Καινούργια, ενιαία «στέγη» απέκτησαν οι αίθουσες σύνταξης και οι 1.600 εργαζόμενοι του Ομίλου Le Monde: το σχέδιο του διεθνούς – με έδρα τη Νορβηγία – αρχιτεκτονικού γραφείου Snøhetta, το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα το 2015, δύο εβδομάδες μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo, πήρε σάρκα και οστά. Στο 13ο διαμέρισμα του Παρισιού, η δομή έχει την όψη ενός αψιδωτού κτηρίου με ημιδιαφανές εξωτερικό περίβλημα και περιλαμβάνει μια πλατεία που επιτρέπει στο αρχιτεκτόνημα να ενσωματώνεται στη γειτονιά. «Από τη σύλληψή του, το κτήριο των κεντρικών του Ομίλου Le Monde ενσάρκωνε μια αρχιτεκτονική και συμβολική αντίστιξη στις προκλήσεις που σήμερα αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες μας» υπογράμμισε ο εκ των ιδρυτών του αρχιτεκτονικού γραφείου Kjetil Trædal Thorsen.
«Σε καιρούς στους οποίους ο φόβος και η αβεβαιότητα ωθούν τις κοινωνίες μας να αυξήσουν τα εμπόδια και να ενισχύσουν την επιβολή μέτρων ασφαλείας, το κτήριο έχει να κάνει κυρίως με άνοιγμα» συνέχισε ο Νορβηγός αρχιτέκτονας. «Με αυτή την έννοια, το πρότζεκτ μας προσκαλεί να στοχαστούμε το πώς η αρχιτεκτονική μπορεί να δημιουργήσει χώρους που να είναι και δημόσιοι και ιδιωτικοί, εξωτερικοί και εσωτερικοί, διαφανείς και αδιαφανείς».
Τα κεντρικά γραφεία, τα οποία ολοκλήρωσε το Snøhetta σε συνεργασία με το γαλλικό αρχιτεκτονικό γραφείο SRA architecture, είναι δίπλα στον σιδηροδρομικό σταθμό Gare d’Austerlitz και πολύ κοντά στο Quartier Latin και τον Jardin des Plantes. Μιας και οι σιδηροδρομικές γραμμές περνούν υπογείως κάτω από το κτήριο, το μήκους 80 μέτρων αρχιτεκτόνημα έχει την όψη μιας κοίλης δομής η οποία πατά στις δύο άκρες της σε δύο επταώροφους αρχιτεκτονικούς όγκους που συνδέονται μεταξύ τους με ένα τόξο από περίπλοκο χαλύβδινο δίκτυο. Η όψη προς τον ουρανό αποκαλύπτει την πλάγια επιφάνεια μιας οροφής καλυμμένης με ηλιακά πάνελ ενώ η όψη προς την πόλη «τραβά», καθ’ όλο το μήκος που βλέπει στον δρόμο, το κτήριο προς τα πίσω.
Σύμφωνα με το Snøhetta, η κατασκευή των με εμβαδόν 23.000 τετραγωνικών μέτρων κεντρικών γραφείων ήταν μια «ιδιαίτερων απαιτήσεων πρόκληση» καθώς το κτήριο είναι «βαρύτερο από τον Πύργο του Άιφελ».
Συμπληρώνεται το κτήριο με μια νέα κεντρική πλατεία, από τσιμέντο και με φυτά και παγκάκια ώστε να μπορεί να παραμείνει και χαζολογήσει ο κόσμος. Στις δύο άκρες του, δύο είσοδοι: η μία, δημόσια, που οδηγεί σε πλειάδα χώρων για φαγητό και ψώνια, καθώς και σε ένα διώροφο αμφιθέατρο. Η δεύτερη, ιδιωτική, που οδηγεί στα γραφεία όπου εισέρχονται μόνον οι εργαζόμενοι στον Όμιλο Le Monde. Στην οροφή, μια στενή βεράντα η οποία είναι προσβάσιμη και από τις δύο πλευρές του κτηρίου, προσφέρει στους εργαζόμενους θέα στην πόλη και τον Σηκουάνα.
Βασίλης Τσεκούρας
