Εκατοντάδες διαδηλωτές απέκλεισαν σήμερα πολλούς κεντρικούς οδικούς άξονες στον Λίβανο, για να εκφράσουν την «οργή» τους απέναντι στην επιδείνωση των συνθηκών ζωής και την αδράνεια των πολιτικών ηγετών της χώρας.
«Μπλοκάραμε όλους τους δρόμους για να πούμε σε όλον τον κόσμο: τελείωσε», είπε η Πασκάλ Νόρα, μια διαδηλώτρια στο Τζαλ ελ Ντιμπ, στα βόρεια της Βηρυτού. «Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Ακόμη και την αξιοπρέπειά μας τη χάσαμε».
Από το 2019 ο Λίβανος βρίσκεται αντιμέτωπος με τη χειρότερη οικονομική κρίση της ιστορίας του. Η ανεργία έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ, όπως και ο πληθωρισμός. Η νομισματική ισοτιμία έπεσε στο χαμηλότερο επίπεδο και οι τράπεζες εξακολουθούν να επιβάλουν δρακόντειους περιορισμούς στους καταθέτες τους.
Σε αυτό το εκρηκτικό πλαίσιο, μέσω των ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης οι Λιβανέζοι απεύθυναν εκκλήσεις για μια «ημέρα οργής» σε όλη τη χώρα.
Αργά το απόγευμα, οι περισσότερες είσοδοι της Βηρυτού παρέμεναν μπλοκαρισμένες. Αποκλεισμένοι ήταν οι δρόμοι και σε πολλές άλλες πόλεις, όπως στην Τζμπέιλ.
«Η χώρα είναι νεκρή»
Οι διαδηλωτές πυρπόλησαν κάδους απορριμμάτων και έβαλαν φωτιά σε λάστιχα. Άλλοι έστησαν σκηνές στη μέση του δρόμου.
Χωρίς να επέμβει εναντίον των συγκεντρωμένων, ο στρατός επιχείρησε να ξανανοίξει τους δρόμους.
«Σήμερα, θέλουμε να αναβιώσουμε την επανάσταση στον δρόμο επειδή ο λαός και η χώρα είναι νεκροί», είπε ο Άντονι Ντουάιχι. «Αν δεν τους αντιμετωπίσουμε (…) αυτή η διεφθαρμένη ελίτ θα μας κυβερνά για άλλα 30 χρόνια», πρόσθεσε.
Εδώ και ενάμιση χρόνο ο Λίβανος ζει στον ρυθμό μιας άνευ προηγουμένου οικονομικής κατάρρευσης, που επιδεινώθηκε από την πανδημία και την πολύνεκρη έκρηξη, τον Αύγουστου του 2020, στο λιμάνι της Βηρυτού. Η χώρα περιμένει επίσης εδώ και επτά μήνες τον σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης, όμως τα κόμματα παραμένουν ακόμη διχασμένα και διαφωνούν για το ποιος θα πάρει ποιο χαρτοφυλάκιο. Ο σχηματισμός κυβέρνησης είναι ωστόσο αναγκαίος ώστε να ξεκινήσουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αποδεσμευτεί η διεθνής βοήθεια προς τον Λίβανο.
«Είναι πιο εύκολο για τους ηγέτες να μην κάνουν τίποτα, να μεταφέρουν σταδιακά τις απώλειες στον λαό και να κυβερνούν μια πολύ πιο φτωχή χώρα, παρά να κάνουν μεταρρυθμίσεις», εκτίμησε ο οικονομολόγος Μάικ Αζάρ. «Οι μεταρρυθμίσεις πλήττουν ευθέως το πελατειακό σύστημα των πολιτικών κομμάτων», εξήγησε.
Ο πρόεδρος του Λιβάνου Μισέλ Αούν, τον οποίο αποδοκίμασαν έντονα οι διαδηλωτές, έκανε λόγο για «απαράδεκτους» αποκλεισμούς δρόμων, θεωρώντας ότι πρόκειται για «πράξεις σαμποτάζ».
