«Μένω σε ιδιόκτητο σπίτι. Αν είχα και ενοίκιο θα εμένα στο σπιτάκι του σκύλου». Αυτή ήταν μία θλιβερά σαρκαστική απάντηση που έδωσε ο 32χρονος Φίλιππος σε ερώτηση για τα πάγια έξοδα του μήνα του ως χαμηλόμισθος.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΒΑΛΑΝΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΔΗ
Σε survival mode βρίσκονται σταθερά οι εργαζόμενοι που ανήκουν στην κατώτερη μισθολογικά σκάλα κυρίως όταν αυτοί κατοικούν σε πολυπληθείς πόλεις με τις τιμές των ενοικίων να κυμαίνονται σε πρωτοφανή υψηλά επίπεδα αλλά και τον πληθωρισμό να σαρώνει γενικότερα τη χώρα.
Δεκαοχτώ άνθρωποι που καλύπτουν μια ευρεία ηλικιακή γκάμα μεταξύ 23 και 42 ετών και αμείβονται με τον βασικό μισθό μίλησαν στην Politic σκιαγραφώντας την καθημερινότητά τους και τις προκλήσεις που καλούνται να διαχειριστούν λόγω των οικονομικών δυσκολιών ζώντας στη Θεσσαλονίκη.
Αναφορικά με το που ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος του μισθού τους, στις πρώτες θέσεις βρίσκεται το ενοίκιο του σπιτιού, οι λογαριασμοί και το σούπερ μάρκετ ενώ πολλές απαντήσεις εστιάζουν και στα έξοδα του αυτοκινήτου.
Από τους συμμετέχοντες, σύμφωνα με τις διαθέσιμες απαντήσεις που δόθηκαν, μόλις οι έξι έχουν ενοίκιο ενώ επτά άτομα διαμένουν στο οικογενειακό τους σπίτι με τους γονείς τους και τρία άτομα μένουν μόνα τους σε ιδιόκτητο σπίτι. «Μένω σε ιδιόκτητο σπίτι. Αν είχα και ενοίκιο θα εμένα σε στο σπιτάκι του σκύλου» ήταν μία θλιβερά σαρκαστική απάντηση που έδωσε ο 32χρονος Φίλιππος μιλώντας για τα πάγια έξοδα του μήνα του ως χαμηλόμισθος.
Είναι εφικτή η αποταμίευση με τον κατώτατο μισθό;
Οι 10 από τους 18 δηλώνουν πως δεν μπορούν να κάνουν αποταμίευση ενώ οι 8 απαντούν θετικά με τους 6 εκ των οποίων να επιτυγχάνουν αποταμίευση της τάξης του 10% και μόλις 2 άτομα να καταφέρνουν να αποταμιεύσουν μεταξύ 20-30% του μισθού τους.
Αναφορικά με το εάν επαρκούν τα χρήματα μέχρι τέλος του μήνα οι 8 απαντούν αρνητικά, γεγονός που ταυτίζεται με τις επίσημες έρευνες, ενώ μόλις τέσσερα άτομα καταφέρνουν να βγάλουν το μήνα έχοντας οικονομικό απόθεμα. Ωστόσο, έξι άτομα λένε πως αυτό εξαρτάται από τα έξοδα του μήνα και δεν είναι μια σταθερή κατάσταση.
