γεμάτα αγάπη λόγια της γυναίκας του έκαναν ακόμη πιο βαρύ το κλίμα, ενώ αθρόα ήταν η προσέλευση των ανθρώπων που ήρθαν για να αποχαιρετίσουν για τελευταία φορά τον αγαπημένο μουσικό. Ανατριχιαστική ήταν η στιγμή που ακούστηκε η φωνή του καλλιτέχνη, με το τραγούδι «Επτά Νάνοι».
Η Αλεξάνδρα, η μικρότερη από τις τρεις κόρες του, σκόρπισε συγκίνηση μιλώντας στον πατέρα της, Θάνο Μικρούτσικο, στο στερνό αντίο, το παγωμένο μεσημέρι της Δευτέρας, στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας.
Βαθιά συγκινημένος ο Δημήτρης Κουτσούμπας μίλησε για έναν ανεπανάληπτο δημιουργό και συγκλονιστικό ερμηνευτή, αλλά πάνω απ’ όλα τον χαρακτήρισε «ιδιοφυές πνεύμα, ανήσυχο, ένας βαθιά καλλιεργημένος διανοητής. Ορκισμένος εχθρός της επανάπαυσης, της ρουτίνας, της παραίτησης. (…) Πολυαγαπημένε μας Θάνο, ακριβέ μας σύντροφε, είμαστε εδώ όλοι οι άνθρωποί σου. Είμαστε εδώ όλοι οι άνθρωποι που για μισό αιώνα εμπνέονται, εμψυχώνονται, αισθάνονται, κατανοούν τον κόσμο και αγωνίζονται να τον αλλάξουν, συντροφιά με τη μουσική σου, μέσα από τη μουσική σου. Γιατί έγραφες «για ό,τι σε καίει», όπως σε δίδαξε ο Γιάννης Ρίτσος.
Ο στιχουργός Οδυσσέας Ιωάννου τόνισε πως μέσα από το έργο του, ο Θάνος Μικρούτσικος έχει αφήσει απαντήσεις για όλους μας. «Δεν ήθελε να κρατήσει για τον εαυτό του τίποτα. Αγάπησε πολλούς ποιητές και αγαπούσε τα ταξίδια… Η φύση των προίκισε με αυτά τα ματια της καλοσύνης…έζησε ωραία, νοιάστηκε πολύ για όλους τους ανθρώπους… Μέσα από το έργο του έχει αφήσει απαντήσεις για όλους μας».
Συγκινητικά ήταν τα λόγια του Γιώργου Κιμούλη, ο οποίος ανέφερε ότι έχασε τον καλύτερό του φίλο, λέγοντας πως «43 χρόνια μαζί δεν σου είπα πόσο σ αγαπώ… Βρεθήκαμε απέναντι σε πολλούς, υπερασπίζοντας ο ένας τον άλλον μέχρις εσχάτων. Η εποχή που έρχεται είναι θολή, τεράστια η ανάγκη για το δικό σου φως».
Και κατόπιν η Μαρία Παπαγιάννη, η «γυναίκα της ζωής του» που τα λόγια της ξεχείλιζαν από αγάπη. «Πέρασαν 26 χρόνια από τότε που συναντηθήκαμε. Από τότε δηλαδή, που με πρόσεξες εσύ, γιατί εγώ σε είχα στο μυαλό μου πολλά χρόνια. Όταν από μαθήτρια ακόμα ανακάλυπτα τα πολιτικά. Από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε, νεαρή δημοσιογράφος εγώ, ο αγαπημένος μου συνθέτης εσύ, έγινες εμμονή. Ήθελα να είμαι μαζί σου. Θέλει πολλές ζωές η ευτυχία και εμείς το καταφέραμε. Και εγώ έτρεμα μην κουραστείς και εσύ γελούσες. Και έλεγες πως κανένας δεν μπορεί να σε νικήσει, γιατί τα είχε ήδη όλα. Τη μουσική σου, την αγάπη, τους φίλους, τα παιδιά έξω από το σπίτι μας. Και εγώ να μη σε χορταίνω ποτέ».
Η τελετή ολοκληρώθηκε με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα. Πολλοί έφυγαν με τα τραγούδια στα χείλη και θλίψη στα μάτια τους.
