Είναι ξεκάθαρο, πως ο Ρώσος ηγέτης νοιάζεται αρκετά για την Ουκρανία για να “χύσει αίμα” πάνω της – Ο Πούτιν χρειάζεται να γνωρίζει πως το κέρδος δε θα αξίζει τον πόνο
Η αναγνώριση από τον Βλαντιμίρ Πούτιν των δύο υποστηριζόμενων από τη Ρωσία αυτονομιστικών περιοχών στην ανατολική Ουκρανία ως ανεξάρτητων, μαζί με την επακόλουθη ανάπτυξη στρατευμάτων και τανκς στις περιοχές, έχει φέρει την Ευρώπη ένα βήμα πιο κοντά στο χείλος του πολέμου.
Παρά τις πολλές διαφορές, υπάρχουν απόηχοι του 1938 στις τρέχουσες εξελίξεις. Ο Πούτιν μπορεί να μην είναι ο Χίτλερ. Η Ουκρανία το 2022 δεν είναι η Τσεχοσλοβακία το 1938, και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο Όλαφ Σολτς, ο Γερμανός καγκελάριος και οι δυτικοί συνάδελφοί τους δεν είναι κάποιο είδος Τσάμπερλεν. Όμως το 1938 παραδίδει σπουδαία μαθήματα: το πιο σημαντικό είναι ότι η αναχαίτηση μπορεί να φαίνεται πιο ακριβή και επικίνδυνη σήμερα από το συμβιβασμό, αλλά είναι απαραίτητη για τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια της Ευρώπης.
Ο Πούτιν, αν και είναι ένας σκληρός αυταρχικός ηγέτης, δεν είναι ένας χαρισματικός τρελός όπως ο Χίτλερ. Έχει χρησιμοποιήσει στοχευμένη καταστολή και δολοφονίες για να ελέγξει τη ρωσική αντιπολίτευση και όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η ιδεολογία του είναι ευέλικτη: παρ’ όλη την αντιδυτική ρητορική του, αυτός και οι συνεργάτες του κρατούν συχνά τα χρήματά τους και τις οικογένειές τους στη Δύση.
Τι κοινό έχει ο Πούτιν με τον Χίτλερ;
Αυτό που έχει κοινό ο Πούτιν με τον Χίτλερ, ωστόσο, είναι μια μυστικιστική πίστη σε ένα έθνος που μπορεί να επεκταθεί πέρα από τα σύνορά του. Ο Πούτιν βλέπει την Ουκρανία ως το κλειδί αυτού του «ρωσικού κόσμου».
Στην ομιλία του τη Δευτέρα, ανακοινώνοντας την αναγνώριση των «λαϊκών δημοκρατιών του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ», ο Πούτιν μίλησε για την Ουκρανία ως «αναπόσπαστο μέρος της δικής μας ιστορίας, του πολιτισμού και του πνευματικού χώρου» και περιέγραψε τη δημιουργία μιας ουκρανικής σοβιετικής δημοκρατίας υπό τον Λένιν ως «η απομάκρυνση από τη Ρωσία ενός μέρους των δικών της ιστορικών εδαφών». Πέρυσι έγραψε ότι δεν υπήρχε ιστορική βάση για έναν ουκρανικό λαό που να διαχωρίζεται από τον ρωσικό.
Οι Ουκρανοί διαφωνούν.
Παρά το νωχελικό κλισέ ότι η Ουκρανία χωρίζεται σε μια ρωσόφωνη, φιλορωσική ανατολική και μια ουκρανόφωνη εθνικιστική Δύση, το 1991 κάθε περιοχή της Ουκρανίας, ακόμη και η Κριμαία, ψήφισε υπέρ της ουκρανικής ανεξαρτησίας.
Ο Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι μιλάει πιο άνετα ρωσικά παρά ουκρανικά, ωστόσο κέρδισε σχεδόν τα τρία τέταρτα των ψήφων στις προεδρικές εκλογές του 2019 και ήταν ο κορυφαίος υποψήφιος ακόμη και στα περισσότερα μέρη της υποτιθέμενης εθνικιστικής δύσης. Πολλοί από τους Ουκρανούς στρατιώτες στην πρώτη γραμμή είναι Ρωσόφωνοι και επίσης Ουκρανοί πατριώτες.
Η Ουκρανία το 2022 είναι πιο σημαντική στρατηγικά και οικονομικά από ό,τι ήταν η Τσεχοσλοβακία το 1938. Είναι η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης μετά τη Ρωσία. Πολλοί από τον πληθυσμό της, άνω των 44 εκατομμυρίων, θα γινόντουσαν πρόσφυγες αν ξέσπασε πόλεμος.
