“Έφευγα κλαίγοντας”, λέει η Λιλιάνα Ινβέρνο, αναγκασμένη να εγκαταλείψει την Πορτογαλία στην κορύφωση της κρίσης. Επέστρεψε πρόσφατα και επωφελείται από την ανάκαμψη, η οποία είναι το βασικό επιχείρημα του σοσιαλιστή Αντόνιο Κόστα για την επανεκλογή του στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της Κυριακής.
“Δεν είχα επιλογή”, αφηγείται αυτή η 40χρονη καθηγήτρια Γλωσσολογίας με τα κατάμαυρα μαλλιά, η οποία πρόσφατα διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα, της φοιτητούπολης στο κέντρο της χώρας, αφού εργάστηκε επτά χρόνια στην Κίνα.
Μια εξορία που οφειλόταν στην κρίση χρέους, η οποία υποχρέωσε την Πορτογαλία να προσφύγει το 2011 στα δάνεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Σε αντάλλαγμα ενός πακέτου διάσωσης 78 δισεκατομμυρίων ευρώ, η δεξιά που ήταν τότε στην εξουσία κλήθηκε να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα λιτότητας.
Η Λιλιάνα χάνει τη δουλειά της στο Πανεπιστήμιο του Αλγκάρβε, στον νότο, “λόγω των δραστικών περικοπών στην ανώτατη εκπαίδευση”, ενώ ο σύζυγός της που εργαζόταν κατά περιόδους στον χώρο του θεάματος “συσσώρευε απλήρωτους μισθούς”.
Απελπισμένη, η γλωσσολόγος διεκδικεί μια θέση εργασίας στο εξωτερικό και βρίσκει το 2012 σε ένα εκπαιδευτικό κέντρο στο Μακάο, την πρώην πορτογαλική αποικία ο έλεγχος της οποίας πέρασε στην Κίνα το 1999. Όταν λοιπόν την περασμένη άνοιξη τής προτάθηκε η θέση αυτή στην Πορτογαλία, εκείνη δεν έχασε χρόνο. “Μόλις επιβεβαιώθηκε ο διορισμός μου, ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας”, είπε.
