Έλληνας διασώστης περιγράφει στην POLITIC για το «σεισμό του αιώνα»: «Ήταν σα να ζεις την Αποκάλυψη» (VIDEO)

Έλληνας διασώστης περιγράφει στην POLITIC για το «σεισμό του αιώνα»: «Ήταν σα να ζεις την Αποκάλυψη» (VIDEO)

Μυρωδιά θανάτου, ανακατεμένη με καμμένο πλαστικό. Κραυγές, σειρήνες. Σπαραγμός. Βλέματα κενά, παγωμένα. Ούτε ανατολή, ούτε δύση. Μόνο πανικός. Σα να στέρεψε η ζωή. Αν αυτό δεν είναι κόλαση τότε τι είναι;

«Ξέρεις Έλενα, τώρα που επιστρέψαμε Ελλάδα και ο οργανισμός βγαίνει από την ”κατάσταση παανικού”, εμένα τώρα μου βγαίνουν τα ζόρια μου. Επί το έργον είμαι ρομπότ. Μετά από ένα τρομακτικό συμβάν, δημιουργείται ενα μετατραυματικό σοκ το οποίο για αυτόν που το ζει πολλές φορές είναι λιγότερο επώδυνο σε σχέση με αυτόν που το ζει έμμεσα. Όταν εμπλέκεσαι σε ένα ατύχημα ο οργανισμός ενεργοποιεί τις άμυνές του για να σε προστατεύσει. Ο εθελοντής δεν έχει αυτές τις άμυνες».

«Τι δε θα ξεχάσεις ποτέ Αργύρη», τον ρωτώ.

«Ένα γκρεμισμένο σπίτι στο οποίο βρέθηκε ένα καλαθάκι με αίμα και παιδικά παιχνίδια. Προφανώς το παιδάκι πρέπει να πήρε το καλαθάκι του για να βγει έξω αλλά δεν πρόλαβε…

Και στο Ισκεντερούν, ένας πατέρας που έψαχνε τις δύο κόρες του και τη γυναίκα του μέσα σε έναν τεράστιο λόφο με μπάζα. Ήθελε να ψάξουμε κι εμείς με τον σκύλο γιατί η προηγούμενη ομάδα που πήγε να επιχειρήσει εκεί δεν τα κατάφερε. Απ’ ότι έμαθα αυτός ο άνθρωπος ήταν σε επαγγελματικό ταξίδι επειδή ήταν γιατρός. Όταν γύρισε δεν βρήκε τίποτα».

Αναρχία και πανικός

Λίγες ώρες μετά τον σεισμό των 7.8 ρίχτερ, άνθρωπος της AFAD, της υπηρεσίας πολιτικής προστασίας για περιπτώσεις ειδικών καταστροφών της Τουρκίας, ζήτησε τη συνδρομή της Επίλεκτης Ομάδας Ειδικών Αποστολών στις αγωνιώδεις προσπάθειες εντοπισμού ανθρώπων κάτω από τα συντρίμμια της νοτιοανατολικής Τουρκίας.

«Ο σεισμός έγινε τη Δευτέρα στις 04.17 το πρωί. Την Τρίτη στις 07.00 αναχωρήσαμε με ένα φορτηγό γεμάτο εξοπλισμό και τα δύο μας τα σκυλιά για Τουρκία. Τα ξημερώματα της Τετάρτης, μετά από πολύ ταλαιπωρία λόγω χιονιού στον δρόμο, φτάσαμε στην Άγκυρα. Εκεί παραλάβαμε τον συνοδό τον οποίο έστειλε η πρεσβεία. Δεχτήκαμε ένα κάλεσμα από μία περιοχή λίγο πριν το Χατάι, το Ισκεντερούν, μια πόλη που χτυπήθηκε αρκετά από τον σεισμό. Έπειτα πήγαμε στο Χατάι, στην περιοχή που χτυπήθηκε πιο πολύ από όλες. Εκεί δεν έμεινε τίποτα όρθιο, είναι σα να βλέπεις ταινία. Ήταν πραγματικά μία κόλαση», περιγράφει ο εθελοντής διασώστης, Αργύρης Καούνης.

«Όταν μπήκαμε στην πόλη και είδαμε πως ήταν, εγώ προσωπικά έκανα τουλάχιστον 10 λεπτά για να συμμαζέψω το μυαλό μου. Δεν υπήρχε όρθιο κτίριο, δεν υπήρχαν δρόμοι, τα μπάζα ήταν παντού… Ο κόσμος έτρεχε σαν τρελός, υπήρχε παντού μποτιλιάρισμα, φωτιές παντού, παντού κόσμος να προπαθεί να ξεθάψει τους δικούς του. Μια τρελή αναρχία. Πανικός. Ο πανικός με την πλήρη έννοιά του. Ο πανικός ήταν παντού».

Όσον αφορά την ετοιμότητα του τουρκικού κρατικού μηχανισμού, ο Αργύρης Καούνης περιγράφει ότι είναι τόσο μεγάλη η έκταση της καταστροφής που ακόμη και το καλύτερα οργανωμένο κράτος δε θα μπορούσε να διαχειριστεί την ακραία κατάσταση πανικού.

«Πέφτει ενα μπαλκόνι και δεν ξέρεις αν από κάτω είναι εθελοντές, αν είναι οι δικοί σου, δεν ξερεις τίποτα…».

«Τα ασθενοφόρα δεν σταματούσαν ποτέ. Άκουγες συνέχεια σειρήνες. Από τον πανικό και την αναρχία έβλεπες συνέχεια στους δρόμους τροχαία ατυχήματα… Και πολλά από αυτά θανατηφόρα».

Περνούσες και άκουγες “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ”

«Υπήρχαν εθελοντές από όλο τον κόσμο. Ήταν τόσο μεγάλη η καταστροφή που κινητοποιήθηκαν πολλοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο για να βοηθήσουν. Δεν υπήρχε ούτε σημαία, ούτε ταμπέλα. Υπήρχαν μόνο άνθρωποι που προσπαθούσαν να βοηθήσουν ανθρώπους».

«Ο τουρκικός λαός ήταν απίστευτα φιλόξενος και φιλικός απέναντί μας. Περνούσες και άκουγες “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ”. Γενικά, οι άνθρωποι ήταν πολύ εγκάρδιοι. Αγκαλιές, φιλιά, κόρνες παντού. Ήταν ανατριχιαστικό».

«Οι δικοί μας οι πυροσβέστες είναι ίσως από τους καλύτερους. Απ’ όσο γνωρίζω καταφέραν να βγάλουν έξι άτομα ζωντανά. Είναι τρομακτική επιτυχία. Κάνανε προσπάθειες μέχρι και την τελευταία μέρα...Τα μηχανήματα δουλεύανε σαν τρελά, όλοι έκαναν ό,τι μπορούσαν.

»Πλέον εχουν μπει οι μπολντόζες, τα πιο βαριά μηχανήματα για να αρχιζουν να τραβανε τα μπάζα. Είναι μια πιο άγρια διαλογή. Είναι τρομακτικό αν το σκεφτείς να εισαι θαμμένος ζωντανός και από πάνω να τραβανε μπάζα. Είναι σκληρό».

Δείτε επίσης: Σεισμός στην Τουρκία: Θρυμματίζουν με τα χέρια τα τσιμέντα στα ερείπια (ΒΙΝΤΕΟ)

Loading

Play