Τρεις πυρκαγιές βρίσκονται σε εξέλιξη στο δεξαμενόπλοιο Sounion, το οποίο εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμά του μετά από επίθεση την Τετάρτη ανοικτά της Υεμένης από τους αντάρτες Χούθι, οι οποίοι υποστηρίζονται από το Ιράν, σύμφωνα με την αναφορά της βρετανικής υπηρεσίας ασφάλειας της ναυσιπλοΐας UKMTO.
Η United Kingdom Maritime Trade Operations, που ανήκει στο βρετανικό πολεμικό ναυτικό, ενημέρωσε χθες το βράδυ ότι έλαβε αναφορά για τρεις πυρκαγιές στο σκάφος, το οποίο φέρει τη σημαία της Ελλάδας. Το Sounion, που ανήκει στην Delta Tankers, φέρεται να παρασύρεται από ρεύματα μετά από τρεις επιθέσεις δυτικά του λιμανιού Χοντάιντα της δυτικής Υεμένης.
Μετά την επίθεση, ο κινητήρας του σκάφους αχρηστεύτηκε και το πλοίο αφέθηκε αγκυροβολημένο στην Ερυθρά Θάλασσα, μεταξύ Ερυθραίας και Υεμένης. Το κίνημα Ανσάρ Αλλάχ, γνωστό στη Δύση ως Χούθι, ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση.
Κατά την διάρκεια της επίθεσης, αναφέρθηκε μια φωτιά στο σκάφος και ζημιές στο διαμέρισμα του κινητήρα, ενώ οι αιτίες των τριών νέων πυρκαγιών παραμένουν αδιευκρίνιστες.
Σύμφωνα με το υπουργείο Ναυτιλίας της Ελλάδας, το Sounion μετέφερε 150.000 τόνους αργού πετρελαίου προς την Κόρινθο, φορτωμένο στο λιμάνι της Βασόρας, στο Ιράκ.
Η ναυτική αποστολή Ασπίδες της ΕΕ στην Ερυθρά Θάλασσα ανακοίνωσε ότι απομάκρυνε το πλήρωμα του δεξαμενόπλοιου, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο που συνιστούν οι φλόγες για το περιβάλλον.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, η Delta Tankers δήλωσε ότι υπάρχουν σχέδια για τη μετακίνηση του σκάφους σε ασφαλέστερο προορισμό, όπου θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί λεπτομερής αξιολόγηση και τυχόν επισκευές.
Από τον Νοέμβριο, οι Χούθι έχουν εξαπολύσει δεκάδες επιθέσεις χρησιμοποιώντας drones και πυραύλους εναντίον πλοίων, τα οποία θεωρούν ότι συνδέονται με το Ισραήλ ή τις ΗΠΑ, σε ένδειξη αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας, όπου συνεχίζεται η σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς από τον Οκτώβριο.
Η στρατηγική των ανταρτών, οι οποίοι θεωρούνται προσκείμενοι στο Ιράν, έχει οδηγήσει σε αύξηση των ασφαλίστρων των πλοίων που διασχίζουν την Ερυθρά Θάλασσα προς τη Διώρυγα του Σουέζ, αναγκάζοντας πολλές μεγάλες εταιρείες θαλάσσιων μεταφορών να στέλνουν τα πλοία τους να κάνουν τον γύρο της Αφρικής, επιβαρύνοντας τα δρομολόγια με σημαντικές καθυστερήσεις και κόστη.
