Η καλλιέργεια ρυζιού στη χώρα μας αναπτύσσεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις που αφορούν την καλλιέργεια αυτή, οι εκτάσεις ρυζιού στην Ελλάδα φτάνουν πλέον τα 300.000 στρέμματα, με την παραγωγή να ανέρχεται στους 270.000 τόνους ρυζιού με φλοιό ή στους 150.000 τόνους «καθαρού» ρυζιού. Επιπλέον, υπάρχουν περίπου 10.000 παραγωγοί ρυζιού στη χώρα, αριθμός που ενδέχεται να αυξηθεί λόγω των καλών τιμών του ρυζιού σε σχέση με αυτές του βαμβακιού και του καλαμποκιού.
Η Ελλάδα κατατάσσεται στην τρίτη θέση μεταξύ των Κρατών-Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πίσω από την Ιταλία και την Ισπανία.
Πέρυσι οι καλλιεργούμενες εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 10%, ενώ φέτος μπορεί να αυξηθούν έως και 15%. Ωστόσο, η επάρκεια νερού είναι κρίσιμη για αυτή την ανάπτυξη.
Η κλιματική αλλαγή έχει επηρεάσει την καλλιέργεια, καθώς οι μειωμένες βροχές και οι ελάχιστες χιονοπτώσεις των προηγούμενων ετών έχουν περιορίσει την διαθέσιμη ποσότητα νερού, προκαλώντας προβλήματα στους παραγωγούς. Η ρυζοκαλλιέργεια απαιτεί σημαντική ποσότητα νερού, γεγονός που καθιστά την κατάσταση πιο δύσκολη.
Η επάρκεια νερού είναι πιο επιτακτική στη Μακεδονία, περιοχή που φιλοξενεί σχεδόν το 70% της συνολικής παραγωγής της χώρας. Οι αγρότες στην περιοχή αυτή αντιμετωπίζουν ελλείψεις νερού λόγω της διαχείρισης των ποταμών από γειτονικές χώρες.
Η ποιότητα του ελληνικού ρυζιού προσελκύει το ενδιαφέρον των ξένων αγορών, με τα δύο τρίτα της παραγωγής να προορίζονται για εξαγωγές, κυρίως στις χώρες της Λεκάνης της Μεσογείου, την Πολωνία, την Τουρκία και τα κράτη της Μέσης Ανατολής.
Ωστόσο, οι δύσκολες καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της συγκομιδής και οι υψηλές τιμές του ρυζιού αποτελούν προκλήσεις για τον κλάδο. Η ανταγωνιστικότητα με παραδοσιακές χώρες παραγωγής ρυζιού, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, είναι περιορισμένη.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το αυστηρό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη χρήση φυτοφαρμάκων, το οποίο επιβαρύνει τους παραγωγούς και μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την παραγωγή τους.
Η σύσταση της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ρυζιού φαίνεται να έχει οδηγήσει σε μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ παραγωγής και μεταποίησης, βοηθώντας στην αναζήτηση λύσεων για τα προβλήματα του κλάδου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
