Ο Νετανιάχου επιδιώκει να «παρατείνει τον πόλεμο» για να «παραμείνει στην εξουσία», δηλώνει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ουμπέρ Βεντρίν σε μακροσκελή συνέντευξη του στην εφημερίδα Tribune.
Σκιαγραφώντας το πορτρέτο ενός «κυνικού και διψασμένου για εξουσία» πρωθυπουργού του Ισραήλ, ο Βεντρίν εκτιμά ότι στόχος του είναι να παραμείνει στην εξουσία, εξ ου και είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να «παρατείνει τον πόλεμο, ακόμη και μέσω κλιμάκωσης».
Κατά τον ίδιο, πάγιος στόχος του Νετανιάχου είναι να «παραλύει τις ευρωπαϊκές διπλωματίες, αντιμετωπίζοντας ως αντισημίτες όλους εκείνους που ισχυρίζονται ότι υπάρχει ένα παλαιστινιακό πρόβλημα». Το ίδιο ισχύει, κατά τη γνώμη του και για τους Αμερικανούς, καθώς, όπως αναφέρει, «όλοι βλέπουν, ότι το Ισραήλ επηρεάζει τις Ηνωμένες Πολιτείες, πολύ περισσότερο από το αντίθετο».
Σχετικά με ενδεχόμενη κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή, ο Γάλλος πρώην ΥΠΕΞ προβλέπει ότι «θα περιοριστεί», αφού η Χεζμπολάχ θα ρίσκαρε πολλά με το να αντιδράσει πολύ έντονα. Κατά την άποψή του, το μέλλον του Ισραήλ θα μπορούσε να βελτιωθεί μόνο «μετά την αποχώρηση» του Μπενιαμίν Νετανιάχου και με την εμφάνιση ενός «νέου Ραμπίν».
Την άποψη ότι η συγκυρία είναι κατάλληλη για να ασκηθούν πιέσεις προς την πλευρά του Ισραήλ διατυπώνει εξάλλου η εφημερίδα Le Monde.
«Η ιστορία της ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης δείχνει ότι οι στρατιωτικές νίκες δεν μπόρεσαν ποτέ να αντικαταστήσουν την έλλειψη οράματος, έλλειψη που σήμερα είναι πιο κραυγαλέα από ποτέ», τονίζει στο κύριο άρθρο της η γαλλική εφημερίδα και υποστηρίζει πως είναι η κατάλληλη στιγμή για επίλυση του Μεσανατολικού. Ειδικότερα θεωρεί ότι η αποδυνάμωση των πολιτοφυλακών, που ορκίζονται τον αφανισμό του Ισραήλ, προσφέρει μια ευκαιρία να ληφθούν υπόψη τα νόμιμα δικαιώματα των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση. Εκ παραλλήλου ωστόσο θα πρέπει, κατά την εφημερίδα, η μεν Χαμάς «να απαντήσει για τις επιλογές της που προκάλεσαν την καταστροφή και έσπειραν το θάνατο στη Γάζα», ο δε επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς, «τραγικά σιωπηλός στις χειρότερες ώρες που βίωσε ο λαός του, να παραμεριστεί».
Εκτιμώντας ότι ο κυβερνών συνασπισμός στο Ισραήλ είναι ανίκανος να ακολουθήσει αυτήν την κατεύθυνση, ο Βεντρίν εκφράζει τέλος την άποψη ότι «οι σύμμαχοι του εβραϊκού κράτους πρέπει να πάψουν να το θεωρούν εταίρο από τον οποίο δεν πρέπει ποτέ να απαιτηθεί τίποτα».
