Το επιτελικό κράτος δεν μπορεί να συντονίσει ούτε τα του οίκου του και αυτό περνά στην κοινωνία που κοιτάζει… μουδιασμένα μια κυβέρνηση η οποία αδυνατεί να βρει βηματισμό.
Υπό κανονικές συνθήκες, μετά τα δυο αυτογκόλ του ανασχηματισμού, με τις περιπτώσεις Δοξιάδου και Τσάφου, ο Πρωθυπουργός θα έπρεπε να καρατομήσει τους φωστήρες που έκαναν τις δυο σχετικές εισηγήσεις. Γιατί το ερώτημα που πλανάται στο Μέγαρο Μαξίμου, από το πρωί του Σαββάτου, είναι ποιοι παίρνουν στο… λαιμό τους τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το επιτελικό κράτος δεν μπορεί να συντονίσει ούτε τα του οίκου του και αυτό περνά στην κοινωνία που κοιτάζει… μουδιασμένα μια κυβέρνηση η οποία αδυνατεί να βρει βηματισμό. Και όταν προσπαθεί να κάνει ένα σταθερό βήμα, παραπατά και εκτίθεται. Γιατί, τα όσα συνέβησαν με τους κυρίους Δοξιάδη και Τσάφο είναι γκάφες ολκής; Κανένας “άριστος” δεν γνώριζε για τα… βαρίδια που συνοδεύουν τους δυο συγκεκριμένους άνδρες; Γιατί αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση πορεύεται στο πάμε και όπου βγει.
Κυβέρνηση “πάμε και όπου βγει”
Κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτές είναι παθογένειες που εμφανίζουν στα μέσα της δεύτερης θητείας τους όλες οι κυβερνήσεις. Μόνο που με μαθηματική ακρίβεια αυτό οδηγεί στο τέλος του κυβερνητικού βίου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως οδήγησε το 2019 στο τέλος της διακυβέρνησης Τσίπρα. Το ερώτημα είναι αν στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης ή εξακολουθούν να πορεύονται… χαλαρά, διότι η κοινωνία έχει χάσει την υπομονή της και, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, χάνει και την εμπιστοσύνη της. Κάπως έτσι το περίφημο 41% μοιάζει και είναι άπιαστος στόχος. Απομένει να φανεί αν και κατά πόσο “γυρίζει το παιχνίδι” για τη Νέα Δημοκρατία.
Ψιλά γράμματα για τους πολίτες η αναβάθμιση της Moody’s
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζει το καράβι, για αυτό επενδύει στην οικονομία μιλώντας συνεχώς για αυξήσεις μισθών και μειώσεις φόρων. Τι να το κάνεις, όμως, όταν η ακρίβεια έχει ήδη ροκανίσει τις αυξήσεις και έχει καταναλώσει και ένα μέρος του υφιστάμενου μισθού. Τώρα, αυτό που έχει σημασία είναι οι αυξήσεις που θα δοθούν να καλύπτουν τη… χασούρα η οποία είναι μεγάλη. Το αν θα δοθεί από τα πρόσθετα μόνιμα έσοδα από την πάταξη της φοροδιαφυγής ή από κάποιο άλλο κρατικό έσοδο, είναι κάτι που δεν απασχολεί την κοινωνία, η οποία θέλει οικονομικό “οξυγόνο” για να αισθανθεί στην τσέπη του την ανάπτυξη που όλο την ακούει, αλλά δεν τη βλέπει. Όσο για την αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τον οίκο Moody’s αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους πολίτες, που έχουν φτάσει στο σημείο να βλέπουν τις τιμές στα σούπερ μάρκετ και να κάνουν το… σταυρό τους.
