Ο ποιητής της μουσικής κάντρι, ο Κρις Κριστόφερσον, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, από τουρνέ, από στούντιο ηχογραφήσεων, από εμφανίσεις σε κινηματογραφικές ταινίες. Τίτλοι τέλους, λοιπόν, και ίσως οι πιο κατάλληλοι είναι να ξαναδούμε την τελευταία του πλήρη συναυλία με μέλη των Strangers, της μπάντας του Μερλ Χάγκαρντ, στις 30 Ιανουαρίου του 2020.
Η ανακοίνωση της απόφασης έγινε χωρίς φανφάρες: σε μια φράση της ανακοίνωσης που έδινε λεπτομέρειες για το κληροδότημα του Κριστόφερσον αναφερόταν ότι «επιπροσθέτως, μετά την απόσυρση, το 2020, από την ενεργό δράση του πατέρα του, ο Jon, ο γιος του Κριστόφερσον, αναλαμβάνει την επίβλεψη του συνόλου της οικογενειακής επιχείρησης». Και ο εκπρόσωπος του Κριστόφερσον επιβεβαίωσε στο Rolling Stone την απόσυρση του Country Music Hall of Famer από δημόσιες εμφανίσεις επί σκηνής, από ηχογραφήσεις, από ηθοποιία.
Λίγοι ήταν οι καλλιτέχνες της εμβέλειας του Κριστόφερσον που εμφανίζονταν δημόσια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και ο Κρις παρέμεινε σε ενεργό δράση έως τον Φεβρουάριο του 2020, κάνοντας σόλο τουρνέ με μέλη των Strangers. Στην τελευταία πλήρη συναυλία του, μαζί με ευρέως διαδεδομένες επιτυχίες όπως τα «Help Me Make It Through the Night», «Me and Bobby McGee» και «Sunday Mornin’ Comin’ Down», ο τότε 83χρονος Κριστόφερσον έκανε ανασκαφές σε διάφορες περιόδους της λίστας τραγουδιών του. Έδωσε μια αξέχαστη ερμηνεία του «Darby’s Castle» από το LP με το οποίο έκανε το ντεμπούτο του το 1970. Αξιολόγησε την ύπαρξή του με το τραγούδι που έδωσε τον τίτλο στο άλμπουμ «Feeling Mortal» του 2013. Μετά, έπαιξε το αυτοαναφορικό «The Pilgrim Chapter 33» του 1971 (“ He’s a walkin’ contradiction, partly truth and partly fiction”). Έκλεισε τη συναυλία στο κατάμεστο Stardust με το «Please Don’t Tell Me How the Story Ends».
