«Ελληνικό χρώμα» αποπνέει τα τελευταία πέντε χρόνια η Όπερα του Καΐρου, έχοντας στελεχώσει το περίφημο μπαλέτο της με μία νέα Ελληνίδα χορεύτρια κλασικού χορού που διαπρέπει και έχει ήδη ξεχωρίσει από πολλές συναδέλφισές της, ξεκινώντας να λαμβάνει και ρόλους σολίστ.
Πρόκειται για την Αντιγόνη Τσιούλη: μία Αθηναία από το Χαϊδάρι, που ξεκίνησε το μπαλέτο
σε ηλικία 7 ετών σε μία ερασιτεχνική σχολή χορού στο Χαιδάρι, και περνώντας μετά από
εξετάσεις, σε ηλικία 14 ετών, στο φυτώριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής της Αθήνας.
Παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα από τη δασκάλα της, Τάνια Μιλτένοβα, φοίτησε για
ένα χρόνο το 2010 στο προεπαγγελματικό τμήμα της Κρατικής σχολής Ορχηστικής Τέχνης.
Το 2011 έγινε δεκτή στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής
Σκηνής, όπου και αποφοίτησε το 2014 από το τμήμα χορευτών-καθηγητών χορού.
Και τότε ήταν η χρονιά που αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της «εκτός των τειχών»,
με την περίφημη Όπερα του Καΐρου να την καλεί να στελεχώσει το διάσημο μπαλέτο της.
«Όταν έγινα δεκτή, η χαρά μου ήταν απερίγραπτη», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «γιατί θα
ακολουθούσα το όνειρό μου, να ασχοληθώ με τον κλασικό χορό. Τον πρώτο χρόνο η θέση
ως χορεύτρια στο corps de ballet ως μέλος του μπαλέτου. Από τον δεύτερο χρόνο ξεκίνησα
να έχω κάποιους ρόλους και σταδιακά έγινα σολίστ».
Η Αντιγόνη Τσιούλη, όμως, δε σταμάτησε εκεί. Ξεκίνησε να εργάζεται και δασκάλα
μπαλέτου, έργο καταρχήν τιμητικό αλλά και σημαντικό, καθώς όπως η ίδια δηλώνει:
«Στόχος μου είναι να εξελίσσομαι στην δουλειά μου,αλλά και ως άνθρωπος».
«Πώς βλέπεις το μέλλον σου στην Αίγυπτο», την ρωτάμε.
«Η ζωή ενός χορευτή είναι απρόβλεπτη», μας απαντάει η Αντιγόνη Τσιούλη. «Θα ήθελα
όμως κάποια στιγμή να γυρίσω στην Ελλάδα και να κάνω την δική μου σχολή χορού.
Θα ήθελα να μεταφέρω τις γνώσεις και την εμπειρία μου σε μαθητές που έχουν όνειρα,
σαν αυτά που είχα και εγώ στην ηλικία τους. Και φυσικά δε θέλω να χάσω την επαφή με
θέματα σημαντικότερα στη ζωή, όπως το να κάνω κάποια στιγμή την δική μου οικογένεια».
«Πώς νιώθεις ως Ελληνίδα στην Αίγυπτο;»
«Στην αρχή ήταν λίγο δύσκολα και οι πρώτες εβδομάδες ιδιαίτερα μοναχικές. Στην πορεία,
όμως, συνήθισα στον τρόπο ζωής, στη διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία. Οι Αιγύπτιοι
είναι ιδιαίτερα φιλικοί ειδικά με εμάς τους Έλληνες. Έχω αποκτήσει πολλούς φίλους εντός όπερας και εκτός. Ιδιαίτερα στον χώρο της όπερας, εργάζονται πολλοί αξιόλογοι χορευτές από όλον τον κόσμο. Και είναι τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί τους, γιατί τα εφόδια που λαμβάνω είναι ανεκτίμητα. Κρατώ επαφή όμως και με τους Έλληνες εδώ στο Κάιρο και συμμετέχω όσο μπορώ σε ό,τι διοργανώνει η ελληνική παροικία στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα. Κάθε εμπειρία μου προσφέρει αξέχαστες στιγμές και συναισθήματα. Νιώθω ότι πρέπει να δουλεύω σκληρά. Να θέτω τον πήχη ψηλά. Και να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό για να κάνω περήφανη την χώρα μου».
