Εφιαλτικές στιγμές βιώνουν οι κάτοικοι της Καλιφόρνιας, καθώς οι πυρκαγιές που μαίνονται ανεξέλεγκτες έχουν ήδη στοιχίσει τη ζωή σε πέντε ανθρώπους, ενώ χιλιάδες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αφήνοντας πίσω ανυπολόγιστες ζημιές σε κτίρια και επιχειρήσεις.
Ο Βασίλης Χριστόπουλος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Southern California, μίλησε στο Open, περιγράφοντας τις δραματικές στιγμές που ζει και κάνοντας λόγο για πρωτοφανείς καταστάσεις.
Όπως αποκάλυψε, «δεν μπορούμε να πιούμε ούτε νερό γιατί έχει μολυνθεί από τις στάχτες».
«Είμαι ένα μίλι από τις φωτιές στην Πασαντίνα. Ζω 14 χρόνια στην περιοχή, δεν το έχω ξαναζήσει. Το βίντεο που βλέπετε το τράβηξα χτες το βράδυ, είναι από την πίσω πλευρά του σπιτιού μας.
Η ταχύτητα του αέρα είναι πάνω από 90-100 μίλια την ώρα. Η φωτιά καίει σε αστικό ιστό, όχι στο δάσος. Έκαψε σπίτια, μαγαζιά, σχολεία.
Ένιωθα σαν να υπάρχει ένα φλογοβόλο να πετάει τη φωτιά με ταχύτητα και να αλλάζει συνεχώς κατεύθυνση. Είμαστε σε κατάσταση εκκένωσης. Έχουμε έτοιμη τη βαλίτσα μας.
Δεν μπορούμε να πιούμε ούτε νερό γιατί έχει μολυνθεί από τις στάχτες και μοιράζουν μπουκάλια από το Πανεπιστήμιο. Μόνο βραστό νερό για το φαγητό, ούτε για να πλύνουμε τα δόντια μας. Είναι ασύλληπτη η κατάσταση. Γεννιούνται εστίες η μία μετά την άλλη.»
Ο καθηγητής σημειώνει πως ένας λόγος για το μέγεθος της φωτιάς, πέρα από τους δυνατούς ανέμους, είναι και το μεγάλο ποσοστό ξηρασίας.
«Η Πασαντίνα έχει 8% ξηρασία, έχει να βρέξει πάνω από εννιά μήνες. Είναι σαν να είμαστε στην έρημο από την ξηρασία. Δεν πίστευα ότι θα έβλεπα τέτοια καταστροφή στην Πασαντίνα.
Ήταν και επικίνδυνο να οδηγήσεις. Τεράστιοι κορμοί δέντρων και φανάρια ξεριζωμένα μέσα στο δρόμο. Είναι επικίνδυνο να φύγεις με τέτοιον αέρα. Συνήθως οι φωτιές ήταν σε απομονωμένα σημεία μακριά στο βουνό.
Πλέον η φωτιά έχει μεταφερθεί μακριά από την περιοχή. Ευτυχώς δεν υπάρχει δυνατός άνεμος. Η φωτιά περνάει, καίει και συνεχίζει. Νιώθουμε σαν να είμαστε σε πόλεμο.»
