Είναι οι τελευταίοι που μπορούν να διασχίζουν μία Ευρώπη όλο και περισσότερο περιχαρακωμένη λόγω της πανδημίας του κορονοϊού: οι οδηγοί διεθνών μεταφορών συνεχίζουν την τροφοδοσία της ηπείρου, με τίμημα διευρυμένα ωράρια, ατέλειωτες ουρές στα σύνορα και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας προστατευτικά μέτρα κατά του ιού.
Με την αυτοσχέδια προστατευτική του μάσκα, ο Φλορίν Τούκου, αδημονεί καθηλωμένος στο μεθοριακό πέρασμα Γκεοργκίου, στον ποταμό Δούναβη, ανάμεσα στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Καθ’ όλη την εβδομάδα, η διάβαση των συνόρων απαιτούσε πολύωρη αναμονή, με τις ουρές των αυτοκινήτων να μειώνονται ή να αυξάνουν, ανάλογα με την αυστηρότητα των μέτρων ελέγχου.
«Με τον κορονοϊό όλα κινούνται στο ρελαντί. Όμως θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο, έτσι δεν είναι; Το επάγγελμά μας είναι τώρα ακόμη πιο ζωτικής σημασίας», λέει ο Ρουμάνος οδηγός, που βρίσκεται 24 χρόνια πίσω από το τιμόνι και μεταφέρει σαμπουάν στην Τουρκία.
Άλλοι οδηγοί αφηγούνται στο Γαλλικό Πρακτορείο πως περιμένουν στην ουρά πάνω από έξι ώρες. Ορισμένα χιλιόμετρα μακρύτερα στα ανατολικά σύνορα της Βουλγαρίας, οι οδηγοί αναμένουν τρεις ημέρες για να εισέλθουν στα τουρκικά εδάφη, ενημερώνει ο αντιπρόεδρος οδηγών μεταφορών της Βουλγαρίας Κράσιμιρ Λάλοφ.
«Όταν οι οδηγοί περιμένουν πολλές μέρες μέσα σε απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής, χωρίς τουαλέτες, χωρίς νερό για πλύσιμο, πώς να μη φοβόμαστε για τη μετάδοση του ιού», αναρωτιέται ο ίδιος.
Οι ίδιες σκηνές, με ατέρμονες σειρές φορτηγών σε αυτοκινητόδρομους έρημους από ΙΧ αυτοκίνητα, είναι κοινές από άκρου εις άκρον στην Ευρώπη, έπειτα από την εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων στην κυκλοφορία σε χώρες όπως η Ουγγαρία, η Αυστρία, ή η Ιταλία.
Έπειτα από πολλούς αυτοσχεδιασμούς, πλέον η διάβαση της Κεντρικής Ευρώπης οργανώνεται καθημερινά και μέσα από ειδικές αρτηρίες αποκλειστικά για τα φορτηγά μεταφορών. Όμως η καθημερινότητα των οδηγών κυριαρχείται ακόμη από το άγχος του χρονοδιαγράμματος των παραδόσεων και των κανονισμών υγιεινής, που είναι δύσκολο να τηρηθούν στη διάρκεια του ταξιδιού.
«Πρέπει να παίρνουμε μαζί γεύματα μαγειρεμένα στο σπίτι, διότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο για εμάς», δηλώνει ο Ρουμανος οδηγός Αντριάν Νίτσα, αναφερόμενος στα κλειστά εστιατόρια.
Στην άλλη άκρη των Βαλκανίων, η Σλοβενία οργανώνει τις οχηματοπομπές για να διασχίσουν τα σύνορα με την Ιταλία: ανά 15 οχήματα οι ομάδες των φορτηγών συνοδεύονται από περιπολικά για να εισέλθουν στην Ιταλία, τη βαρύτερα πληγείσα από τον κορονοϊό χώρα της Ευρώπης.
«Καμιά φορά περιμένεις μία ώρα, άλλοτε παίρνει και δέκα ώρες ώσπου να σχηματισθεί μία οχηματοπομπή», παρατηρεί ο Σέρβος οδηγός Ντέγιαν, που έχει σταματήσει στη μεθόριο Σλοβενίας-Ιταλίας, βορείως της Τεργέστης.
Ο Χάνε, οδηγός σε μία μεταφορική από το Τιρόλο έρχεται στην Ιταλία σχεδόν κάθε εβδομάδα, για να παραδώσει τυριά και γαλακτοκομικά και να φορτώσει φρούτα και λαχανικά από την περιοχή της Βερόνας. Το ωράριό του ξεκινά στις έξι το πρωΐ και τελειώνει τα μεσάνυκτα. Η Αυστρία πρόσφατα χαλάρωσε τους κανονισμούς για το ωράριο εργασίας των οδηγών μεταφορών, προκειμένου να εξασφαλίζεται η τροφοδοσία.
«Είμαστε 55 οδηγοί στην επιχείρηση. Πλέον είναι μόνον οι ξένοι που δέχονται να πάνε στην Ιταλία, οι Αυστριακοί συνάδελφοί μου δεν θέλουν πια», εξηγεί ο ίδιος, πρόσφυγας από τη Συρία, που διέφυγε από τον πόλεμο το 2015. «Έχουν ανάγκη από εμάς τους οδηγούς, εάν σταματήσουμε, ποιός θα μεταφέρει τότε τα τρόφιμα και τα φάρμακα», δηλώνει ο ίδιος.
ΓΒΔ
