Του Θωμά Καλέση
Είναι δυναμική, αντισυμβατική. Είναι νέα, όμορφη και φέρνει μια νέα πνοή στη μουσική. Είναι ροκ, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τους στίχους, για τη μουσική, για την πόλη της Θεσσαλονίκης, για τον κόσμο ολόκληρο. Οι λέξεις από τους στίχους των τραγουδιών όπως το “Bull’s Revolution” ξεπηδούν σαν επαναστατική φλόγα έτοιμη να αγγίξει τις κοινωνικές μάζες και τα προβλήματά τους. Η Cane Potenas (ή αλλιώς Τίνα Λεονώρα) είναι εδώ και ήρθε για να μείνει.
«Ναι, όλα τα τραγούδια μου θίγουν κοινωνικά μηνύματα. Είτε έχουν να κάνουν με την κακοποίηση των ζώων, είτε των ανθρώπων από άνθρωπο. Δεν ξέρω αν θα τα χαρακτήριζα επαναστατικά, υπό την έννοια ότι επαναστατικό είναι όταν κάτι όταν δημιουργείται με μια ανάλογη προσέγγιση. Πιθανόν να συνδέεται, αλλά περισσότερο κάνω αυτό που μου βγαίνει. Και αυτό που αρέσει πρώτα σε μένα», τονίζει με νόημα, λίγες μόνο ημέρες μετά την κυκλοφορία του πρώτου της EP με το συμβολικό τίτλο: «Labyrinth».
Στο πλάι της, μουσικοί που έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στο ροκ πεντάγραμμο της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Είναι ο Ασκληπιός Ζαμπέτας, ο άνθρωπος που μας χάρισε μοναδικές στιγμές με την κιθάρα του στις θρυλικές «Τρύπες». Είναι ο Νίκος Γιούσεφ, που έπαιξε μπάσο στα Υπόγεια Ρεύματα. Είναι ο Νόμικ, από τους Sleeping Pillow, είναι ο Στέλιος Φράγκος, κιθαρίστας του Τζίμη Πανούση. Και πολλοί άλλοι ακόμα.
«Γιατί ροκ;» αναρωτιόμαστε. «Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με όλα τα υπόλοιπα είδη μουσικής. Φυσικά, οι μουσικές μου καταβολές περιέχουν Pink Floyd, John Lennon, Patti Smith. Μπορεί στο μέλλον να ασχοληθώ και με άλλα είδη. Όμως το ροκ είναι που με εκφράζει, είναι το είδος μου, αυτό που γουστάρω», τονίζει με χαρακτηριστικά η ίδια.
Δεν είναι όμως μόνο το ροκ που γουστάρει, αλλά και το πρώτο EP που έχει ετοιμάσει και ανέβηκε στο youtube στις 9 Σεπτεμβρίου. «Όλα τα τραγούδια έχουν κάτι βιωματικό μου μέσα τους, αλλά αυτό που είναι εξ’ ολοκλήρου είναι το Evil Land», τονίζει. Ωστόσο, γιατί «Labyrinth»; «Αν κάτσεις και το σκεφτείς, όλη η κοινωνία μας είναι ένας λαβύρινθος. Ζούμε σε έναν κυκεώνα πληροφοριών και καταστάσεων που δεν ελέγχουμε».
Συζητήσαμε μαζί της καθώς προετοιμάζεται και για την πρώτη live εμφάνιση της καριέρας της. Στις 27 Σεπτεμβρίου στη Νάπολη. Είπαμε, το ροκ είναι underground, όπως και η πόλη του ιταλικού νότου από όπου θα ντεμπουτάρει στις ζωντανές εμφανίσεις. Όσο για το πού φτάνουν οι στόχοι της; «Δεν υπάρχουν όρια στους στόχους. Όπως δεν υπάρχουν σύνορα στη μουσική. Μακάρι να φτάσω στα πιο απομακρυσμένα μέρη της γης. Εξάλλου, γι’ αυτό και ο στίχος είναι αγγλόφωνος. Για να φτάσει σε όλους όσους θέλουν να ακούσουν».
Και όταν αυτό συμβεί; «Ποιος ξέρει; Ίσως σκηνοθετήσω μια ταινία, στην οποία θα παίξω κιόλας. Αλλά μη βιάζεστε. Στη μουσική θα μείνω για πάντα. Γιατί με τους στίχους, με το ρυθμό, με το τραγούδι νιώθω πραγματικά ελεύθερη. Γιατί η μουσική είναι αυτή που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο».