Παγκοσμίως, είναι σημαντικός εξαγωγέας αραβοσίτου και έβδομος στην κατάταξη για εξαγωγές σιταριού και επίσης είναι βασικός προμηθευτής γεωργικών προϊόντων στην ΕΕ. Οι παγκόσμιες τιμές των τροφίμων θα εκτοξευόντουσαν αν τα χωράφια της Ουκρανίας ήταν γεμάτα με τάνκς και όχι με τρακτέρ. Ακόμη, η Ουκρανία είναι μια σημαντική οδός διέλευσης για την ενέργεια της Ευρώπης.
Τι γνωρίζουν οι ηγέτες της Δύσης;
Οι ηγέτες της Δύσης που τώρα παλεύουν με την κλιμακούμενη επιθετικότητα της Ρωσίας έχουν ένα βασικό πλεονέκτημα έναντι του Νέβιλ Τσάμπερλεν το 1938. Αυτό είναι πως γνωρίζουν ότι ο κατευνασμός μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες. Μπορούν επίσης να καταλάβουν, χάρη στις ρωσικές προτάσεις του Δεκεμβρίου για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, ότι οι φιλοδοξίες του Πούτιν δεν περιορίζονται στον έλεγχο της Ουκρανίας. Ο Πούτιν θέλει να αντιστρέψει τις αλλαγές στις μεταψυχροπολεμικές ρυθμίσεις ασφαλείας της Ευρώπης.
Αν ο Τζο Μπάιντεν, ο Μακρόν, ο Σολτς και ο Μπόρις Τζόνσον θέλουν να αποτρέψουν έναν τραγικό πόλεμο – που θα είναι σε πολύ μεγαλύτερη ένταση από τους Βαλκανικούς πολέμους της δεκαετίας του 1990 – τότε πρέπει να επικεντρωθούν στην αποτροπή του Πούτιν και όχι στην υποδοχή του.
Αποτροπή του Πούτιν…
Ωστόσο, η αποτροπή μπορεί να είναι αδύνατη, εάν οι ηγέτες συνεχίσουν να λένε στον Πούτιν τι δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν ή αν του αυξάνουν την πίεση με τόσο αργούς ρυθμούς, επιτρέποντας του να προσαρμόζεται.
Ο Μπάιντεν είπε ότι δεν θα στείλει αμερικανικές δυνάμεις να πολεμήσουν στην Ουκρανία.
Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών, Annalena Baerbock, εξέφρασε δημόσια αμφιβολίες για την αποκοπή της Ρωσίας από το παγκόσμιο σύστημα πληρωμών Swift.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Ντράγκι, είπε ότι οι κυρώσεις δεν πρέπει να πλήξουν τις εισαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία.
Η ΕΕ, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ήδη επισημάνει ότι η αναγνώριση των «λαϊκών δημοκρατιών» φαίνεται απίθανο να προκαλέσει οικονομικές κυρώσεις πλήρους κλίμακας σε αυτό το στάδιο, παρά την ανάπτυξη στρατευμάτων από τον Πούτιν.
Ο Πούτιν κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να δείξει ότι η Ουκρανία έχει αρκετή σημασία για αυτόν ώστε να χυθεί αίμα πάνω της, και έχει παρελθόν. Στον πόλεμο που εξαπέλυσε στην Τσετσενία σκοτώθηκαν χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες, σύμφωνα με ρωσικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ωστόσο, αν ο Πούτιν συνεχίσει να επιτίθεται στην Ουκρανία, όπως υποδηλώνει η στάση του στρατού του, το κόστος του πολέμου που θα προκύψει για τη Δύση θα είναι πολύ υψηλότερο από αυτό των εκτεταμένων κυρώσεων ή της παροχής στρατιωτικής υποστήριξης στην Ουκρανία, και η Ευρώπη θα αποσταθεροποιηθεί για δεκαετίες.
Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Πούτιν προχώρησε, αλλά όχι πολύ. Εάν πρόκειται να αποτραπεί από το να πάει πιο μακριά, ακόμη και σε αυτό το τελευταίο στάδιο, η Δύση πρέπει να τον κάνει να αισθανθεί αβέβαιος πως το κέρδος θα αξίζει τον πόνο. Όλα πρέπει να είναι στο τραπέζι.
Δείτε επίσης: Ουκρανική κρίση: Ο Μπόρις Τζόνσον ανακοίνωσε τις πρώτες κυρώσεις σε ρωσικές τράπεζες και Ρώσους ολιγάρχες
- Παναμάς: Ο πρόεδρος επαναβεβαιώνει την εθνική κυριαρχία επί της Διώρυγας μετά τις απειλές Τραμπ
- Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου με την παρουσία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου
- Αλμέιδα: Η αδυναμία σκοραρίσματος στο πρώτο ημίχρονο μας κόστισε
- Ευρώπη: Οι περιφέρειες με τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας
- Βαθμολογία Super League: ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός θριαμβεύουν, ισοπαλία για την ΑΕΚ
