Για τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος των μουσικών αναφορικά με την επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης μίλησε το μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος και γνωστός τραγουδιστής, Δημήτρης Ζερβουδάκης στον Flash 99,4 και την εκπομπή Flash Δρομο-λόγιο.
Ξεκινώντας την εισαγωγική του τοποθέτηση, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης τόνισε ότι «είναι πάρα πολύ μικρό το ποσοστό των μουσικών που επί της ουσίας θα συμπεριληφθεί στους ΚΑΔ. Γιατί οι ΚΑΔ αντιπροσωπεύουν μια επαγγελματική οντότητα την οποία δεν εκπροσωπούν πλέον οι μουσικοί. Και αυτό συμβαίνει εδώ και αρκετό, υπό την έννοια ότι οι περισσότεροι έχουν κλείσει τα δελτία παροχής, έχουν εγκαταλείψει την επαγγελματική τους ιδιότητα, λόγω των δυσκολιών που προέκυψαν τα προηγούμενα χρόνια.
Όταν λοιπόν εξαιρείται όλο αυτός ο κόσμος που έχει τεθεί εκτός εργασίας λόγω ΚΑΔ, πάμε στο θέμα των συμβάσεων. Εκεί υπάρχουν οι αορίστου χρόνου, που κάποιοι ξεκινούν σε έναν χώρο και μπορεί να μείνουν κάποιους μήνες και υπάρχουν και οι συμβάσεις – που είναι και οι πιο πολλές, γιατί στον χώρο των μουσικών έχουν επικρατήσει οι ελαστικές σχέσεις εργασίας – ορισμένου χρόνου. Αυτές οι συμβάσεις εξαιρούνται από το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ με έναν εμμονικό και ανεξήγητο τρόπο.
Προέκυψε ένα θέμα για την ένταξη κάποιων μουσικών που είχαν πάρει το εποχιακό επίδομα με στοιχεία του 2018 και αυτό δείχνει πόσο έωλο είναι το ζήτημα διότι το να παίρνεις στοιχεία του 2018 για το 2020 και μάλιστα σε μια συνθήκη σαν αυτή που ζούμε φαίνεται ότι θέλεις να κάνεις τη δουλειά στο πόδι. Ότι δεν μπαίνεις πιο βαθιά στο ζήτημα. Οπότε το αποτέλεσμα είναι και με βάση τα δικά μας στατιστικά, αυτή τη στιγμή το 60% με 70% του κλάδου ναείναι στον αέρα.
Και επίσης να ξεκαθαρίσω και κάτι που έχει παραγίνει. Ακούμε συνεχώς ότι οι μουσικοί εργάζονται με καθεστώς «μαύρης εργασίας». Λοιπόν αυτό δεν ισχύει. Διότι δυστυχώς υπάρχει κόσμος που ανήκει στο καθεστώς της «αδήλωτης εργασίας». Και η «αδήλωτη εργασία» έχει πολύ μεγάλη διαφορά από αυτό που προσπαθούν να μας προσάψουν, γιατί ποιος «τυφλός δεν θέλει το φως του;». Ποιος είναι αυτός ο εργαζόμενος ο οποίος θα πάει να εργαστεί κάπου και δεν θα θέλει να του κολλήσουν το ένσημό του.
Άρα εδώ μιλάμε για μια πρωτοβουλία εργοδοτών – επιχειρηματιών να μην κολλούν τα ένσημα που προβλέπονται.
Επίσης, ένα ακόμη θέμα που είναι πάρα πολύ σοβαρό και έχει να κάνει με τον κλάδο μας, είναι ότι σε καμία των περιπτώσεων δεν υπάρχει κάποια δραστηριότητα από τον Σύλλογό μας και τα αδελφά Σωματεία προκειμένου να πληρωθούν καλλιτέχνες που απολαμβάνουν τη δημοφιλία τους και έχουν διαφορετικές οικονομικές απολαβές. Για παράδειγμα, δεν τρέχουμε για το 800άρι του Νταλάρα. Αυτό είναι λάσπη. Και είναι πολύ κακό να ακούγεται. Αντίθετα, ο Γ. Νταλάρας είναι από τους πρώτους ανθρώπους που στάθηκε κοντά μας και στηρίζει καθημερινά με την παρουσία του και τις δημοσιεύσεις του, ειδικά τον Σύλλογο Μουσικών Βορείου Ελλάδος διότι η άποψή του ταυτίζεται με τη δική μας.
Για τις υπογραφές που έχει συγκεντρώσει ο Σύλλογος προς ικανοποίηση των αιτημάτων που έχει εκφράσει σχετικά με την επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης, ο Δ. Ζερβουδάκης είπε «ότι αυτές ξεκινούν από τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Σταύρο Ξαρχάκο, μέχρι τον Γιώργο Νταλάρα, την Χαρούλα Αλεξίου καθώς και όλους τους νέους τραγουδοποιούς της γενιάς μου, ξεκινώντας από τον Γιάννη Αγγελάκα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τον Σωκράτη Μάλαμα, μέχρι την Λένα Πλάτωνος από την Αθήνα, τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Νίκο Ξυδάκη. Συνολικά οι υπογραφές ξεπερνούν τις 3.000».
