Παρά την ευφορία στο στρατόπεδο του σοσιαλιστικού PSOE και των συμμάχων του Podemos μετά την ψήφο εμπιστοσύνης στο ισπανικό Κοινοβούλιο, ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ κι η ομάδα των στενών συνεργατών του ακόμη δεν έχουν καταλήξει στην κατανομή των υπουργείων και στον διορισμό των προσώπων. Η νέα κυβερνητική θητεία του Σάντσεθ είναι σπαρμένη με περισσότερους γρίφους, παρά βεβαιότητες, ενώ η αντιπολίτευση στο έργο του αναμένεται σκληρή, όπως αποδεικνύεται ήδη από την άρνηση του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) να συμπράξει στην ανανέωση της δικαστικής εξουσίας.
Η επισφαλής ανοχή του πολυκερματισμένου πολιτικά Κοινοβουλίου προς την κυβέρνηση κι η ανάγκη συνεργασίας με τους Podemos, που ήδη έχουν επιχρίσει με έντονο πολιτικό χρώμα το κυβερνητικό έργο, επιτάσσουν ριζικές αλλαγές στο νέο σχήμα, μακριά από την εικόνα της «μετριοπαθούς» και «συνετής» κυβέρνησης ίσων αποστάσεων, που είχε προσπαθήσει να προωθήσει στην προηγούμενη θητεία του ο Σάντσεθ.
Ήδη θεωρείται βέβαιο πως αρκετοί από τους προθητεύσαντες και εκτελεστικούς υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης δεν θα συμπεριληφθούν στο νέο σχήμα (πιθανολογείται μάλιστα η αποχώρηση της κοινοβουλευτικής εκπροσώπου Αδριάνα Λάστρα, ή του συντονιστή του κόμματος Σάντος Θερδάν), το οποίο θα πρέπει να έχει περισσότερο πολιτικό εκτόπισμα. Ενδεχομένως, ο Σάντσεθ να στραφεί προς τις αυτόνομες Περιφέρειες για να αντλήσει από εκεί το προσωπικό που θα καλύψει κάποια από τα υπουργεία, παρά τον κίνδυνο με την υπουργοποίησή τους να χαθεί η αίγλη και το πολιτικό βάρος σε τοπικό επίπεδο.
Στο διερευνητικό πλαίσιο για την συνάρθρωση της κυβέρνησης, αύριο Παρασκευή δεν θα συσκεφθεί το υπουργικό συμβούλιο, κάτι σπάνιο για τα κυβερνητικά δεδομένα. Όμως ο Σάντσεθ θα συνεχίσει τις συναντήσεις και συσκέψεις, προκειμένου να καταλήξει σε μία κυβερνητική σύσκεψη που θα έχει άμεσα θετική ανταπόκριση-όπως συνέβη και στην πρώτη θητεία του το 2108, προτού τα διάφορα σκάνδαλα εξαναγκάσουν σε παραιτήσεις μελών της κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση εξεπλάγη από την ιδιαίτερα έντονη αντίδραση της αντιπολίτευσης κατά την ψήφο εμπιστοσύνης, ιδίως για τη συμφωνία του PSOE με τους Podemos κι εν συνεχεία με τις συνεννοήσεις γι’ αποχή με τους Καταλανούς του ERC και τους Βάσκους του αυτονομιστικού EH Bildu. Ο επικεφαλής του ΡΡ Πάβλο Κασάδο είχε υπαινιχθεί πως το κόμμα του θα μπορούσε να στηρίξει τον Σάντσεθ εάν επέλεγε άλλες λύσεις κι όχι τη σύμπραξη με τους «εχθρούς του κράτους», όπως θεωρεί τους Καταλανούς και Βάσκους αυτονομιστές.
Με το ζήτημα της Καταλονίας ακόμη να εκκρεμεί, την ψήφιση του προϋπολογισμού να απαιτεί ακόμη περισσότερους χειρισμούς και διαπραγματεύσεις προκειμένου να επιτευχθούν οι 176 ψήφοι και τις θέσεις για τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης και την ανανέωση των δικαστικών αρχών να χωρίζουν βαθιά τις δύο παρατάξεις, το πολιτεύεσθαι της νέας κυβέρνησης προμηνύεται δύσκολο. Ήδη, η άρνηση του Κασάδο να προσφέρει τις ψήφους του, για να επιτευχθεί η πλειοψηφία των 210 εδρών σε Κοινοβούλιο και Γερουσία ώστε να αλλάξει η σύνθεση των ανώτατων νομικών οργάνων του κράτους, συνιστά μία πρακτική ακύρωση ενός από τα προεκλογικά μέτρα που υποσχόταν το PSOE.
Πάντως, αρκετά στελέχη των Σοσιαλιστών εκτιμούν πως μία τέτοια «λυσσώδης» αντιπολίτευση ενδέχεται να αποβεί ευεργετική για την κυβέρνηση, η οποία μπορεί να εξασφαλίσει συμμαχίες ακριβώς εξαιτίας του φανατισμού και της δριμύτητας των επιθέσεων εναντίον της από τις «τρεις δεξιές» (PP, Ciudadanos, ακροδεξιό Vox) – όπως συνέβη και στη θητεία του Χοσέ Λουΐς Ροδρίγεθ Θαπατέρο.
Όμως πολύ πιο δύσκολη φαντάζει για τους διοικούντες του PSOE η συγκατοίκηση με το κόμμα του Πάβλο Ιγκλέσιας, έναν άκρως επικοινωνιακό πολιτικό, που ήδη έχει μονοπωλήσει την πολιτική σκηνή πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την ψήφο εμπιστοσύνης. Η ομιλία του ηγέτη των Podemos στην κοινοβουλευτική συζήτηση, τα δάκριά του μετά την ψήφιση, η ανακοίνωση των προσώπων που θα συμμετάσχουν στην κυβέρνηση, αλλά και ο ποταμός των συνεντεύξεών του- εν αντιθέσει προς τον Σάντσεθ, που ακόμη δεν έχει μιλήσει στον Τύπο- δημιουργούν μία μειονεκτική εικόνα του ίδιου του Σάντσεθ. Πλέον ο νέος πρωθυπουργός θα πρέπει να αποδείξει ξανά πως διαθέτει ακόμη εκείνη τη δυνατότητα να «ξαναδημιουργείται» έπειτα από κάθε πρόκληση, που τον έχει χαρακτηρίσει έως σήμερα, αλλά και πως έχει τη γνώση και την ικανότητα να συνθέσει μία κυβέρνηση που μπορεί να διαρκέσει και να αντέξει. Ακόμη ο Σάντσεθ δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του και το τι φύλλο θα διαλέξει απομένει να το δούμε στις επόμενες ημέρες.
Πηγή: El Pais, El Publico, El Mundo
