«Έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, στον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, και στον τρόπο που χειρίζεται την υπόθεση του Κυπριακού. Και όπως τόνισε και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην Κύπρο, κατά την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στο εξωτερικό, ο τερματισμός της τουρκικής κατοχής παραμένει το κορυφαίο εθνικό μας μέλημα και η απόλυτη σταθερή στρατηγική επιδίωξη της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας».
Τα παραπάνω τόνισε βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, Μάξιμος Χαρακόπουλος, ο οποίος ως πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης απηύθυνε εκ μέρους της ελληνικής Βουλής χαιρετισμό στις εκδηλώσεις μνήμης για την κατεχόμενη Μόρφου. Σύμφωνα με ανακοίνωση του βουλευτή, «παρόντες στην συγκινητική εκδήλωση ήταν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης, ο Βρετανός βουλευτής Sir Roger Gale, αντιπροσωπείες από τη Μάλτα, τη Γαλλία, καθώς και τα Καλάβρυτα, το Μεσολόγγι, τη Σπάρτη και την Ορεστιάδα.
Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με την 39η αντικατοχική πορεία στο οδόφραγμα Αστρομερίτη και την επίδοση ψηφίσματος διαμαρτυρίας προς τον ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, σε εκπροσώπους της ειρηνευτικής δύναμης».
45 χρόνια κατοχής είναι πολλά!
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος στην ομιλία του ανέφερε ότι «η Τουρκία συνεχίζει στον ίδιο απαράδεκτο δρόμο του 1974. Έχοντας αναγάγει το όραμα του νεο-οθωμανισμού σε επίσημο δόγμα της, και με προμετωπίδα ανιστόρητους αναθεωρητισμούς περί γαλάζιας πατρίδας, επιλέγει αντί την ισχύ του δικαίου το δίκαιο της ισχύος. Παρακολουθούμε έναν Αττίλα νούμερο 3 στην κυπριακή ΑΟΖ και στα κυπριακά χωρικά ύδατα. Παρακολουθούμε την, κατά παράβαση των αποφάσεων του ΟΗΕ, προώθηση εποικισμού της Αμμοχώστου. Καθημερινώς στο Αιγαίο συνεχίζεται η τακτική των παραβάσεων, των παραβιάσεων και των υπερπτήσεων επάνω από τα ελληνικά νησιά. Την ίδια ώρα, στη Συρία, λαμβάνει χώρα μια νέα τουρκική εισβολή κατά παράβαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία έχει μετατραπεί σε έναν διεθνή ταραξία. Το γεγονός αυτό από μόνο του θα έπρεπε να είχε προκαλέσει την ουσιαστική παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας για την επαναφορά της Άγκυρας στην τάξη. Οι συνεχείς υποχωρήσεις στις διαρκείς απαιτήσεις της έχουν ως μοναδικό αποτέλεσμα την αύξηση των έκνομων και παράλογων διεκδικήσεών της.
Ο ελληνισμός υπ’ αυτές τις συνθήκες καλείται με ψυχραιμία αλλά και με αποφασιστικότητα, με ρεαλισμό αλλά και ενεργητικότητα, να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα.
Ευχόμαστε ειλικρινά, το επόμενο διάστημα, να υπάρξουν κινήσεις καλής θέλησης, να πάψουν οι πολιτικές των κανονιοφόρων, οι ιταμοί εκβιασμοί και οι ξεπερασμένες εμμονές για την παραμονή του κατοχικού στρατού και τη διατήρηση του συστήματος εγγυήσεων.
Ευχόμαστε οι Τουρκοκύπριοι χωρίς κηδεμόνευση να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να υπάρξει μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ, για το καλό όλων των νόμιμων κατοίκων του νησιού. 45 χρόνια είναι πολλά!».
