Του Γιάννη Συμεωνίδη
Πυρ και μανία είναι η Φώφη Γεννηματά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και με ορισμένους βουλευτές της, για διαφορετικούς πάντως λόγους.
Η αποστροφή του λόγου της προέδρου του ΚΙΝΑΛ κατά τη διαδικασία στο Κοινοβούλιο της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση πως δεν θα δεχθεί πολιτικό μπούλιγκ μόνο τυχαία δεν ήταν.
Κι αυτό γιατί αισθάνεται βαριά πίεση από την πλευρά της ΝΔ κι ορισμένων επιχειρηματικών συμφερόντων ώστε να συναινέσει σε οποιαδήποτε αλλαγή του εκλογικού νόμου, με άμεση εφαρμογή από τις επόμενες βουλευτικές κάλπες.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει και τη φημολογία περί συνάντησή της με τον Αλέξη Τσίπρα παρουσία του Βαρδή Βαρδινογιάννη.
Η κυρία Γεννηματά, ωστόσο, δεν συναινεί στο να υπάρχει αυτοδύναμη κυβέρνηση με ποσοστό 40%, όπως πρότεινε στην ουσία από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός.
Τη συναίνεσή του δεν δίνει ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος έστειλε στους δημοσιογράφους την ομιλία του στη Βουλή ως πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ κι αυτό έχει τη σημασία του.
Κι ο κ. Τσίπρας, άλλωστε, διαμήνυσε πως δεν θα ανεχθεί συνταγματικά παιχνίδια, υπονοώντας την αναθεώρηση του άρθρου 54 του Συντάγματος που επιβάλλει σήμερα κάθε νέος εκλογικός νόμος να εφαρμόζεται από τις μεθεπόμενες εκλογές αν δεν βρεθεί πλειοψηφία 200 βουλευτών.
Αντιθέτως, όπως μας ανάφερε μετά από το πέρας της κοινοβουλευτικής διαδικασίας η ίδια η κυρία Γεννηματά, προϋπόθεση sine qua non για να συναινέσει στην αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι η κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα, καθώς και η αυτοδυναμία να μην επιτυγχάνεται με ένα ποσοστό μικρότερο του 45%.
Φαίνεται, μάλιστα, πως η κάθετη αυτή στάση της προέδρου του ΚΙΝΑΛ αναγκάζει την κυβέρνηση να πάει προς τα πίσω την αλλαγή του εκλογικού νόμου και πάντως όχι μέσα στο 2019.
Θα προηγηθούν αυτήν την εβδομάδα το νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος, με τους γενικούς διευθυντές να αποκτούν υπερξουσίες, και την επόμενη για τις μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ και τις αλλαγές στις 120 δόσεις (με τη διαδικασία του κατεπείγοντος) και για την τοπική αυτοδιοίκηση με υπεραρμοδιότητες στους δήμαρχους και περιφερειάρχες (με τη διαδικασία του επείγοντος), στο οποίο θα συμπεριληφθεί και η πλήρης κατάργηση του πανεπιστημιακού άσυλου.
Διαφοροποιήσεις για άσυλο
Την ίδια ώρα, η κυρία Γεννηματά καλείται να διαχειριστεί και τις διαφορετικές απόψεις εντός του κόμματός της για την κατάργηση του πανεπιστημιακού άσυλου.
Η ίδια ζητά την επαναφορά τού νόμου Διαμαντοπούλου, ο Ανδρέας Λοβέρδος τάσσεται υπέρ των προτάσεων της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, ενώ ο Γιώργος Καμίνης δεν επιθυμεί την κατάργηση του άσυλου.
Πολλοί, μάλιστα, εκτιμούν πως αυτές οι διαφοροποιήσεις είναι μόλις το πρώτο επεισόδιο εσωκομματικών αντιπαραθέσεων που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν στη διάσπαση του ΚΙΝΑΛ.
