Μία ακόμη νύχτα βίας ζει η Γαλλία με ανοικτό το ενδεχόμενο ακόμα και κήρυξης κατάστασης εκτάκτου ανάγκης από την κυβέρνηση
Ο θάνατος του 17χρονου Ναέλ από πυρά αστυνομικού ήταν η θρυαλλίδα με τα προάστια του Παρισιού, αλλά και άλλες πόλεις να παίρνουν φωτά.
Νεαροί, κυρίως μετανάστες, καίνε και λεηλατούν καταστήματα, βανδαλίζουν δημόσια κτήρια και βάζουν φωτιά σε αυτοκίνητα εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο την έχθρα προς το Κράτος για το οποίο είναι αόρατοι.
Απέναντί τους έχουν παραταχθεί 45.000 αστυνομικοί των ειδικών δυνάμεων και τεθωρακισμένα της αστυνομίας. Ήδη σε Μασσαλία, Λυών, Σεντ Ετιέν έχουν σταματήσει από νωρίς οι δημόσιες συγκοινωνίες και έχουν κατεβάσει ρολά τα καταστήματα. Στη Μασσαλία, η δημόσια συγκοινωνία σταμάτησε στις 18:00. Τα υπεραστικά δίκτυα σταμάτησαν στις 3:30 μ.μ., όπως και η αυτοεξυπηρέτηση ποδηλάτων και οι 35 χώροι στάθμευσης που διαχειρίζεται η μητρόπολη της Μασσαλίας. Στο Σεν Ετιέν, οι δημόσιες συγκοινωνίες διακόπηκαν στις δύο το μεσημέρι, ενώ οι έμποροι κλήθηκαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους».
Στο Παρίσι, στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, τα δημόσια μέσα μεταφοράς τράβηξαν χειρόφρενο από τις 9 το βράδυ. Όπως ανακοινώθηκε, δε, το μέτρο αυτό να ισχύσει και τα επόμενα 24ωρα, μέχρι να υπάρξει νεώτερη ανακοίνωση.
Οι καταστροφές είναι ήδη πολύ μεγάλες. Σύμφωνα με τον πρώτο απολογισμό του γαλλικού υπουργείου Οικονομίας, μέχρι τώρα έχουν καταστραφεί 200 εμπορικά κέντρα, 200 μεγάλα καταστήματα λιανικής, 250 καπνοπωλεία και 250 υποκαταστήματα τραπεζών.
Πίσω από αυτή την έκρηξη βίας είναι οι κάτοικοι των προαστίων στην πλειοψηφία τους μετανάστες από πρώην γαλλικές αποικίες – Γάλλοι πολίτες τρίτης ή και τέταρτης γενιάς – που νιώθουν ότι το εθνικό σύνθημα της Γαλλίας «ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη» δεν ισχύει για εκείνους. Η ανεργία είναι στα ύψη ενώ πολύ συχνά οι νέοι δεν τελειώνουν το σχολείο, το οποίο σημαίνει ότι δεν έχουν τα προσόντα να ενταχθούν στην αγορά εργασίας σπάζοντας το φαύλο κύκλο.
Έτσι πέφτουν στα δίκτυα των εμπόρων ναρκωτικών.
Αποκαλυπτική είναι η μαρτυρία της Χαντίτζα: «Από το παράθυρό μου βλέπω παιδιά ηλικίας 12 ετών να κάνουν τους τσιλιαδόρους. Για 10 ευρώ ενημερώνουν για την άφιξη της αστυνομίας (…) Είμαι στεναχωρημένη γιατί κάποια στιγμή ξέρω ότι θα καταλήξουν στη φυλακή».
Φυσικά το φαινόμενο μόνο τωρινό δεν είναι. Επί δεκαετίες οι γαλλικές κυβερνήσεις προτιμούσαν να αγνοούν το πρόβλημα με αποτέλεσμα η χρόνια περιθωριοποίηση να οδηγεί κάθε φορά που υπάρχει μία αφορμή σε έκρηξη βίας, μεγάλες υλικές καταστροφές και συλλήψεις, ενώ το πρόβλημα γιγαντώνεται.
Ο Μοχάμεντ Γιακουμπί που είδε τον Ναέλ να μεγαλώνει εξηγεί πόσο μακριά νιώθουν από την κεντρική εξουσία: «Έχουμε αγανακτήσει. Είμαστε και εμείς Γάλλοι, είμαστε κατά της βίας δεν είμαστε αποβράσματα».
Η έξαρση της βίας έχει φέρει τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν αντιμέτωπο με τη χειρότερη κρίση από την εποχή των διαδηλώσεων των Κίτρινων Γιλέκων και είναι εκείνος που θα αποφασίσει τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης.
Το μεγαλύτερο στοίχημα ωστόσο δεν είναι ο τερματισμός των ταραχών, αλλά η αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων που δεν επιτρέπουν στους κατοίκους των προαστίων να έχουν έστω μια ευκαιρία να χτίσουν μία διαφορετική καθημερινότητα.
Δείτε επίσης: Λαβρόφ: Στη Βαγδάτη για να συζητήσει τις διμερείς σχέσεις και την ενεργειακή συνεργασία
