Σπάνια, αλλά συμβαίνει, ο προσωπικός μύθος ενός καλλιτέχνη να είναι τόσο ισχυρός ώστε να επισκιάζει το έργο του. Μια τέτοια περίπτωση ήταν ο Αλέξης Ακριθάκης (1939-1994), από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες της εικαστικής σκηνής, ελληνικής και ευρωπαϊκής. Σήμερα, καθώς συμπληρώνονται 25 χρόνια από τον θάνατο του, η έκθεση που ανοίγει στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Κουμπάρη δίνει την ευκαιρία στις νεότερες γενιές να ανακαλύψουν τα εκφραστικά μέσα αυτού του δημιουργού, τον «λαβύρινθο» της ζωγραφικής του. Και στους παλιότερους που τον γνώρισαν να διαπιστώσουν ότι το έργο του δεν έχει χάσει τίποτε από τη νιότη του.
«Αλέξης Ακριθάκης τσίκι-τσίκι» είναι ο τίτλος της έκθεσης και συγκεντρώνει αποκλειστικά ασπρόμαυρα έργα στο χαρτί με μελάνι, τα οποία ο καλλιτέχνης δημιούργησε συστηματικά από την δεκαετία του 60 έως τα μέσα του ’70. Καθιερώθηκαν ως μια σοβαρή πρόταση της σύγχρονης ζωγραφικής του, ένα γλωσσικό ιδίωμα το οποίο επανεμφανίζεται συχνά και στα μετέπειτα έργα του. Τα περισότερα τα δημιούργησε στο Βερολίνο όπου είχε εγκατασταθεί από το 1968. Παρουσιάστηκαν πρώτη φορά στην γκαλερί του Ιόλα στη Γενεύη το 1971 κι ήταν ο Κώστας Ταχτσής ο οποίος στο κείμενο του καταλόγου εκείνης της έκθεσης βάφτισε τα σχέδια «τσίκι τσίκι», από το τρίξιμο της πένας πάνω στο χαρτί.
«Παρατηρούμε στο τσίκι τσίκι τις λεπτομέρειες, την ατέρμονη διαδικασία της τέχνης. Ένα ενεργό ηφαίστειο είναι τα έργα του όπως ήταν κι όλη η ζωή του Αλέξη» έλεγε νωρίτερα σήμερα ο ιστορικός τέχνης Ντένης Ζαχαρόπουλος. Πάντα υποστηρικτικός στο πλευρό της κόρης τού καλλιτέχνη, Χλόης Geitmann-Ακριθάκη,για την οποία η έκθεση στο Μπενάκη είναι και «προσωπική και σημαντική». Τα έργα που παρουσιάζονται λέει η ίδια «έγιναν πριν γεννηθώ και γύρω από την γένηση μου, μια περίοδος πολύ παραγωγική για τον πατέρα μου την οποία εξερευνώ με άλλη ματιά πλέον, με την ωριμότητα του ενήλικα».
Η αρχειοθέτηση του έργου του πατέρα της μοιάζει «σαν κυνήγι θησαυρού» λέει γελώντας. Μόλις πριν δύο χρόνια εντόπισε έργα του από την δεκαετία του 60. « Είχαν αλλάξει χέρια, άλλα πουλήθηκαν, άλλα είχαν χαριστεί» εξηγεί. Για την καταγραφή του έργου του έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμος ο ιστότοπος που έχει δημιουργήσει στην διεύθυνσηhttps://akrithakis.com. που λειτουργεί προς το παρόν στα αγγλικά. Έργα, σχέδια, κατασκευές, τετράδια, ημερολόγια, φωτογραφίες, ένα σύνολο σύνθετου και ιδιαίτερα παραγωγικού έργου διασκορπισμένο σε ιδιώτες, συλλέκτες, μουσεία, σε φίλους, σε πρόσωπα άγνωστα σ’ εκείνη. «Ο Αλέξης σχεδίαζε ακόμα και σε χαρτοπετσέτες στα μπαρ, στη Ράτκα. Υπάρχουν κάποιοι που έχουν σπίτι τους ολόκληρο τοίχο με τέτοια σχέδια του Ακριθάκη» συμπληρώνει ο Ντένης Ζαχαρόπουλος.
Η Χλόη Geitmann-Ακριθάκη συνεπιμελείται την έκθεση στο Μπενάκη με τον Αλέξιο Παπαζαχαρία, για τον οποίο η συγκεκριμένη έκθεση «επιτρέπει στον θεατή να εμβαθύνει στο έργο του Ακριθάκη, να δει από κοντά όχι το λαμπερό μέρος της δουλειάς του αλλά την καθημερινή δημιουργικότητα του». Διάρκεια έκθεσης έως 17/11.
