Κυρίως χάριν μιας νέας δουλειάς που προβάλλεται στις ΗΠΑ, μέσω του Peacock. Θα σου πω σε λίγο τον τίτλο, γιατί δεν θέλω να αποκαλύψω ακόμα τα πάντα.
Σήμερα θα ήθελα να μιλήσουμε για το döstädning, συνήθεια που ανήκει στους Σουηδούς και σιγά σιγά βγαίνει από τα σύνορα αυτής της χώρας.
Προτιμώ να σου δώσω σιγά σιγά την πληροφορία για την πράξη που έχει σχεδιαστεί με στόχο το ξεσκαρτάρισμα όσων έχουμε στο σπίτι μας.
Καμία σχέση με τη Marie Kondo, που κούρασε πριν παραδεχθεί -εν πολλοίς- πως δεν εννοούσε ακριβώς όσα έδειχνε και την έκαναν εκατομμυριούχο.
Το döstädning λοιπόν, είναι η σκανδιναβική έκδοση του συμμαζέματος του σπιτιού μας, στο οποίο επιδίδονται συνηθέστερα οι άνθρωποι ηλικίας από 50 χρόνων και πάνω.
Μπορεί ωστόσο, να γίνει ανά πάσα ώρα και στιγμή, αν νιώσουμε πως έχουμε γεμίσει με τυχαία αντικείμενα και θέλουμε να κρατήσουμε μόνο αυτά που έχουν βαθύτερο νόημα για εμάς.
Κυρίως όμως, αφορά μια πολύ συγκεκριμένη συνθήκη: την τακτοποίηση των υπαρχόντων μας πριν αποδημήσουμε εις κύριον.
Η έμπνευση ανήκει σε ηλικιωμένους και τερματικά ασθενείς, οι οποίοι δεν ήθελαν να αφήσουν αυτό το βάρος στους συγγενείς τους.
Αν έχεις ‘χάσει’ δικό σου άνθρωπο, μπορείς να καταλάβεις στο 1000% τι εννοώ.
Παράλληλα, ήθελαν να διασφαλίσουν πως πράγματα που είχαν αποκτήσει, θα εκτιμούνταν και θα αξιοποιούνταν από τους αγαπημένους τους.
Στο επίκεντρο του “καθαρισμoύ του θανάτου” (το dö σημαίνει θάνατος και το städning καθαρισμός) δεν είναι να νιώθουμε πως έχει πέσει επάνω μας και μας έχει πλακώσει η Γη, αλλά να γιορτάσουμε τη ζωή.
Στο “The Gentle Art Of Swedish Death Cleaning” που ανήκει στο Peacock Original, τρεις καθ’ ύλην αρμόδιοι του döstädning (οργανωτής, σχεδιαστής και ψυχολόγος) βοηθούν τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τη θνησιμότητα και να μας θυμίσουν όλους τους τρόπους με τους οποίους είμαστε ζωντανοί.
Όπως είπε άνθρωπος που εμφανίζεται στην παραγωγή “με το döstädning δεν καθάρισα μόνο το σπίτι και τη ζωή μου, αλλά και τη ψυχή μου”.
ΠΟΙΑ ΕΙΧΕ ΤΗ ΦΑΕΙΝΗ ΙΔΕΑ ΤΟΥ DÖSTÄDNING
Πριν σχεδόν μια δεκαετία, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στα παιδιά της και ενώ έμενε με φίλους, η Margareta Magnusson ένιωσε ξαφνικά πολύ κουρασμένη. Πήγε για ύπνο. Δεν τακτοποίησε καν τα ρούχα της, κάτι που έκανε πάντα. Τα πέταξε στο πάτωμα και έπεσε στο κρεβάτι.
Όταν είδε τα πεταμένα ρούχα ο άνθρωπος που τη φιλοξενούσε, κάλεσε αμέσως το ασθενοφόρο. Διαπιστώθηκε πως είχε σταματήσει η καρδιά της. “Όλα έγιναν τόσο γρήγορα που δεν πρόλαβα καν να τρομάξω”.
Αυτή ήταν η στιγμή που όπως λέει “γύρισε ο διακόπτης μέσα μου”. Έμαθε να εκτιμά τη ζωή στο ‘τώρα’ και σε κάθε επίπεδο.
Ξεκίνησε από το να ξεφορτωθεί ό,τι δεν χρειαζόταν, γιατί δεν ήθελε να περάσουν τα παιδιά της ό,τι είχε περάσει εκείνη, καθαρίζοντας τα σπίτια των γονιών, των πεθερικών και φίλων της, μετά το θάνατο τους, μαζί με εκείνο που μοιραζόταν με τον εκλιπόντα σύζυγο της.
