Οι κυβερνητικές δικαιολογίες ένα χρόνο μετά την τραγωδία των Τεμπών
(ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΕΚΑΣ / EUROKINISSI)

Οι κυβερνητικές δικαιολογίες ένα χρόνο μετά την τραγωδία των Τεμπών

Στην πολιτική όλα κινούνται με ιδιαίτερους χρόνους. Και είθισται να λέγεται ότι λέγονται πολλά που δεν… γίνονται.

Ο άγραφος αυτός κανόνας επιβεβαιώνεται σήμερα, με τις κυβερνητικές δικαιολογίες που ξεστομίζονται ένα χρόνο μετά την τραγωδία των Τεμπών. Ένα τραγικό δυστύχημα που συγκλόνισε τη χώρα και άλλαξε οριστικά τη ζωή πολλών συνανθρώπων μας.

Εκείνες τις ημέρες τα δάκρυα ήταν αμέτρητα. Η εύκολη “συγγνώμη” ξεστομίστηκε πολλές φορές για να δικαιολογήσει τα… αδικαιολόγητα. Όμως η ουσία παραμένει ότι οι άνθρωποι που χάθηκαν δεν γυρίζουν πίσω. Και όσο οι μήνες περνούν δίχως να απονέμεται δικαιοσύνη, τόσο η οργή ξεχειλίζει. Και ο βουβός πόνος εξελίσσεται σε θυμό για ένα σύστημα που αρέσκεται να λέει πολλά, αλλά να μην πράττει ουσιαστικά τίποτα.

Η Κυβέρνηση δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα, αφού πέραν της παραίτησης του τότε υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή, δεν συνέβη τίποτα που να αλλάξει την τραγική εικόνα του ελληνικού σιδηρόδρομου.  Με λίγα λόγια, όλα τριγύρω (δεν) αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν, με επικάλυψη κούφιες υποσχέσεις περί άπλετου φωτός σε όλες τις πτυχές της υπόθεσης.

Έναν χρόνο μετά, μόνο λόγια…

Ακούμε, για παράδειγμα, ότι επιθυμία της Πολιτείας είναι να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση και να υπάρξει η ταχύτερη και δικαιότερη κρίση της δικαιοσύνης ώστε να αποδοθούν ευθύνες σε όσους είχαν την οποιαδήποτε ευθύνη σε οποιονδήποτε βαθμό. Έναν χρόνο μετά δεν έγινε το παραμικρό…

Ακούμε, επίσης, ότι η Πολιτεία θα προχωρήσει σε όσα έχει υποσχεθεί για την ανάταξη και αναβάθμιση της λειτουργίας του ελληνικού σιδηρόδρομου. Έναν χρόνο μετά δεν έγινε το παραμικρό… 

Το μόνο που φημολογείται είναι ότι θα γίνουν άμεσες ενέργειες για την αποκατάσταση στο δίκτυο του ΟΣΕ των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων και των ραδιοεπικοινωνιών. Εξαγγελίες, δηλαδή, έναν χρόνο μετά το τραγικό δυστύχημα και με το συλλογικό τραύμα να παραμένει ανοιχτό.

Δεν υπάρχει λόγος πανηγυρισμών για τα αυτονόητα…

Το μόνο που έγινε ήταν η ολοκλήρωση εντός χρονοδιαγράμματος της σύμβασης για την τηλεδιοίκηση και την σηματοδότηση, με ένα μέρος αυτής, λόγω της κακοκαιρίας, του σφοδρότατου φαινομένου της θεομηνίας Ντάνιελ, να έχει καταστραφεί και να προχωράει άμεσα η αποκατάσταση του τμήματος αυτού, στο τμήμα σήραγγας Όθρυος μέχρι τη Λάρισα. Στα θετικά συγκαταλέγεται και η επαναλειτουργία τον Δεκέμβριο της σιδηροδρομικής γραμμής Αθήνα-Θεσσαλονίκη, αρχικά, για τις μεταφορές, για τα επαγγελματικά, τα μεταφορικά, και στη συνέχεια για το επιβατικό κοινό. Τοποθετήθηκαν 300 κάμερες παρακολούθησης σε όλες τις σήραγγες βασικού άξονα για τη συνεχή εποπτεία της κίνησης των συρμών.

Όλα αυτά, όμως έγιναν κατόπιν εορτής…

Γιατί τα θύματα της τραγωδίας δεν επιστρέφουν πίσω. Και σε τελική ανάλυση, γιατί έπρεπε να θρηνήσουμε δεκάδες θύματα για να ενεργοποιηθούν οι υπεύθυνοι-ανεύθυνοι;

Δείτε επίσης: Τέμπη: Οι καμπάνες σε όλη τη χώρα θα χτυπήσουν πένθιμα 57 φορές για τους νεκρούς της τραγωδίας

Loading

Play