Είχε το παρατσούκλι του «αιματοβαμμένου σκηνοθέτη», ενώ είχε χαρακτηριστεί από την ευρωπαϊκή κριτική ως «ποιητής της βίας» ή «καταραμένος σκηνοθέτης». Οι συνεργάτες του αναφέρονταν στον εκρηκτικό και αυτοκαταστροφικό χαρακτήρα του, ο οποίος ήταν πάντα έτοιμος για καυγά, κυρίως με τους παραγωγούς του, και βίωνε υπερβολές που συχνά τον οδηγούσαν στα όρια της μανιοκατάθλιψης.
Ο Σαμ Πέκινπα, που έζησε μία μυθιστορηματική ζωή, αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες του κινηματογράφου, ένας ανατρεπτικός δημιουργός που δεν συμβιβαζόταν με τα κυρίαρχα ρεύματα. Καθόρισε τον κινηματογράφο του, γυρίζοντας ταινίες που ύμνησαν τη βία, ενώ οι αντιήρωές του λειτουργούσαν ως σύμβολα αντικομφορμισμού και δικαιοσύνης.
Είναι ο δημιουργός του αριστουργηματικού και κλασικού γουέστερν «Η Άγρια Συμμορία», μίας ταινίας που θεωρείται ο επίλογος του κλασικού γουέστερν, όπου οι τελευταίες σκηνές της συμβολίζουν το τέλος μιας εποχής. Αν και έφυγε από τη ζωή πριν 40 χρόνια, ο Πέκινπα παρέμεινε αξιομνημόνευτος στο χώρο του σινεμά.
Ο Σαμ Πέκινπα γεννήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1925 στο Φρέσνο της Καλιφόρνιας και ήταν γιος μεταναστών από γερμανική καταγωγή, αν και ο ίδιος ισχυριζόταν ότι είχε ινδιάνικο αίμα. Στη νεανική του ζωή, πέρασε πολύ χρόνο στο ράντσο του παππού του, αποφεύγοντας τα μαθήματα και εμπλέκοντας σε καβγάδες, γεγονός που οδήγησε τους γονείς του να τον στείλουν σε στρατιωτική σχολή.
Η δημιουργικότητά του αναδείχθηκε από το θέατρο προς την τηλεόραση, όπου ξεκίνησε να πραγματοποιεί τις πρώτες του δουλειές. Στην επαγγελματική του πορεία, ο Πέκινπα συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Ντον Σίγκελ, ο οποίος βρήκε το δρόμο του και αποτέλεσε μέντορά του.
Η ενασχόλησή του με τον αλκοολισμό και τα ναρκωτικά χαρακτηρίζει τη ζωή και την καλλιτεχνική του πορεία, επηρεάζοντας τις ταινίες του. Μετά από μια τηλεοπτική περίοδο, καθιερώθηκε στον κινηματογράφο, γυρίζοντας γουέστερν που απεικόνιζαν τη βία και την απογοήτευση της εποχής του.
Με την ταινία «Η Άγρια Συμμορία», ο Πέκινπα δημιούργησε ένα έργο που αναδείκνυε τη φιλία και την προδοσία, με σκοπό να προβάλλει την ηθική και τις αξίες της εποχής. Ο θάνατός του τον Δεκέμβριο του 1984 δεν σήμανε το τέλος της επιρροής του, καθώς η κληρονομιά του συνεχίζει να εμπνέει επίδοξους κινηματογραφιστές.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
