Η πολιτική της στρατιωτικής ουδετερότητας, που υιοθέτησε για πρώτη φορά επίσημα η Σερβία το 2007, θα τεθεί και πάλι στην βουλή στις αρχές Οκτωβρίου. Η κυβέρνηση κατέθεσε προς συζήτηση και επικύρωση νέο σχέδιο ψηφίσματος για την Στρατηγική ‘Αμυνας και Εθνικής Ασφάλειας με το οποίο επιβεβαιώνεται η αποχή της Σερβίας από κάθε στρατιωτικό οργανισμό ή συμμαχία.
Σε σύγκριση ωστόσο με το ψήφισμα του 2007, το νέο σχέδιο ψηφίσματος έχει κάποια καινούργια στοιχεία που θα προκαλέσουν συζητήσεις και ίσως αντιδράσεις στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και διεθνώς. Στον πρόλογο του σχεδίου ψηφίσματος εκτιμάται ότι «ο κίνδυνος στρατιωτικής επίθεσης κατά της Σερβίας δεν αποκλείεται» σε αντίθεση με την διακήρυξη του 2007 όπου αναφερόταν ότι «η στρατιωτική επίθεση από το εξωτερικό είναι λίγο πιθανή».
Το σημείο που θα προκαλέσει αντιδράσεις, κυρίως από το Σαράγεβο, αφορά τις σχέσεις της Σερβίας με την Σερβική Δημοκρατία (Republika Srpska) στην Βοσνία – Ερζεγοβίνη. «Η διαφύλαξη της Republika Srpska ως οντότητας εντός της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης βάσει της Συμφωνίας του Ντέιτον και η βελτίωση της θέσης των Σέρβων στην περιοχή και στον κόσμο έχουν ιδιαίτερη σημασία για την ασφάλεια και την άμυνα της Δημοκρατίας της Σερβίας», αναφέρεται στην παράγραφο που καθορίζει την αμυντική στρατηγική.
Στην ίδια παράγραφο το Κόσοβο ορίζεται ως «η μεγαλύτερη δοκιμασία για την άμυνα της χώρας» και εκτιμάται ότι «οι αποσχιστικές τάσεις στο Κόσοβο επηρεάζουν αρνητικά την ασφάλεια στη νότια Σερβία». Με το νέο σχέδιο για την Στρατηγική ‘Αμυνας και Εθνικής Ασφάλειας επιτρέπεται η συμμετοχή των ενόπλων δυνάμεων σε κοινές ασκήσεις με διεθνείς στρατιωτικούς οργανισμούς και τρίτες χώρες. Χρησιμοποιείται βέβαια διαφορετική ορολογία όπου η συνεργασία με την Ρωσία χαρακτηρίζεται «επιλογή- δέσμευση» ενώ η συνεργασία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αναφέρεται ως «συμφέρον». Από το 2012 μέχρι σήμερα οι ένοπλες δυνάμεις τις Σερβίας συμμετείχαν σε 112 κοινές ασκήσεις με το ΝΑΤΟ και χώρες μέλη του Οργανισμού. Την ίδια περίοδο πραγματοποιήθηκαν 15 κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με την Ρωσία.