Πως μπορεί να πανηγυρίζει ένα κόμμα όταν σε διάστημα 1,5 χρόνου από τις τελευταίες εθνικές εκλογές απώλεσε περίπου 20 μονάδες;
Πανηγυρίζουν, λένε, στη Νέα Δημοκρατία για το 23,3% που τους δίνει η χθεσινοβραδινή δημοσκόπηση. Για «ισχυρό προβάδισμα» έναντι του ΠΑΣΟΚ μιλούν στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Πειραιώς, εκτιμώντας ότι παραμένουν η μόνη αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας. Όμως η «μεγάλη εικόνα» είναι ότι οι δημοσκοπήσεις κόβουν τα… φτερά του Κυριάκου Μητσοτάκη και φέρνουν προ των πυλών τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Οπότε ποιος ο λόγος για… γαλάζια πανηγύρια;
Πως μπορεί να πανηγυρίζει ένα κόμμα όταν σε διάστημα 1,5 χρόνου από τις τελευταίες εθνικές εκλογές απώλεσε περίπου 20 μονάδες; Πως μπορεί ένα κόμμα εξουσίας να ισχυρίζεται ότι παραμένει σε τροχιά διακυβέρνησης όταν σχεδόν ένας στους δυο πολίτες ζητούν πρόωρες εκλογές; Πως νομιμοποιείται, πολιτικά και ηθικά, ένας πολιτικός φορέας να υπερηφανεύεται ότι «παίζει δίχως αντίπαλο» όταν έχει απέναντι του την ίδια την κοινωνία;
Δεν πείθουν ότι «γυρίζει» το πολιτικό παιχνίδι
Προφανώς ο ανασχηματισμός δεν έχει αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς. Και δεν μπορούσε να το κάνει εξαρχής. Όμως και αυτό το χαρτί του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει καεί, αφού τόσο η υπόθεση Αρίστου Δοξιάδη όσο και του Τσάφου σπατάλησαν ακόμα περισσότερο πολιτικό κεφάλαιο του Πρωθυπουργού. Γκάφες, δηλώσεις και ανεπάρκεια συνθέτουν ένα πολιτικό τοπίο που μαρτυρά ότι… τα παιδιά δεν μπορούν και πως οι αλλαγές που έγιναν στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου δεν μπορούν να αντιστρέψουν την εικόνα φθοράς.
Καμία χώρα δεν κυβερνάται με «θα». Αυτές οι εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όσο για το χαρτί της «ισχυρής» οικονομίας και αυτό το χαρτί μοιάζει να έχει καεί, αφού οι πολίτες ακούν για ανάπτυξη αλλά δεν την βλέπουν στην καθημερινότητα τους δεν την εισπράττουν στην τσέπη του. Άρα, κανένας δεν μπορεί να τους πείσει για τις καλύτερες ημέρες που ακούν ότι έρχονται αλλά δεν τις βιώνει κανείς. Εξ ου και η αμφισβήτηση της πλειοψηφίας στην αισιοδοξία που τεχνηέντως καλλιεργείται. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα του πολιτικού συστήματος συνολικά.
Μητσοτάκης όπως Σημίτης και Τσίπρας
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία θυμίζουν το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη παραμονές των εθνικών εκλογών του 2004 και ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα παραμονές των εθνικών εκλογών του 2019. Είναι, από καιρό, μια απορυθμισμένη κυβέρνηση, που αδυνατεί να βρει βηματισμό, ρυθμό και να εμπνεύσει. Και όσο δεν το κάνει, τόσο θα υποχωρεί. Βέβαια, το παράδοξο είναι ότι ενώ χάνει η ΝΔ δεν κερδίζουν ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, υπό την έννοια ότι έχουν κυβερνητικό παρελθόν. Αντίθετα ενισχύονται Πλεύση Ελευθερίας και Ελληνική Λύση, γεγονός που σε κάνει να αναρωτιέσαι, «που πάμε;»
Η απάντηση είναι προφανής: Ολοταχώς προς τα χρόνια του 2012 και των κυβερνήσεων συνεργασίας. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
