Αναλύουμε την ταινία Anora και τη σχέση της με την πραγματικότητα των σεξεργατριών, και τη σημασία της πολιτικής αλλαγής. Η ταινία Anora, που κέρδισε πέντε Όσκαρ και ανέδειξε τη Μάικι Μάντισον ως μια πραγματική σταρ, έχει προκαλέσει έντονη συζήτηση σχετικά με την απεικόνιση της σεξεργασίας στο σινεμά. Πολλοί την έχουν θεωρήσει ένα βήμα προς την κανονικοποίηση της σεξεργασίας ως επάγγελμα, αν και οι αντιδράσεις από επαγγελματίες του κλάδου είναι διχασμένες. Η ταινία αναδεικνύει τη σκοτεινή ιστορία αγάπης μιας στρίπερ που παντρεύεται τον γιο ενός Ρώσου ολιγάρχη, ωστόσο το «παραμυθένιο» τέλος της φαίνεται να αντιφάσκει με τις πραγματικές συνθήκες που βιώνουν οι εργαζόμενες του τομέα.
Η Μάντι, μέλος του East London Strippers Collective, τόνισε ότι αν η ταινία είχε δημιουργηθεί από μια σεξεργάτρια, θα είχε προσεγγίσει την πραγματικότητα πιο αυθεντικά. Οι θεατές αποτυπώνουν μόνο την επαγγελματική πλευρά της πρωταγωνίστριας, αφήνοντας πολλές πτυχές της προσωπικότητάς της ανεξερεύνητες. Η Σαμ, επίσης από το ίδιο συλλογικό, επισήμανε ότι η ταινία δεν αντικατοπτρίζει τη μεγάλη ποικιλία των εμπειριών που έχει η κοινότητα των σεξεργατριών.
Διαπιστώθηκε ότι, παρότι η κοινωνία έχει γίνει πιο αποδεκτή απέναντι στη σεξεργασία, οι αλλαγές στην πολιτική και τη νομοθεσία εξακολουθούν να καθυστερούν. Οι επαγγελματίες του κλάδου επισημαίνουν ότι η απεικόνιση τους σε δημοφιλή μέσα ενημέρωσης δεν είναι αρκετή, αν δεν συνοδεύεται από ουσιαστικά αιτήματα για μεταρρυθμίσεις.
Στην ομιλία αποδοχής της για το Όσκαρ, η Μάντισον εξέφρασε τη στήριξή της προς τις σεξεργάτριες, αλλά και οι ίδιες δήλωσαν ότι η ευκαιρία για πραγματική αλλαγή χάθηκε. Οι ειδικοί αναγνωρίζουν ότι οι διασημότητες που αναφέρονται σε σεξεργάτριες βοηθούν στη μείωση του στίγματος, όμως η πλήρης αποποινικοποίηση είναι η πραγματική πρόκληση για το μέλλον.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
