Ιταλία και Ελβετία διεκδικούν την “ιδιοκτησία” της συνταγής του δεύτερου δημοφιλέστερου γλυκίσματος του Τορίνου, μετά τη νουτέλα
Αν γνωρίζετε κάτι για τη βόρεια ιταλική περιοχή του Πιεμόντε, ίσως είναι τα αυτοκίνητα Fiat, η ποδοσφαιρική ομάδα της Γιουβέντους ή ίσως η Nutella.
Όμως, το Πιεμόντε είναι η δεύτερη γνωστότερη λιχουδιά του που έχει προκαλέσει μάχη με τη γειτονική Ελβετία.
Πρόκειται για το Τζιαντουιότο (Gianduiotto), ένα μικρό, σε σχήμα ράβδου, μικρό σοκολατάκι από κακάο και φουντούκια, τυλιγμένο σε χρυσό περιτύλιγμα. Κάτι σαν… μασίφ νουτέλα, όπως λένε οι λάτρεις του.
Για να πιστοποιήσουν τη σχέση του γλυκίσματος με την περιοχή, μια ομάδα ντόπιων σοκολατοποιών συνέστησε μια επιτροπή με στόχο να αιτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση την κατοχύρωση του προϊόντος σε καθεστώς Προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων (ΠΓΕ), ως «Gianduiotto di Torino».
Όμως, η πρωτοβουλία τους συνάντησε μια απρόσμενη αντίσταση.
Η Caffarel, η σοκολατοποιία ιδιοκτησίας του ελβετικού γίγαντα Lindt & Sprüngli με έδρα το Πιεμόντε, αρνείται να συμμετάσχει στη συντονισμένη προσπάθεια κατοχύρωσης, παρότι αποτελεί μία από τις ιστορικές παρασκευάστριες εταιρείας τζιαντουιότι.
Αιτία της διαφωνίας; Η συνταγή.
Η συνταγή που προωθεί προς κατοχύρωση η επιτροπή σοκολατοποιών αποτελείται από τρία συστατικά: Κακάο, ζάχαρη και φουντούκια. Η Caffarel, ωστόσο, επιμένει πως πρέπει να περιληφθεί και το γάλα σε σκόνη.
«Η πλειονότητα των καταναλωτών μας προτιμούν τη δική μας εκδοχή που περιλαμβάνει γάλα» εξηγεί ο εκπρόσωπος της Lindt & Sprüngli, προσθέτοντας πως παράγει το γλύκισμα υπό ξεχωριστό εμπορικό σήμα εδώ και πάνω από μισό αιώνα.
Η εταιρεία υποστηρίζει δε, πως ήταν εκείνη που ανακάλυψε την πραγματική συνταγή του γλυκού τον 19ο αιώνα, την οποία προσάρμοσε αργότερα.
«Δεν επιθυμούμε να αλλάξουμε τη συνταγή για την παραδοσιακή αυτή σπεσιαλιτέ. Παρόλα αυτά, κατά τη γνώμη μας, έχει πλέον παγιωθεί ένα ευρύτερο πλαίσιο εφαρμογής, που επιτρέπει το γάλα» σημειώνει ο ίδιος.
Από την άλλη, η επιτροπή σοκολατοποιών υποστηρίζει πως το γάλα δεν αποτελεί συστατικό της αυθεντικής συνταγής και πως η Caffarel απλώς το καθιέρωσε ως η πρώτη που παρασκεύασε έτσι το σοκολατάκι σε βιομηχανική κλίμακα.
«Δεν ανακάλυψαν τίποτα» αντιτείνει ο Γκουίντο Καστάνια, επικεφαλής της επιτροπής και σοκολατοποιός, υποστηρίζοντας πως το τζιαντουιότο «γεννήθηκε χειροποίητα».
Η εξασφάλιση του σήματος της ΕΕ αναμένεται να ενισχύσει σημαντικά τις πωλήσεις των τοπικών παραγωγών, καθώς η αξία του συγκεκριμένου κλάδου υπερβαίνει ήδη τα 200 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους.
Προς το παρόν, η υπόθεση βρίσκεται στα σπάργανα της ευρωπαϊκής της περιπέτειας, καθώς αρχικά εμπίπτει στη δικαιοδοσία της ιταλικής κυβέρνησης και του υπουργείου Γεωργίας η έγκριση ή μη του αιτήματος και η προώθησή του στη συνέχεια στις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές.
Παρότι οι διαμάχες για την εντοπιότητα τροφίμων και ποτών είναι συνήθεις και συχνά καταλήγουν σε σκληρές και χρόνιες νομικές μάχες, κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η εμπλοκή της Ιταλίας.
Για τη χώρα του ευρωπαϊκού νότου το φαγητό είναι υπόθεση εθνικής υπερηφάνειας, σχολιάζει το Politico, προσθέτοντας πως συχνά κινητοποιείται νομικά για να υπερασπιστεί αυτό που θεωρεί μέρος της πολιτιστικής της κληρονομιάς.
Πηγή: Politico
Δείτε επίσης: Ισπανία: Αντικλεπτικά στο ελαιόλαδο στα σούπερ μάρκετ καθώς η τιμή του έχει αυξηθεί κατακόρυφα
