Από τις αρχές του χρόνου, εκατοντάδες χιλιάδες θεατές είναι καθηλωμένοι παρακολουθώντας τη σειρά ντοκιμαντέρ «Cheer» στο Netflix: τις μαζορέτες του Navarro College να «σπάνε» το σώμα τους, να δακρύζουν από τον πόνο και τη σχεδόν υπερφυσική προσπάθεια, στην προετοιμασία να κερδίσουν το National Championship στην Ντεϊτόνα.
Αφήνοντας στην άκρη τις προκαταλήψεις για τις μαζορέτες -δεν είναι απλά και μόνο όμορφα πρόσωπα, αλλά σκληρά δοκιμαζόμενοι αθλητές, ικανοί για υπεράνθρωπα πράγματα-, το θέλγητρο της σειράς είναι η ματιά που ρίχνουμε σε ζωές νέων, προσανατολισμένες σε έναν στόχο τον οποίο επιδιώκουν με όλο τους το είναι.
Για πολλούς στην ομάδα του Navarro College αυτή η συναίσθηση σκοπού έχει και τη διάσταση προσωπικής σωτηρίας. Για παράδειγμα, η Lexi, η οποία συχνά επαναστατεί και έχει μπλεξίματα με την αστυνομία, λέει πως εκτιμά το ότι είναι απασχολημένη γιατί ξέρει τι είναι γι’ αυτήν το να μην υπάρχει τίποτα στη ζωή της. Ο Jerry, που έχασε τη μητέρα του από καρκίνο, έχει βρει στήριξη, ακόμη και «σπίτι» στην ομάδα, και έχει εμμονή με κάθε λεπτομέρεια του σπορ.