Η πλειοψηφία των απαντήσεων αναφερει πως τα χρήματα τελειώνουν μέχρι τις 18 του μήνα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως από τα 18 άτομα, τα μισά (50%) λαμβάνουν οικονομική ενίσχυση για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις και τις ανάγκες τους. Παράλληλα, 14 άτομα αναφέρουν πως έχει χρειαστεί να σταματήσουν μια συνήθειά τους ή ανάγκη τους λόγω οικονομικών κωλυμάτων, ενώ ο ίδιος αριθμός ατόμων αναφέρει πως έχει συμβεί να μην προχωρήσει τις διαδικασίες για ένα θέμα υγείας ή για σε μια διαδικασία εκπαίδευσης – επιμόρφωσης λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Μερικά παραδείγματα αυτών των περικοπών όπως τα περιγράφουν οι ίδιοι είναι τα παρακάτω:
- Έπρεπε να κάνω μια επέμβαση και την καθυστέρησα μερικούς μήνες. (Γιώργος, 29 ετών)
- Δεν μπορούσα να πληρώσω σεμινάρια. (Στέργιος, 28 ετών)
- Έχω σταματήσει θεραπεία ιατρικού ενδιαφέροντος λόγω αδυναμίας αγοράς των απαραίτητων φαρμακευτικών σκευασμάτων. (Μαρία, 23 ετών)
- Ιατρικό ζήτημα. Προβλήματα με την αυτιά μου σε θέματα ζαλάδων και ιλίγγου. (Αλέξανδρος 25 ετών)
- Μεταπτυχιακό και οδοντίατρος. (Γιώργος, 28 ετών)
- Ψυχολόγο. Επίσης σταμάτησα το ΔΙΕΚ λόγο μετακινήσεις και δεν μπορούσα να αγοράσω τα εργαλεία για την πρακτική μου. (Αντωνία, 27 ετών)
- Σεμινάρια. (Μάγδα, 28 ετών)
- Ήθελα να συμμετάσχω σε σεμινάριο (9μηνο) αλλά δεν μπορούσα να αντέξω το κόστος. (Ελένη, 30 ετών)
- Έχει χρειαστεί να κάνω πολύ κοστοβόρα μικροεπέμβαση και να αναμένω να πληρωθώ καθώς τα οικονομικά δεν επαρκούσαν. (Σπύρος, 23 ετών)
- Έχει τύχει να καθυστερήσω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές γιατί δεν μπορούσα να πληρώσω τα δίδακτρα. (Ελευθερία, 26 ετών)
- Επίσκεψη σε γιατρό. (Έλλη, 27 ετών)
- Οδοντίατρο. (Φίλιππος, 32 ετών)
Οι 12 εκ των 18 δηλώνουν πως έχουν μπει στη διαδικασία να αναζητήσουν και δεύτερη εργασιακή απασχόληση ή νέα δουλειά με καλύτερες απολαβές.
Παρακάτω καταγράφονται μερικές από τις εν λόγω εμπειρίες τους.
- Εδώ και πολλά χρόνια κάνω περισσότερες από μια δουλειές. Σίγουρα είναι δύσκολο γιατί δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Είναι αναγκαίο κακό, γιατί τα οικονομικά περιθώρια δεν επιτρέπουν κάτι άλλο. (Γιώργος, 29 ετών)
- Πολλές ώρες για να μη σου μένει τίποτα εν τέλει, ούτε να επιβιώσεις. (Δημήτρης, 23 ετών)
- Ψάχνω συνέχεια και στέλνω βιογραφικά. Μέχρι στιγμής τίποτα καλύτερο από αυτό που είμαι. (Αλέξανδρος, 25 ετών)
- Ίδια λεφτά με την τωρινή. (Γιώργος, 28 ετών)
- Δεν βρήκα κάτι που να βολεύει στις ελεύθερες ώρες που είχα. (Αντωνία, 27 ετών)
- Κάνω παράλληλα δύο δουλειές γιατί η μία δεν αρκεί. (Φωτεινή, 25 ετών)
- Ναι, ως καθηγητής Ισπανικών και η εμπειρία μου ήταν υπέροχη! (Ηλίας, 28 ετών)
- Παντού η ίδια κατάσταση και τοξικό κλίμα. (Φίλιππος, 32 ετών)
Τέλος, τους ζητήθηκε να σχολιάσουν την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 50 ευρώ (39 ευρώ καθαρά) που ισχύει από 1η Απριλίου 2024 και πώς θα επηρεάσει τον δικό τους μηνιαίο προϋπολογισμό.
