Συνεχίζεται σήμερα (1/12) στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης η δική για τη φονική παράσυρση της Έμμας.
Ρεπορτάζ: Γιώργος Φακής
Σήμερα η διαδικασία συνεχίστηκε με την απολογία του 27χρονου οδηγού, ο οποίος κατηγορείται ότι με το αυτοκίνητό του παρέσυρε και εγκατέλειψε την 21χρονη φοιτήτρια, η οποία έχασε τη ζωή της.
Η πρόεδρος της έδρας έκανε ερωτήσεις προς τον 27χρονο αλβανικής καταγωγής για το πώς έγινε το τραγικό περιστατικό, με τον ίδιο να τονίζει ότι δεν γνώριζε ότι το αυτοκίνητο ήταν “πειραγμένο”.
«Ασχολούμαι με οικοδομές. 13 χρόνια στην Ελλάδα. Δεν έχω οικογένεια. Θα πήγαινα στο σπίτι στις Συκιές. Το αυτοκίνητο το είχα 3-4 ημέρες. Είχα κάνει λίγα χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο και δεν είχα καταλάβει κάτι. Ξαναειχα αυτοκίνητο στην Αλβανία. Εδώ δεν μετράει το δίπλωμα που είχα. Είχα από παλιά άλλη υπόθεση, έδινα το παρών στο αστυνομικό τμήμα της Δωδεκανήσου».
-Παίρνετε αυτό το αυτοκίνητο. Πως συμφωνήσατε στην τιμή; Το αυτοκίνητο έκανε και θόρυβο, δεν ήταν συνηθισμένο.
«3,5-4 χιλιάρικα το αγόρασα. Έκανε θόρυβο από την εξάτμιση».
-Θέλουμε να μας περιγράψετε πως έγινε;
«Ξεκίνησα με πράσινο στα φανάρια στα πανεπιστήμια. Στα 100 μέτρα η κοπέλα βγήκε απότομα από την Καμάρα. Ετρεχα με 55 χλμ το πολύ. Η κοπέλα θα περνούσε απέναντι από την Καμάρα. Πάτησα φρένο και έστριψα το τιμόνι. Δεν είχε κίνηση εκείνη την ώρα. Δεν την είδα, βγήκε απότομα».
-Η Εγνατία είναι ευθεία. Δεν έχει στροφές και έχει φώτα. Πώς δεν είδατε την κοπέλα; τι σας εμπόδισε; Δεν φαινόταν καθόλου;
«Δεν ήταν σταματημένη. Προχωρούσε. Δεν την είδα. Πρόσεχα, αλλά δεν την είδα. Την είδα την ώρα που μπήκε μπροστά μου. Αν την έβλεπα από πριν θα είχα σταματήσει. Δεν πρόσεξα τι χρώμα ρούχα φορούσε, δεν είδα αν ήταν σκουρόχρωμα».
-Μήπως μιλούσατε εκείνη την ώρα;
«Δεν γνώριζα καλάτη συνοδηγό για να μιλήσω μαζί της. Έλεγχα τον δρόμο».
-Σε έναν τόσο φαρδύ δρόμο δεν καταφέρατε να φρενάρετε;
«Μόλις φρέναρα πήγα στο απέναντι ρεύμα. Η κοπέλα ήταν στη μέση του δρόμου. Η κοπέλα όταν τη χτύπησα ήταν στο δικό μου ρεύμα κυκλοφορίας. Πήγα να την αποφύγω».
-Η κοπέλα βρέθηκε ακινητοποιημένη στο άλλο ρεύμα.
«Δεν ξέρω. Τη χτύπησα και τινάχθηκε ψηλά».
-Πώς αντιδράσετε μόλις έγινε το περιστατικό;
«Τρόμαξα. Δεν φοβήθηκα μήπως με πιάσουν. Ήρθα σε επαφή και με άλλα αυτοκίνητα. Το πίσω μέρος του δικού μου ΙΧ χτύπησε δύο ακόμα οχήματα. Τότε κατάλαβα ότι ήταν πειραγμένο το αμάξι».
-Εκείνη την ώρα σας ενδιέφερε να γλυτώσετε; Που βρήκατε τα εργαλεία για να βγάλετε τις βίδες από τις πινακίδες;
«Με ένα κατσαβίδι τις έβγαλα. Τις πινακίδες τις πέταξα. Δεν ξέρω εκείνη την ώρα γιατί αντέδρασα έτσι. Δεν ήμουν μεθυσμένος. Τρόμαξα από αυτό που έγινε και από αυτό που θα γινόταν στη συνέχεια. Φοβόμουν για το αν θα ζήσει η κοπέλα ή όχι».