Για το που οφείλεται το γεγονός ότι η κυβέρνηση είναι αμετακίνητη στις αρχικές εξαγγελίες της αναφορικά με το επίδομα στους μουσικούς, ο γνωστός τραγουδιστής είπε πως «εγώ νομίζω ότι έχει να κάνει με μια πρόχειρη αντιμετώπιση του ζητήματος. Και είναι τόσο απλό να λυθεί. Αρκεί να αλλάξουν λίγο οι παράμετροι μέσα στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ και ενταχθεί όλος αυτός ο κόσμος που βρίσκεται στον αέρα λόγω συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Είναι πάρα πολύ απλό πράγμα. Μάλιστα μιλούν για ένα χρονικό όριο από 1η έως 20 Μαρτίου. Μα εκείνη την περίοδο δεν δούλεψε κανείς. Οι συναυλίες όλες έχουν ματαιωθεί από μέσα Φλεβάρη. Αυτά όλα πρέπει κάποια στιγμή να καθίσουμε να τα συζητήσουμε. Μέχρι τώρα κανείς από το υπουργείο Εργασίας δεν έχει εμφανισθεί για να τα βάλουμε όλα κάτω και να κάνουμε κουβέντα. Μας αντιμετωπίζουν δηλαδή σαν ευκαιριακούς συνομιλητές.
Ποντάρουν στην ατομική μας ευθύνη, αλλά επί της ουσίας αφήνουν τον πολίτη χωρίς ανταποδοτικό όφελος γι’ αυτό που γίνεται. Παίρνουν μέτρα για ορισμένους και κάποιους άλλους τους αφήνουν απ’ έξω».
Επίσης αναφερόμενος στην άνθιση των διαδικτυακών συναυλιών, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης εξέφρασε τις επιφυλάξεις του αναφορικά με την νομιμότητα τους, συμπληρώνοντας ότι «δεν ανήκουν σε καλό καθεστώς και κινούνται σε θολά νερά. Καλείται δηλαδή ο κόσμος να συμμετέχει σε πράγματα που δεν γνωρίζει τις λεπτομέρειες και βγαίνουμε εμείς οι γκρινιάρηδες της ιστορίας, ενώ δεν είναι έτσι. Είμαστε υπέρ αυτών που προσφέρουν, στεκόμαστε στο πλευρό τους και ειδικά στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης, όμως την ίδια στιγμή δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι υπάρχουν και χιλιάδες οικογένειες που αγωνιούν».
Αναφορικά με το τι προτίθεται να κάνει ο σύλλογος στην περίπτωση που η κυβέρνηση δεν κάνει πίσω στις αρχικές της εξαγγελίες, το μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΣΜΒΕ, σημείωσε ότι «καθ’ όλη τη διάρκεια εκκρεμότητας του συγκεκριμένου ζητήματος ποτέ δεν δείξαμε πρόθεση να κρεμαστούμε από τα κάγκελα. Δεν είναι εποχή για να συμβεί κάτι τέτοιο κι αν συνέβαινε πραγματικά θα δεχόμασταν και μια κριτική που δεν θα ήταν καλή. Θα πάμε όμως συντεταγμένα και σύννομα. Ήδη υπάρχει επαφή με έναν γνωστό εργατολόγο της Θεσσαλονίκης και δεν θα αφήσουμε το ζήτημα να πέσει κάτω.
Ο κλάδος δικαιούται αυτή την επιδοματική στήριξη. Υπάρχουν και χρήματα που έχουν δεσμευτεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση γι’ αυτό το σκοπό. Χρήματα που δεν εντάσσονται στον δημοσιονομικό έλεγχο της χώρας και αφορούν το ΕΣΠΑ, χρήματα που τα διαχειρίζεται το υπουργείο Ανάπτυξης. Γι’ αυτό και καλά θα κάνει ο κ. Γεωργιάδης να προσέχει πως φέρεται και τι λέει γιατί έχει παραγίνει το κακό με τη λάσπη που εκτοξεύεται εναντίον ενός ολόκληρου κλάδου. Και έχουμε ακούσει απίστευτα πράγματα. Ότι έχουμε «κομπόδεμα», ότι δουλεύουμε με «μαύρα», φτάνει πια αυτή η ιστορία.
Μιλάμε για τον καλλιτεχνικό και δημιουργικό κόσμο της χώρας ο οποίος προσφέρει και δημιουργεί έναν κύκλο εργασιών τεράστιο. Υπάρχει φορολογικό προϊόν πάρα πολύ σημαντικό, είτε σε επίπεδο εισοδήματος, είτε σε επίπεδο ΦΠΑ άρα λοιπόν τι πιο έντιμο και για το κράτος να υπάρξει μια ανταποδοτικότητα σε έναν κλάδο που πλήττεται”.
