Απόγευμα Παρασκευής, είναι δεν είναι μιάμιση ώρα που έχω φύγει από το γραφείο και κάθομαι κιόλας στο «Aegina Vasilissa» (6980486175). Για την καλοκαιρινή έδρα τού «Θα σε κάνω Βασίλισσα» του Βοτανικού, ο Δημήτρης Λίτινας επέλεξε τη Σουβάλα, το δεύτερο λιμάνι της Αίγινας, που παρέμενε για χρόνια παροπλισμένο, όπως άλλωστε και το παλιό καλοκαιρινό κλαμπ-πυρήνας του εστιατορίου. Κάθομαι στο χωστό μπαρ που καδράρει την πανοραμική θέα στο λιμάνι σαν πραγματικό ταμπλό βιβάν, η θάλασσα σκέτο βούτυρο, από τα ηχεία ακούγεται το «Summertime and the living is easy».
Τριγύρω μου το μπλε σε όλες τις αποχρώσεις συναντά το βαθύ κόκκινο και οι «προχώ» καλαμωτές από αποφλοιωμένη λυγαριά τους μεταλλικούς κουβάδες πηγαδιού και τα δίχτυα με τις φωτισμένες μπάλες. Το μεταμοντέρνο καλοκαιρινό σκηνικό φέρει την υπογραφή του σταθερού συνεργάτη του Λίτινα, του Kirios Criton, και αποτελεί επί της ουσίας την καλοκαιρινή αυλή που δεν έχει το μαγαζί της Αθήνας. Εκεί μας εκμυστηρεύτηκε για πρώτη φορά, ένα χειμωνιάτικο βράδυ, ο Δημήτρης πως σκοπεύει να κάνει μαγαζί στην Αίγινα, ένα νησί όπου ξεκαλοκαιριάζει σταθερά τα τελευταία εννιά χρόνια· και τώρα που το βλέπω μπροστά μου ξαναθυμάμαι τα λόγια του: «Θα είναι η αυλή που αξίζει σε μια βασίλισσα»!
Έχουμε πια μεταφερθεί στο τραπέζι, ο σεφ Σπύρος Κοντός μας περνάει από τις σαρδέλες με αγγουράκι τουρσί και πουρέ φασολάδας στο χταπόδι με τη βινεγκρέτ από πελτέ και από τις γαρίδες με σος τσάτνεϊ και σουσάμι σε έναν μπακαλιάρο με κόκκινη φακή, το σκοτάδι έχει τυλίξει τον ορίζοντα και το μόνο που μας θυμίζει ότι δεν απέχουμε παρά ελάχιστα από την Αθήνα είναι τα αχνά φώτα στο βάθος. «Αυτή είναι η ευλογία της Αίγινας, η οποία -ύστερα από τόσα χρόνια που τη γνωρίζω- θεωρώ πως είναι και η κατάρα της», λέει ο Δημήτρης. «Χρειάζεσαι λιγότερο χρόνο για να έρθεις εδώ από το να πας με αυτοκίνητο από την Ομόνοια στη Βουλιαγμένη. Και χωρίς να ιδρώσει η πλάτη σου από το κάθισμα. Αυτό λοιπόν είναι το μεγάλο όπλο της Αίγινας, είναι όμως και ο λόγος που είναι τόσο παρεξηγημένη από πολλούς. Ίσως τελικά, αν δεν χρειάζεσαι διακόσια ευρώ σε εισιτήρια για να πας σε ένα νησί, να μην το εκτιμάς κιόλας». Τι είναι όμως εκείνο το διαφορετικό που βρήκε ο Δημήτρης στο νησί και τον έκανε να το επιλέξει για λιμάνι του; Τον αφήνω να το πει με δικά του λόγια.
Αίγινα είναι…
«Πολλά έχουν γραφτεί για την Αίγινα. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο με λόγους για να την επισκεφθείς. Πέντε, δέκα, δεκαπέντε, ακόμη και είκοσι λόγοι για να περάσεις ένα σαββατοκύριακο στην Αίγινα. Φτάνει όμως ένα σαββατοκύριακο; Εγώ ήρθα πριν από εννιά χρόνια και ακόμη τη μαθαίνω. Ούτε φανταζόμουν ότι θα μείνω τόσο ούτε ότι θα έκανα και μαγαζί. Κάτι όμως συμβαίνει με αυτό το νησί. Δεν ξέρω αν είναι κάτι μεταφυσικό, αλλά γίνεται εθισμός. Σκέφτεσαι απόδραση από την καθημερινότητα της Αθήνας και αμέσως στο μυαλό έρχεται η Αίγινα. Έχει τις καλύτερες παραλίες; Βέβαια όχι. Είναι το πιο γραφικό νησί; Προφανώς όχι. Έχει προβλήματα με το νερό, το ρεύμα, τα σκουπίδια, τους δρόμους… Είναι όμως ζωντανή. Είναι Ελλάδα από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν είναι καρτ ποστάλ. Δεν είναι μια ωραία βιτρίνα που φτιάχνεται από κάποιους με εφήμερα υλικά διακόσμησης. Είναι ο συνδυασμός των παλιών πύργων και αρχοντικών με τα δεκάδες αυθαίρετα από λαμαρίνα, ελενίτ και τσιμεντόλιθους.
