Ο Πάπας Φραγκίσκος απέδειξε ότι δεν χρειάζεται να παρασύρεται κανείς από τους τύπους και να νομίζει ότι η απλότητα και η φιλικότητα ισοδυναμούν με αδυναμία. Στα δώδεκα χρόνια που παρέμεινε Ποντίφικας, ταρακούνησε την Εκκλησία με έναν πρακτικό τρόπο, που υπερβαίνει τις δηλώσεις που απασχολούσαν κατά καιρούς τα μέσα ενημέρωσης. Και προσπάθησε να μεταρρυθμίσει σύνθετες δομές χρησιμοποιώντας όλους τους νόμιμους μηχανισμούς που είχε στη διάθεσή του.
Οι επιλογές του Φραγκίσκου ήδη από τότε που ήταν αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Αϊρες χαρακτηρίζονταν από μια απλότητα που προκαλούσε συζητήσεις, στις οποίες ο ίδιος δεν έδινε καμιά σημασία. Μετά την εκλογή του ως Πάπας, για παράδειγμα, επέλεξε να μείνει στην κατοικία της Σάντα Μάρτα αντί για το Αποστολικό Παλάτι, να κυκλοφορεί με ένα απλό αυτοκίνητο αντί για λιμουζίνα και να συναναστρέφεται τους ανθρώπους που εργάζονταν στο Βατικανό, όπως εκείνον τον Ελβετό φύλακα που αιφνιδίασε μια μέρα πηγαίνοντάς του ένα σάντουιτς.
Ο Φραγκίσκος είχε βέβαια πλήρη επίγνωση της εξουσίας του και δεν δίσταζε να το αποδείξει όταν το έκρινε σκόπιμο. Στα 12 χρόνια που έμεινε στο Βατικανό υπέγραψε 47 motu proprio, ένα είδος διαταγμάτων που φέρουν τη σφραγίδα της παπικής εξουσίας και επηρεάζουν τη διακυβέρνηση της Εκκλησίας. Οι προηγούμενοι Πάπες δεν κατέφευγαν συχνά σε αυτόν τον μηχανισμό.
Μέχρι την τελευταία ημέρα, ο Φραγκίσκος αποδείκνυε τη σημασία που έδινε στη μάχη κατά της παιδεραστίας ή στην αναγνώριση της αξιοπρέπειας των μεταναστών. Με ένα από τα τελευταία του διατάγματα, διέλυσε την Αδελφότητα Χριστιανικής Ζωής και διέταξε την πώληση των ακινήτων της για να αποζημιώσει τα θύματα, ενώ έστελνε ακριβείς οδηγίες στους επισκόπους των Ηνωμένων Πολιτειών για να μην εφαρμόσουν την αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ.
Όσο ήταν Πάπας, εκδιώχθηκαν αρκετοί ιερείς που αρνήθηκαν την εξουσία του ή αμφισβήτησαν την εκλογή του. Η Ρωμαϊκή Κουρία υπέστη τον μεγαλύτερό της μετασχηματισμό εδώ και πολλά χρόνια, ενώ η Τράπεζα του Βατικανού ξεκίνησε μια διαδικασία καταπολέμησης της απάτης.
Το πιο σημαντικό απ’ όλα ίσως είναι ότι ξεκίνησε μια μεταρρύθμιση στον τρόπο διοίκησης της Εκκλησίας μέσω της έννοιας της «συνοδικότητας». Ανεξαρτήτως λοιπόν του αν οι μεταρρυθμίσεις του θα στεφθούν ή όχι από επιτυχία, το βέβαιο είναι ότι ο Φραγκίσκος μπορεί να χαρακτηριστεί ένας μεταρρυθμιστής.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
