Το στάτους της Γαλλίας ως «άξονα» της ΕΕ και ισχυρού μέλους του ΝΑΤΟ (και ως προς τη στήριξή στην Ουκρανία έναντι της Ρωσίας) έχει διασφαλιστεί για άλλα πέντε χρόνια, όπως αποτυπώθηκε και στα συγχαρητήρια που έστειλαν στον Μακρόν, το βράδυ της Κυριακής, οι Τζο Μπάιντεν, Όλαφ Σολτς και Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
«Η μεγαλύτερη πρόκληση για τον Μακρόν θα είναι να δημιουργήσει ένα αίσθημα συνοχής σε μια εξαιρετικά κατακερματισμένη χώρα», δήλωσε η Τάρα Βάρμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. «Η Λεπέν θα κάνει ό,τι μπορεί για να κεφαλαιοποιήσει το αποτέλεσμά της για τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου», συμπλήρωσε.
Μάλιστα η ίδια η Λεπέν χαρακτήρισε το ποσοστό της – το υψηλότερο στις τρεις απόπειρές της για την προεδρία από το 2012 – ως «εκπληκτική νίκη» που κατά την ίδια αποτελεί «απόδειξη της θέλησης για αλλαγή» και της «μεγάλης περιφρόνησης» των Γάλλων απέναντι στους εθνικούς και Ευρωπαίους ηγέτες.
Ορκίστηκε να συνεχίσει να αγωνίζεται με το κόμμα της Rassemblement National για τις εκλογές του Ιουνίου στην Εθνοσυνέλευση – «την οποία ο Μακρόν πρέπει να ελέγξει αν θέλει να κυβερνήσει αποτελεσματικά για τα επόμενα πέντε χρόνια.»
La Marseillaise. 🇫🇷 pic.twitter.com/j94iGyXdyg
— Emmanuel Macron avec vous (@avecvous) April 24, 2022
Το μεγάλο “στοίχημα” ξεκινάει σήμερα για τον Μακρόν
Μέχρι τις βουλευτικές εκλογές σε δύο μήνες από τώρα, ο Μακρόν θα έχει τον «πονοκέφαλο» της εσωτερικής συμφιλίωσης των Γάλλων. Όπως είπε σε τηλεοπτικό συνομιλητή μετά τη νικητήρια ομιλία του την Κυριακή: “Το καθήκον είναι να επανενωθούμε“.
Οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν σε δύο γύρους την Κυριακή 12 και την Κυριακή 19 Ιουνίου. Οι Γάλλοι πολίτες θα επιλέξουν 577 βουλευτές. Από το 2002 και την καθιέρωση της πενταετούς θητείας, μετά το δημοψήφισμα του Ζακ Σιράκ, οι βουλευτικές εκλογές πραγματοποιούνται κάθε πέντε χρόνια, στον απόηχο των προεδρικών εκλογών. Επιτρέπουν, ή όχι, στον νέο αρχηγό του κράτους να κερδίσει την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Αυτή η πλειοψηφία είναι απαραίτητη για να εφαρμόσει την πολιτική του και να αποφύγει μια περίοδο “συμβίωσης”.
Η βασική αποστολή των μελών της Εθνοσυνέλευσης (περισσότερο από αυτών της άνω βουλής, ήτοι της Γερουσίας) είναι να ψηφίζει ή να καταψηφίζει τους νόμους που προτείνει η κυβέρνηση, ενώ τα μέλη της εθνοσυνέλευσης έχουν επίσης το δικαίωμα να προτείνουν νομοσχέδια. Παράλληλα τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης έχουν το δικαίωμα να καταθέσουν πρόταση μομφής κατά τη εκτελεστικής εξουσίας και εάν αυτή εγκριθει με απόλυτη πλειοψηφία, τότε η κυβέρνηση οδηγείται σε παραίτηση. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί μόλις μία φορά στην 5η Γαλλική Δημοκρατία, και συγκεκριμένα το το 1962, όταν η κυβέρνηση του Ζωρζ Πομπιντού αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Για να καταφέρει μια πολιτική παράταξη και εν προκειμένω αυτή του προέδρου της χώρας, να ελέγχει την Εθνοσυνέλευση, χρειάζεται τουλάχιστον 289 βουλευτές. Εάν κανένα κόμμα δεν συγκεντρώσει αυτόν τον αριθμό, τότε θα υπάρξει η λεγόμενη “συγκατοίκηση”. Η τελευταία συγκατοίκηση χρονολογείται από το 1997. Ο σοσιαλιστής Λιονέλ Ζοσπέν έγινε πρωθυπουργός του Ζακ Σιράκ, ενώ πριν από αυτό το γεγονός, η Γαλλία γνώρισε δύο ακόμα περιόδους “συμβίωσης”. Μεταξύ του 1986 και του 1988, όταν ο Ζακ Σιράκ ήταν πρωθυπουργός του Φρανσουά Μιτεράν και από το 1993 έως το 1995 όταν ο Εντουάρ Μπαλαντίρ ήταν πρωθυπουργός της χώρας, ενώ ο Φρανσουά Μιτεράν Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η Λεπέν στρέφει το βλέμμα της στο 2027
Όσον αφορά στην Λεπέν, πάντως, τα πράγματα είναι μάλλον καθαρά. Η υποψήφια της Ακροδεξιάς συνεχίζει την ανοδική της πορεία, καθώς κατάφερε να συγκεντρώσει ποσοστό 41-42%, που είναι ιστορικό (το 2017 είχε πάρει 34%) και αναμφίβολα υψηλό. Το κυριότερο, διεμβολίζει ολοένα περισσότερο τμήματα του εκλογικού σώματος που θεωρητικά είναι εχθρικά προς αυτήν:
Εργάτες με χαμηλά εισοδήματα, «νοικοκυραίους» που εμφορούνται από τις «δημοκρατικές παραδόσεις», ακόμη και μέρος της ελίτ, η οποία και αυτή τη φορά στήριξε στη συντριπτική της πλειοψηφία τον νυν πρόεδρο.
Πρακτικά, εάν η Λεπέν δεν αντιμετωπίσει κάποιο εσωκομματικό… πραξικόπημα ή εάν δεν εμφανιστεί στον χώρο της γαλλικής Ακροδεξιάς κάποιος ή κάποια με μεγαλύτερη «ακτινοβολία» και πειθώ (όπως, για παράδειγμα, η φιλόδοξη ανιψιά της Μαριόν Μαρεσάλ), τότε μπορεί από τώρα να στρέψει το βλέμμα της στην αναμέτρηση του 2027. Εκεί που θα έχει ακόμη περισσότερες ελπίδες να βρεθεί στο Μέγαρο των Ηλυσίων.
Δείτε επίσης: Γαλλία: Η επανεκλογή Μακρόν προκάλεσε επεισόδια στο Παρίσι και άλλες πόλεις
- Νίκος Ανδρουλάκης: Ο δρόμος του ΠΑΣΟΚ είναι η αποτελεσματική και χρήσιμη αντιπολίτευση
- Αντίκτυποι στις σχέσεις Ρωσίας και ΕΕ μετά τις νέες κυρώσεις
- Συναρπαστικό ντέρμπι ΑΕΚ – ΠΑΟΚ στην Opap Arena για τα προημιτελικά του Κυπέλλου
- Νίκος Χαρδαλιάς: Η Αθήνα πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας χωρίζει
- ΔΟΕ: Ρεκόρ παγκόσμιας ζήτησης για άνθρακα το 2024, σταθεροποίηση μέχρι το 2027