-Τι έγινε την επόμενη μέρα και πώς θα μαθαίνατε αν θα ήταν καλά η κοπέλα;
«Περίμενα την άλλη μέρα να δω τι θα γίνει με την κοπέλα. Πήγαμε στο Σέιχ Σου για να ηρεμήσουμε. Μετά φύγαμε και βγήκαμε σε αδιέξοδο και εγκλωβιστήκαμε. Πέρασε ένας περαστικός από τον κόμβο Ασβεστοχωρίου, πέταξα εκεί τις πινακίδες. Ο περαστικός μας πήρε, γιατί του είπα ότι έμεινα με το αυτοκίνητο. Δεν ήξερε ότι έχει γίνει τροχαίο. Την επόμενη μέρα πήρα τον δικηγόρο μου τηλέφωνο. Τον κάλεσα αρκετές φορές και δεν το σήκωνε, οπότε μετά πήγα στο γραφείο του».
-Το αυτοκίνητο ανέπτυξε αμέσως ταχύτητα;
«Έσβηνε το αυτοκίνητο. Έσβησε 2-3 φορές και μετά κατάλαβα ότι αναπτύσσει γρήγορα ταχύτητα. Σε 70-80 μέτρα έπιασε 60 χιλιόμετρα».
-Έχετε να προσθέσετε κάτι άλλο; Ενδιαφερθήκατε να μάθετε τι απέγινε το θύμα;
«Θέλω να ζητήσω μια συγγνώμη».
Στη συνέχεια η εισαγγελέας ρώτησε τον κατηγορούμενο αν έκανε ελιγμό για να αποφύγει το θύμα. Μάλιστα έδειξε στον 27χρονο χάρτη με τους δρόμους πέριξ της Καμάρας, ζητώντας του να δείξει που ακριβώς βρισκόταν.
«Ναι φρέναρα και έκανα ελιγμό. Έστριψα το τιμόνι προς τα αριστερά. Εγώ ήμουν στο σημείο που βρίσκονται τα ταξί».
-Είχατε πει ότι η πεζή ήταν 30 μέτρα από τις διαβάσεις και ότι δεν περιμένατε να περάσει απέναντι. Σας δείχνω το σχεδιάγραμμα. Που ήταν η κοπέλα; Γιατί κρατήσατε το αυτοκίνητο τέσσερις ημέρες;
«Δεν θυμάμαι ακριβώς το σημείο. Θυμάμαι ότι προσπάθησε να περάσει απέναντι. Το αυτοκίνητο το πήρα 17 Νοεμβρίου. Έψαχνα μηχανικό και εφόσον θα έκανα έλεγχο, μετά θα το αγόραζα. Ήταν γνωστός μου ο ιδιοκτήτης του ΙΧ».
-Είχε κίνηση εκείνη την ώρα;
«Είχε λίγα αυτοκίνητα. Πεζούς δεν είχε πολλούς. Το φανάρι ήταν πράσινο».
Στη συνέχεια η πρόεδρος ρώτησε ξανά για την τιμή του αυτοκινήτου.
-Τι εισοδήματα έχετε για να αγοράσετε αυτοκίνητο με 4.000 ευρώ;
«Κάποτε είχα πάρει με 800 ευρώ και μετά έβαζα συνέχεια λεφτά για να το φτιάχνω, διότι έβγαζε προβλήματα. Θα έδινα τα μισά χρήματα μετά από έναν μήνα. Από τη στιγμή που θα το αγόραζα και έπειτα».
-Ξέρετε τι μηχανή φορούσε; Δικαιολογείται η τιμή;
«Εγώ ήξερα για 1.400 κυβικά. Στα χαρτιά μετά είδα ότι είναι 1.800 κυβικά. Το δοκίμασα το αυτοκίνητο και ήταν σε καλή κατάσταση. Μετά το δυστύχημα κατάλαβα ότι πάει πιο γρήγορα».
-Αναπτύξατε μια ταχύτητα 50-60 χιλιόμετρα σε 100 μέτρα. Είναι φυσιολογικό αυτό για ένα αυτοκίνητο 1.400 κυβικά; Εσείς θα πουλούσατε τόσο φθηνό ένα φτιαγμένο αυτοκίνητο;
«Εγώ πήγαινα κανονικά. Δεν προσπαθούσα να τρέξω. Δεν θα το πουλούσα».