Ήθελε να κάνει μια πολύ μεγάλη χάρη σε όσους θα μείνουν πίσω, μετά το θάνατο της.
Μετά κατέγραψε την εμπειρία. Το βιβλίο της με τίτλο “The Gentle Art of Swedish Death Cleaning” κυκλοφόρησε το 2018. Έγινε ανάρπαστο, όπως εμφανιζόταν σε κορυφαίες λίστες με best sellers.
Τώρα η ίδια και η κόρη της είναι μεταξύ των παραγωγών της τηλεοπτικής δουλειάς που παρακολουθούν οι Αμερικανοί.
Η ιδέα του καθαρισμού του θανάτου υπήρχε για χρόνια. Ο όρος είναι νέος” εξήγησε η Magnusson, πριν προσθέσει ότι “οι περισσότεροι δεν ξέρουμε τι πράγματα έχουμε. Απλά έχουμε διάφορα που δεν τα χρειαζόμαστε και δεν τα χρησιμοποιούμε.
Το döstädning μας βοηθά να καταλάβουμε τι χρειαζόμαστε και τι όχι. Όσο πιο αποτελεσματικά το κάνουμε, τόσο λιγότερο χρόνο θα χρειαζόμαστε για να φροντίζουμε το σπίτι μας.
Την ίδια ώρα, δεν χάνουμε για πάντα ό,τι ξεφορτωνόμαστε. Το αξιοποιούν άνθρωποι που αγαπάμε, οι οποίοι μπορεί να το εκτιμήσουν και περισσότερο. Θα βρείτε και πράγματα που μπορείτε να πουλήσετε ή να δωρίσετε, αντί απλά να τα πετάξετε”.
Το μήνυμα της ιστορίας είναι πως “καθώς μεγαλώνουμε, βοηθά να προσπαθούμε να μην είμαστε συναισθηματικοί και να μη φοβάστε να μιλήσουμε για τον θάνατό μας”.
Διαπίστωσε πως όπως περνούσε από αντικείμενο σε αντικείμενο (για να αποφασίσει αν θα το κρατήσει ή αν θα το πετάξει) “θυμήθηκα την ιστορία του καθενός. Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την εμπειρία. Όταν ήμουν νεότερη, δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ με το τι σήμαινε κάθε αντικείμενο για εμένα, στη ζωή μου. Ή πότε και πώς ήλθε στην κατοχή μου.
Εν αντιθέσει με τη γενική καθαριότητα, αυτή του θανάτου δεν αφορά μόνο το ξεσκόνισμα και το τίναγμα. Είναι μια μόνιμη μορφή οργάνωσης που θα σε βοηθήσει να κάνεις πιο εύκολη τη ζωή σου”.
ΜΗΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Αν είχε μια συμβουλή να δώσει, ως προς το από πού θα ήταν χρήσιμο να ξεκινήσουμε “είναι να αποφύγετε τις φωτογραφίες, τα γράμματα και τα ημερολόγια.
Θα ‘κολλήσετε’ σε αυτόν το δρόμο των αναμνήσεων και ενδεχομένως να μην περάσετε ποτέ σε κάτι άλλο. Οι φωτογραφίες ‘κουβαλούν’ τόσο βάρος συγκίνησης που μπορούν να εμποδίσουν τις εργασίες σας. Βέβαια, είναι πολύ σημαντικές.
Κρατήστε τα για την στιγμή που θα έχετε τελειώσει τα έπιπλα και τα άλλα υπάρχοντα.
Στο döstädning μετράει και το μέγεθος.
Αρχίστε με τα μεγαλύτερα αντικείμενα που έχετε στο σπίτι και τελειώστε με τα μικρότερα”.
Μια άλλη πρόταση που έχει για εμάς είναι “να καλέσετε φίλους και αγαπημένους και να τους ρωτήσετε αν θα ήθελαν να σας βοηθήσουν ή ακόμα και να πάρουν πράγματα που δεν χρειάζεστε. Ανοίξτε τις πόρτες του σπιτιού σας, δείξτε στους ανθρώπους αυτούς τα πράγματα σας, μιλήστε για αυτά, διηγηθείτε ιστορίες που τα αφορούν.
Την ίδια ώρα, έχετε πρόχειρα κουτιά και τσάντες για να τα γεμίζετε ενόσω μιλάτε, ώστε να μπορούν να τα πάρουν αμέσως μαζί τους οι ενδιαφερόμενοι.