Δείτε τα σχόλιά τους παρακάτω:
- Είναι ιδιαίτερα μικρή οπότε δεν θα αλλάξει κάτι. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα. Άλλωστε, το πρόβλημα δεν είναι το ποσό που λαμβάνουμε κάθε μήνα, διότι οι τιμές στα πάντα έχουν ανέβει κατακόρυφα. (Γιώργος, 29 ετών)
- Όχι. (Στέργιος, 28 ετών)
- Κοροϊδία. (Δημήτρης 23 ετών)
- Δεν έχω λάβει ακόμα την αύξηση, αλλά δεν θα αλλάξει και πολλά. (Μαρία, 23 ετών)
- Σίγουρα είναι κάτι αλλά όχι αυτό που πρέπει. (Αλέξανδρος, 25 ετών)
- Τρύπα στο νερό. (Γιώργος 28 ετών)
- Εξευτελιστικά μικρό ποσό για αύξηση. (Αντωνία, 27 ετών)
- ΨΕΥΤΙΚΗ. (Αλέξανδρος, 30 ετών)
- Δε θα κάνει καμία διαφορά. (Μάγδα, 28 ετών)
- Δεν είναι ένα ποσό που θα βοηθήσει ιδιαίτερα. (Ελένη, 30 ετών)
- Σαφώς κάθε αύξηση κατώτατου μισθού σε εποχές σκληρής πληθωριστικής κρίσης έχουν ιδιαίτερη σημασία ωστόσο η αύξηση είναι τόσο μικρή που μικρή σημασία θα έχει σε αυτά που μένουν στην τσέπη μας στο τέλος του μήνα. Ο ρυθμός αύξησης των πραγματικών εξόδων αναλογικά είναι πολύ μεγαλύτερος. (Σπύρος, 23 ετών)
- Δεν θεωρώ ότι η συγκεκριμένη αύξηση μπορεί να αλλάξει κομβικά την οικονομική μου ευχέρεια και το μηνιαίο κου εισόδημα. Πιστεύω ότι αποτελεί μια επικοινωνιακη φούσκα από κυβερνητική πλευρά. (Ελευθερία, 26 ετών)
- Θεωρώ το ποσό ευτελές για τις οικονομικές συνθήκες της χώρας. Δεν καλύπτει ούτε τη βενζίνη του μήνα. (Φωτεινή, 25 ετών)
- Την κρίνω ως ένα πολύ μικρό θετικό βήμα, αλλά εξαιτίας της τεράστιας αυξήσεις στις τιμές, ο μισθός πρέπει να αυξηθεί ακόμα περισσότερο! (Ηλίας, 28 ετών)
- Δεν θα τον επηρεάσει. (Γωγώ, 42 ετών)
- Καθόλου. (Έλλη, 27 ετών)
- Χαχαχαχαχαχαχα. (Φίλιππος, 32 ετών)
Οι παραπάνω μαρτυρίες αναδεικνύουν την πραγματικότητα πολλών εργαζομένων που ζουν με τον κατώτατο μισθό στη Θεσσαλονίκη προσπαθώντας να επιβιώσουν με τα περιορισμένα οικονομικά τους μέσα ενώ η αποταμίευση αποτελεί πολυτέλεια. Εξ ου και πολλοί/ες στρέφονται στην αναζήτηση και νέας πηγής εισοδήματος καθώς αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους με τον πρωτογενή μισθό τους. Σχετικά με την πρόσφατη αύξηση του κατώτατο μισθού, είναι φανερό από τις απαντήσεις πως αυτή δεν επαρκεί για να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες των εργαζομένων.
Καθίσταται σαφές πως η διαβίωση με τον κατώτατο μισθό σε μια μεγάλη πόλη, όπως η Θεσσαλονίκη δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Αντιθέτως σε πολλές περιπτώσεις χρήζει υποστήριξης και αρωγής υπενθυμίζοντας πως η αύξηση του κατώτατου μισθού αποτελεί ένα μικρό βήμα προς τον δρόμο αυτόν, ωστόσο χρειάζονται επιπλέον δράσεις και στοχευμένες αποφάσεις της πολιτείας για την ουσιαστική βελτίωση των οικονομικών συνθηκών χιλιάδων εργαζόμενων.
*Οι παραπάνω απαντήσεις για τις ανάγκες του ρεπορτάζ συγκεντρώθηκαν υπό τη μορφή ερωτηματολογίου που κοινοποιήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την Δευτέρα (8/4) και ήταν ανοιχτό προς απάντηση για 24 ώρες.
