Μία ξεχωριστή «γνωριμία» με τη ζωή και το έργο των αδελφών Αμπέτ, που ίδρυσαν πριν από 160 χρόνια την ιστορική αιγυπτιώτικη Αμπέτειο Σχολή, είχαν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν σήμερα οι μαθητές του αμιγώς ελληνικού σχολείου του Καΐρου, με αφορμή τους εορτασμούς για την Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας.
Παρουσία του Έλληνα πρέσβη και απόφοιτου της εν λόγω σχολής, Νίκου Γαριλίδη, του γενικού προξένου της Ελλάδας στο Κάιρο, Γιώργου Δασκαλόπουλου, του συντονιστή Εκπαίδευσης, Δημήτρη Γιαννικόπουλου και του εκπροσώπου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, π. Ιωακείμ Σκρέτα, ο φιλόλογος Αλέξανδρος Κακαρούντας ξεδίπλωσε μπρος από τα μάτια των μαθητών και όλων των επισήμων, το βίο των ανθρώπων εκείνων που ίδρυσαν το σχολείο αυτό, από το οποίο αποφοίτησαν μεγάλες προσωπικότητες.
Οι μεγάλοι ευεργέτες της σχολής, τα αδέλφια Ανανίας, Ραφαήλ και Γεώργιος Αμπέτ, ξόδεψαν ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας τους, στα μέσα του 19ου αιώνα, για να αφήσουν παρακαταθήκη στον αιγυπτιώτη Ελληνισμό, ένα από τα σημαντικότερα ομογενειακά σχολεία του Απόδημου Ελληνισμού.
Σύμφωνα με όσα ελέχθησαν, η ιστορία της οικογένειας που συνέδεσε το όνομά της με την ομογένεια, ξεκίνησε περί το 1710, όπου ήλθε ο πρώτος Αμπέτ στην Αίγυπτο.
«Δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ την καϊρινή ομογένεια χωρίς την Αμπέτειο Σχολή», είπε χαρακτηριστικά ο Έλληνας πρέσβης κ. Γαριλίδης, ο οποίος μαθήτευσε στα θρανία της, στην ομιλία του προς τους παρευρισκομένους, όταν τον κάλεσε στο βήμα η αναπληρώτρια διευθύντρια της Σχολής, Σωτηρία Μπέτα.
Σύμφωνα με την ιστορία, και τα τρία αδέλφια Αμπέτ πέθαναν είτε άτεκνοι είτε ανύπαντροι και προσφέροντας μεγάλο μέρος από την περιουσία τους στο κτίσιμο της Σχολής, που πρώτα ιδρύθηκε στην οδό Φουάντ, στο Κάιρο, για να μεταφερθεί το 1955 στην περιοχή Γάμρα του Καΐρου και τέλος να στεγάζεται από το 1995 μέχρι και σήμερα στο Σπετσεροπούλειο Ίδρυμα, στην Ηλιούπολη του Καΐρου.
Μάλιστα, για το όνομά τους, υπάρχουν δύο εκδοχές, σύμφωνα με τον φιλόλογο, κ. Κακαρούντα: άλλοι λένε ότι κατάγονταν από την Συρία και άλλοι από την Χίο, έχοντας το όνομα Θεοδούλου, το οποίο μεταφράστηκε και παραφράστηκε τελικά από «ααμπίντ αλά» (δούλος του Θεού), σε Αμπέτ.
Να σημειωθεί ότι ο Ανανίας και ο Ραφαήλ Αμπέτ είχανε πάρει την ελληνική υπηκόοτητα από το 1834 και 1843 αντίστοιχα.
Οι αδελφοί Αμπέτ ίδρυσαν στην Καλλιθέα και τον Αμπέτειο Οίκο Τυφλών, ενώ έκαναν πολλές ευεργεσίες και στην Ερμούπολη της Σύρου.
«Στο όραμα και την μεγαλοψυχία των αδελφών Αμπέτ, πολλές γενιές Αιγυπτιωτών Ελλήνων οφείλουν, εκτός από την ακαδημαϊκή μόρφωσή τους, και τα πιστεύω τους και το ήθος τους. Ας μείνουν παράδειγμα προς μίμηση στη σημερινή», κατέληξε ο ομιλητής.
Χαιρετισμό εκ μέρους του διευθυντή της Σχολής, του αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθούς, Δαμιανού, απηύθυνε ο γενικός γραμματέας του Ιδρύματος Αμπέτ, Νικόλας Βαδής.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με αφηγήσεις και ποιήματα των μαθητών της Αμπετείου, καθώς και με το «τραγούδι για την Ελλάδα», που δημιούργησαν μαθητές ομογενειακών σχολείων από όλον τον κόσμο, αλλά και την κοπή της βασιλόπιτας του σχολείου για το 2020.