«Twentythirtyfive» ήταν η επωνυμία της έκθεσης που φιλοξενήθηκε στο Vitra Fire Station στην πόλη Weil am Rhein της Γερμανίας, παρουσιάζοντας το όραμα του Βίρτζιλ Άμπλο (Virjil Abloh) για το σπίτι του μέλλοντος.
Ο Άμπλο «παραποίησε» έπιπλα του Jean Prouvé και των Charles και Ray Eames από το αρχείο του Vitra, και δήλωσε: «Το 2035 δεν απέχει πολύ, αλλά είναι ακόμη μπροστά μας. Ο κόσμος μας θα είναι τότε ένα διαφορετικό μέρος. Ως κοινότητα του ντιζάιν, στην ευρύτερη σφαίρα αυτών που κάνουμε, θα έπρεπε να το σκεφτόμαστε. Είναι συζητήσιμο ακόμη και το κατά πόσον θα χρειαζόμαστε έπιπλα, το 2035».
Η έκθεση χωριζόταν σε δύο μέρη: το πρώτο – «Παρελθόν/Παρόν» – είχε σχεδιαστεί ως «συμπυκωμένο σύνολο αναμνήσεων». Εδώ παρουσιάζονταν αντικείμενα από το αρχείο του Vitra, μεταξύ των οποίων το σκαμνάκι Eames Stool και η καρέκλα Ball Chair του Eero Aarnio, τα οποία εκτιμάται ότι θα έχουν απήχηση στους νέους.
Στο δεύτερο μέρος – «Αύριο» – ο Abloh φανταζόταν το πρώτο σπίτι ενός έφηβου το 2035, πώς θα εξελιχθούν τα έπιπλα τα επόμενα 16 χρόνια. Με τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ σπιτιού και χώρου εργασίας να γίνεται όλο και πιο θολή, το «σπίτι» ήταν σχεδιασμένο ως χώρος και χαλάρωσης και εργασίας. Εδώ, τρία καινούργια έπιπλα, δύο εκ των οποίων είναι επανερμηνείες επίπλων του Jean Prouvé: στην πολυθρόνα Antony της δεκαετίας του 1950, το ξύλο είχε αντικατασταθεί από πλεξιγκλάς και ο μεταλλικός σκελετός είχε περαστεί με φωτεινή πορτοκαλί λάκα, ενώ η απλίκα Petite Potence της δεκαετίας του 1940 ήταν πλέον πορτοκαλί και με μεταλλικό κλωβό γύρω από τη LED λάμπα.
