Δυο χρόνια μετά τις εκλογές-ορόσημο οι οποίες ανέδειξαν τον Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ οι Αμερικανοί προσέρχονται σήμερα εκ νέου στις κάλπες για τις κρίσιμες ενδιάμεσες εκλογές.
Με την ψήφο τους οι πολίτες αποφασίζουν σήμερα για τη νέα σύνθεση της Βουλής των Αντιπροσώπων αλλά και για το ένα τρίτο των εδρών της Γερουσίας. Πέραν τούτου εκλέγονται και νέοι κυβερνήτες σε 36 πολιτείες.
Οι ενδιάμεσες εκλογές θεωρούνται πάντα μια κρίσιμη δοκιμασία για τον εκάστοτε πρόεδρο αφού ενδέχεται να αλλάξουν τους συσχετισμούς δυνάμεων στα δυο νομοθετικά σώματα διευκολύνοντας ή καθιστώντας δυσκολότερη την επίτευξη πλειοψηφιών. Αυτός είναι και ο λόγος που οι πρωτεύουσες όλου του κόσμου παρακολουθούν με τόσο ενδιαφέρον τη διαδικασία αυτή, που εν προκειμένω θα απαντήσει στο ερώτημα εάν οι πολίτες θα επιδοκιμάσουν ή θα αποδοκιμάσουν τον αμερικανό πρόεδρο και την πολιτική που ακολουθεί.
Στο στοιχείο του ο Τραμπ
Για τους παραπάνω λόγους ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα μπορούσε φυσικά να λείψει από τον προεκλογικό αγώνα. Όχι ότι τον δυσκολεύουν οι προεκλογικές αρένες. Κάθε άλλο. Τις τελευταίες εβδομάδες ο νυν πρόεδρος ήταν στο στοιχείο του: «Οι Δημοκρατικοί δημιουργούν φασαρία, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι δουλειές». Εύκολες απαντήσεις σε σύνθετα ζητήματα, η συνταγή επιτυχίας του Τραμπ και των λαϊκιστών εν γένει που του εξασφάλισε προ διετίας την εκλογή του.
Κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα ο Τραμπ κατάφερε να μειώσει τη διαφορά που χώριζε τους Ρεπουμπλικάνους από τους Δημοκρατικούς αξιοποιώντας -με τον δικό του πάντα τρόπο- δυο, κυρίως, θέματα: την υπόθεση διορισμού του αμφιλεγόμενου αλλά εκλεκτού του ιδίου Καβάνο στο Ανώτατο Δικαστήριο και τα καραβάνια των μεταναστών από την κεντρική Αμερική.
Εκμεταλλευόμενος την ισχυρή δύναμη των εικόνων ο Τραμπ επιχείρησε να προκαλέσει έναν γενικευμένο φόβο για μαζικά κύματα παράνομων μεταναστών που πρόκειται να κατακλύσουν τη χώρα. «Οι Δημοκρατικοί αδιαφορούν για το ότι ένα κύμα παράνομης μετανάστευσης θα χρεοκοπήσει τη χώρα μας».
Η μάχη της συσπείρωσης
Για άλλη μια φορά ο Τραμπ παραβίασε κάθε κανόνα που ίσχυε μέχρι πρότινος για έναν αμερικανό πρόεδρο. Ο ίδιος δεν επιχείρησε να προσελκύσει αναποφάσιστους ή ψηφοφόρους από το χώρο του κέντρου. Οι προσπάθειές του επικεντρώθηκαν περισσότερο στη συσπείρωση των δικών του ψηφοφόρων και σε έναν αγώνα πειθούς για να προσέλθουν στις κάλπες. Και φαίνεται ότι σε μεγάλο βαθμό τα έχει καταφέρει, όπως δείχνουν σχετικές δημοσκοπήσεις.
Οι τελευταίες δείχνουν ότι οι Δημοκρατικοί έχουν καλές πιθανότητες να κερδίσουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Οι Ρεπουμπλικάνοι όμως αναμένεται να διευρύνουν την ίδια ώρα την πλειοψηφία τους στη Γερουσία.
Στη δε περίπτωση που επικρατήσουν και στα δυο σώματα οι Δημοκρατικοί, αυτό θα μπορούσε να είναι μοιραίο για τον Τραμπ, όπως εκτιμά ο πολιτικός επιστήμονας Ντέιβιντ Μπάρκερ από το American University στην Ουάσιγκτον: «Για τον Τραμπ είναι θέμα πολιτικής επιβίωσης. Από την πρώτη μέρα βρισκόταν αντιμέτωπος με την απειλή της διαδικασίας αποπομπής. Αυτό μπορεί να συμβεί τώρα, εάν οι Δημοκρατικοί κερδίσουν την πλειοψηφία στο Κογκρέσο».
Η Ιστορία δείχνει ότι οι ενδιάμεσες εκλογές εξελίσσονται με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια σε βάρος των εκάστοτε προέδρων. Τόσο ο Μπαράκ Ομπάμα όσο και οι Μπους και Κλίντον είχαν γνωρίσει εν μέρει οδυνηρές ήττες.
