«Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» λέει ο σοφός λαός και μάλλον το συγκεκριμένο ρητό δεν φαίνεται να το συμμερίζονται οι κυβερνώντες σε ό,τι έχει να κάνει με τα… έργα στη Θεσσαλονίκη.
Του Γιώργου Φακή
Η πόλη τις τελευταίες εβδομάδες κινείται στον «αστερισμό» του Fly Over, με το κυκλοφοριακό πρόβλημα να έχει γίνει ακόμα πιο έντονο σε σύγκριση με την πρότερη κατάσταση, που ούτως ή άλλως αποτελούσε μαρτύριο για τους οδηγούς ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Πάντως, το ρητό με το οποίο ξεκινά αυτό το κείμενο, αρχικά θα έπρεπε να βρει εφαρμογή στην υποθαλάσσια, το έργο που θα ένωνε τη Δυτική Είσοδο της Θεσσαλονίκης με τη Λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Οι τότε πολιτικοί του τόπου (δεν διαφέρουν και πολύ από τους τωρινούς) σε κάθε ευκαιρία έκαναν λόγο για ένα έργο πνοής, το οποίο πέρασε από 40 κύματα και εν τέλει έμεινε στα χαρτιά, με τον προϋπολογισμό της σύμβασης του κράτους με την κοινοπραξία «Θερμαϊκή Οδός» να ανέρχεται στα 480 εκατ. ευρώ. Συζητήσεις επί συζητήσεων, συνεχείς διαβουλεύσεις, τοποθετήσεις εντός και εκτός Βουλής, μεγάλες κουβέντες και τελικά… άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Η υποθαλάσσια δεν έγινε ποτέ και σαν να μην έφτανε αυτό, τον περασμένο Οκτώβρη έγινε γνωστό ότι το Δημόσιο θα καταβάλει αποζημίωση 85.000.000 ευρώ στη «Θερμαϊκή Οδό», διότι πολύ απλά το έργο δεν προχώρησε.
Ένα έργο πνοής που θα λύσει το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης και θα ενώσει τα δυτικά με τα ανατολικά. Πολλές οι ομοιότητες με το Fly Over λοιπόν, με τη δεδομένη διαφορά ότι το ένα έργο θα ήταν υποθαλάσσιο, ενώ το έτερο είναι μερικά μέτρα πάνω από το έδαφος.
Στο σήμερα τώρα, οι προεργασίες για το Fly Over σύμφωνα φαίνεται να προχωρούν, τουλάχιστον κάπως θα πρέπει να εξηγηθεί το ότι οι τρεις λωρίδες στον περιφερειακό έχουν γίνει δύο, με το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών να υποστηρίζει διαρκώς ότι το έργο θα είναι έτοιμο σε τέσσερα χρόνια. Ο προϋπολογισμός του Fly Over ξεπερνά τα 370 εκατ. ευρώ και σε συνδυασμό με τα 85 που δόθηκαν ως αποζημίωση για την υποθαλάσσια -αλλά και όσα κατά καιρούς έχουν αποταμιευθεί για μακέτες και μελέτες- γίνεται κατανοητό στον καθένα έχουν ξοδευτεί μεγάλα ποσά που (προς το παρόν τουλάχιστον) δεν έχουν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ιδιαίτερα τις τελευταίες εβδομάδες, το κυκλοφοριακό αποτελεί κεντρικό θέμα συζήτησης, ακόμα και για όσους δεν χρησιμοποιούν αυτοκίνητα για τις μετακινήσεις τους. Ασφαλώς, όλα αυτά αποτελούν τη ζοφερή πραγματικότητα, την ώρα που το Μετρό ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί και θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να τεθεί σε λειτουργία εντός του 2024.
Αρκετά τα ανοιχτά μέτωπα με τη Θεσσαλονίκη στο επίκεντρο και είναι απορίας άξιο γιατί σε εποχές που τα οικονομικά δεδομένα της χώρας δεν είναι στην εποχή των παχέων αγελάδων, δίνονται τόσο μεγάλα ποσά για έργα που δεν είναι καθόλου σίγουρο το αν θα επιδράσουν θετικά στην καθημερινότητα των κατοίκων της πόλης, αλλά και των επισκεπτών. Η κίνηση στον περιφερειακό, που από τους χάρτες της Google είναι μόνιμα σε βαθύ κόκκινα, σίγουρα δεν αποτελεί καλή είδηση, αν και πρακτικά συμβαίνει το αναμενόμενο.
Προς αποφυγή παρεξήγησης, τα έργα που θα βελτιώσουν τις μετακινήσεις και γενικότερα την καθημερινότητα στην πόλη είναι καλοδεχούμενα. Η προ τριμήνου επιδίκαση αποζημίωσης υπέρ της κοινοπραξίας «Θερμαϊκή Οδός» βγάζει ζημιωμένο το Δημόσιο, για μια υποθαλάσσια που δεν έγινε ποτέ. Αν δεχτούμε ότι το Fly Over θα ολοκληρωθεί εντός τετραετίας, χρειάζεται να συνυπολογιστούν τα όσα προβλήματα θα έχουν προκληθεί αυτά τα χρόνια, για να γίνει η τελική «σούμα». Το αν είναι πράγματι ένα έργο πνοής θα κριθεί μακροπρόθεσμα, με αφετηρία την παράδοσή του.
Δείτε επίσης: Θεσσαλονίκη: Αλλάζει φέτος το σημείο όπου θα τελεστεί ο αγιασμός των υδάτων