Είναι η βαθιά Ιστορία της με τους αρχαιολογικούς χώρους, τα υπόγεια υδραγωγεία και τις εκκλησιές της Παλιαχώρας απέναντι στα τρομακτικά κτίσματα της δεκαετίας του ’70 και του ’80 που θα μας θυμίζουν για πάντα τη νεότερη Ιστορία μας. Είναι οι εκπληκτικές ψαροταβέρνες δίπλα στα κλασικά καλοκαιρινά μαγαζιά που πουλάνε συγχρόνως πίτσα, καλαμαράκια, βάφλες, σουβλάκια και μακαρόνια φούρνου, πάντα με τις αντίστοιχες φωτογραφίες στην είσοδο. Είναι το μουσικό και θεατρικό φεστιβάλ με την παρουσία σπουδαίων καλλιτεχνών μαζί και τα δεκάδες πούλμαν με κόσμο από ορθόδοξες χώρες που επισκέπτεται τον Άγιο Νεκτάριο. Είναι η θέα από κάθε πλευρά της που είναι διαφορετική. Από την εντυπωσιακή αθηναϊκή ριβιέρα στη γραφικότητα του Αγκιστριού, της Μονής και των Μεθάνων. Είναι η ποικιλία των χρωμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας, που ξεκινούν από την κλασική ομορφιά του αττικού και του πελοποννησιακού τοπίου και φτάνουν μέχρι τη ρομαντική ομορφιά του Αιγαίου.
Είναι το μέρος που θέλεις να γίνεις κομμάτι του όταν το ζήσεις. Θέλεις να το επηρεάσεις κι εσύ όπως σε επηρεάζει αυτό. Θέλεις να μπορέσεις να αφήσεις ένα σημάδι σου πάνω του, όπως το ανεξίτηλο σημάδι που αφήνει αυτό σε σένα. Η Αίγινα δεν είναι μόνο η εκδρομή του σαββατοκύριακου. Δεν είναι μικρή. Είναι μεγαλύτερη από πολλά διάσημα κυκλαδονήσια. Η Αίγινα είναι ένα κράμα, με τη φυσικοχημική έννοια του όρου, στο οποίο συνυπάρχουν ένα σωρό διαφορετικά στοιχεία και αποτελούν τελικά ένα σκληρό, συμπαγές υλικό. Όταν το κοιτάζεις στο μικροσκόπιο, τη βλέπεις τη διαφορετικότητα. Αυτό αγαπώ στην Αίγινα. Τη διαφορετικότητά της».
Πού να μείνετε
Στα «Marini Luxury Apartments & Suites», σε απόμερο σημείο πάνω σε λόφο, 10 λεπτά από το λιμάνι, με πισίνα, θέα, καλές παροχές και ζεστή φιλοξενία. Στο συγκρότημα «Antzi Studios», ένα value for money ξενοδοχείο στην Πέρδικα, με όμορφη και μοντέρνα νέα πτέρυγα, κήπο με πισίνα. Στις «Fistikies» στην πόλη, με πλήρως εξοπλισμένα διαμερίσματα και όλες τις ανέσεις.
Πού να φάτε
Στον παραλιακό δρόμο, σε ανακαινισμένο πέτρινο κτίσμα με θέα στο λιμάνι, ο«Σκοτάδης» προτείνει μια καλοβαλμένη ψαροφαγία. Το ψάρι έχει επίσης την τιμητική του στην «Καβουρόπετρα» λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, στο ύψος των ναυπηγείων. Στην Πέρδικα καθίστε για ψάρι και θαλασσινές γεύσεις στον «Νώντα», στην αρχή της περαντζάδας, και στην «Αιγινίτισσα», σε προνομιακό πόστο πάνω στη θάλασσα.
Τι να δείτε
Μια ωραία αυτοκινητάδα είναι προς την Παχιά Ράχη και στη συνέχεια στο γειτονικό όρος Ελλάνιο, τοποθεσία αρχαίας λατρείας, όπου διασώζεται κομμάτι του βωμού. Πολύ όμορφη και η βυζαντινή πρωτεύουσα Παλαιοχώρα με τα αναπαλαιωμένα εκκλησάκια και τα μονοπάτια. Στην πόλη επισκεφθείτε το Λαογραφικό Μουσείο, σε ένα νεοκλασικό κτίριο του 1828, ενώ «πρέπει» είναι ο επιβλητικός Ναός της Αφαίας πάνω από το θέρετρο της Αγίας Μαρίνας.
Πού να κολυμπήσετε
Χωρίς να είναι σπουδαίες, θα βρείτε προτάσεις για διαφορετικά στιλ: οργανωμένες πλαζ με beach bar και άμμο στην Αγία Μαρίνα, στον Μαραθώνα και στα Λουτρά της Σουβάλας, μια σχετικά ήσυχη αμμουδιά με θέα στα αρχαία στην Κολώνα, κοντά στο λιμάνι, μικρές παραλίες που έχουν οργανωθεί τα τελευταία χρόνια στη διαδρομή μεταξύ λιμανιού και Σουβάλας καθώς και πιο δυσπρόσιτα αλλά trendy κολπάκια μετά την Πέρδικα (Σάρπα, Κλίμα, Κλειδί).