Κάντε τη διαδικασία όσο πιο κοινωνική γίνεται, όπως ανακαλύπτετε τι είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς”.
ΤΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ DÖSTÄDNING
Πάντα σύμφωνα με τη συγγραφέα που έγινε διάσημη στα 80 της (για αυτό έχει πει πως “ποτέ δεν είναι αργά να κάνετε οτιδήποτε. Εκτός και αν είναι πραγματικά πολύ αργά. Δηλαδή, είστε νεκροί. Η στιγμή που αρχίζετε να σκέφτεστε πως είναι πολύ αργά, είναι αυτή που αρχίζετε να πεθαίνετε”), η διαδικασία περιλαμβάνει 3 βασικά βήματα.
- Το ξεσκαρτάρισμα των ρούχων (σε τέσσερις στοίβες 1) αυτών που αγαπάτε και φοράτε συχνά, 2) εκείνων που θέλετε να κρατήσετε χωρίς να είστε βέβαιοι για το λόγο, 3) όσα δεν ταιριάζουν στο σώμα μας ή με τον τρόπο ζωής σας “τα οποία θα δωρίσετε” και 4) εκείνα που έχουν καταστραφεί “και θα τα πετάξετε”).
- Την τακτοποίηση των αντικειμένων που ‘πιάνουν’ τον περισσότερο χώρο και
- Το καθάρισμα των ψηφιακών υπαρχόντων (ώστε να κλείσουν όλοι οι λογαριασμοί που έχετε στα social media, να εξαφανίσετε ό,τι δεν θα θέλατε να βρουν οι κληρονόμοι σας, αλλά και να συγκεντρώσετε σε ένα σημείο -πχ έναν σκληρό δίσκο- ό,τι είναι σημαντικό να περάσετε σε όποιον επιθυμείτε -πχ τους τραπεζικούς λογαριασμούς).
Μη διστάσετε να πετάξετε ό,τι σας πονάει ή σας κάνει να ντρέπεστε. Όπως λέει η Magnusson “αν έχετε 15 dildo, κρατήστε το αγαπημένο σας και κρύψτε το σε σημείο που θα το βρουν, όταν πια δεν θα είστε εσείς εδώ”.
Η ειδήμων λέει και ότι είναι χρήσιμο να δώσουμε τα υπάρχοντά σας σταδιακά και προσεκτικά (πχ σε επίσκεψη σε φίλο, του πηγαίνουμε βιβλία που μας έχει πει πως τον ενδιαφέρουν ή ένα βάζο που έχει εκθειάσει στο παρελθόν).
Τέλος, βοηθά να κρατήσουμε ένα κουτί με αναμνήσεις για πάρτη μας “που μπορεί να καταστραφεί, μόλις ‘φύγετε’. Στο δικό μου κουτί με παλιά ερωτικά γράμματα και αναμνήσεις από ταξίδια έχω γράψει “πετάξτε”.
Όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να κρατήσει για εβδομάδες ή και μήνες. Ο στόχος δεν είναι απλά να τακτοποιήσετε το χώρο σας, αλλά να αλλάξετε τον τρόπο που ζείτε και να οργανώσετε τη ζωή σας. Προφανώς και πρέπει στο εξής να προσέχετε τι θα αγοράζετε.
Σε κάθε περίπτωση, σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, δεν χρειάζεται να κρατάμε πράγματα για να διατηρήσουμε μια μνήμη: οι μνήμες υπάρχουν ανεξάρτητα από τα υλικά πράγματα”.
ΥΓ: Ψυχολόγοι, καθηγητές marketing, ψυχοθεραπευτές και κοινωνιολόγοι επιβεβαίωσαν στο NBC πως το döstädning έχει όντως, οφέλη. Δεν είναι απλά μια τρέλα των Σουηδών, αλλά ένας τρόπος να διαχειριστούν κάτι που ουδείς θα αποφύγει.
Άρα σκεφτείτε το ενδεχόμενο να μην αφήσετε ανθρώπους που αγαπάτε να διαχειριστούν το χάος σας, όταν θα πρέπει να βρουν τρόπους να επιβιώσουν της απώλειας σας. Δεδομένα δεν είναι για όλους αυτή η εμπειρία -όπως τίποτα στη ζωή. Και είναι ΟΚ να μην μπορείτε να το κάνετε. Σκεφτείτε τι αντέχετε και τι όχι και κινηθείτε αναλόγως.
Δείτε επίσης: Σουδάν: Επίθεση δέχθηκε το όχημα του πρέσβη της Τουρκίας