Αμερικανοί και Βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν απολιθωμένα απομεινάρια από το αρχαιότερο δάσος που έχει βρεθεί στη Γη και εκτιμάται ότι υπήρχε πριν περίπου 386 εκατομμύρια χρόνια. Τα απολιθώματα βρέθηκαν σε ένα εγκαταλειμμένο ορυχείο κοντά στο Κάιρο της πολιτείας της Νέας Υόρκης των ΗΠΑ. Η ανακάλυψη δείχνει ότι η δημιουργία των πρώτων δέντρων και δασών άρχισε νωρίτερα κατά τη Δεβόνια περίοδο από ό,τι θεωρείτο μέχρι σήμερα.
Πιστεύεται ότι το δάσος ήταν πολύ εκτεταμένο και κάλυπτε μια περιοχή από τη Ν.Υόρκη τουλάχιστον έως την Πενσιλβάνια. Το δάσος είναι δύο έως τρία εκατομμύρια χρόνια αρχαιότερο από το μέχρι σήμερα παλαιότερο δάσος, που είχε ανακαλυφθεί το 2012 στην περιοχή Γκιλμπόα επίσης της Νέας Υόρκης και βρίσκεται σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από το Κάιρο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ουίλιαμ Στάιν, ομότιμο καθηγητή βιολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου Μπίνγκχαμτον της Νέας Υόρκης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας “Current Biology”, χαρτογράφησαν πάνω από 3.000 τετραγωνικά μέτρα του δάσους, που βρίσκεται στους πρόποδες των βουνών Κάτσκιλ της κοιλάδας του ποταμού Χάντσον. Το δάσος διέθετε τουλάχιστον δύο τύπους δέντρων, αφενός δέντρα που έμοιαζαν με φτέρες (χωρίς πλατιά πράσινα φύλλα) και αφετέρου μικρά έως μεσαίου μεγέθους δέντρα σαν κωνοφόρα (που είχαν πράσινα φύλλα).
Οι ερευνητές βρήκαν ένα εντυπωσιακό και τεράστιο δίκτυο από ρίζες, οι οποίες είχαν μήκος πάνω από 11 μέτρα σε ορισμένα σημεία και ανήκαν στα δέντρα Archaeopteris (θεωρούνται τα πρώτα που ανέπτυξαν φύλλα). Ήσαν αυτές οι πολύπλοκες και μακρόβιες ρίζες, που μεταμόρφωσαν τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα φυτά και στο χώμα, παίζοντας καθοριστικό ρόλο για τη συνεξέλιξη των δασών και της ατμόσφαιρας.
«Τόσες πολλές δραματικές αλλαγές συνέβησαν εκείνη την εποχή κατά τη Δεβόνια περίοδο, ως αποτέλεσμα εκείνων των πρωταρχικών δασών, που έκτοτε ο κόσμος ποτέ δεν υπήρξε ο ίδιος», δήλωσε ο Στάιν. Επειδή βρέθηκαν στην ίδια περιοχή πολλά απολιθώματα ψαριών, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το δάσος καταστράφηκε, όταν κατακλύστηκε από πλημμύρα.
Παύλος Δρακόπουλος
