«Από τα κανάλια είχα αμφισβήτηση και άρνηση στην αρχή της καριέρας μου. Δεν επηρεάστηκα γιατί είχα όλη την ορμή και το πείσμα», είπε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, μιλώντας στην ΕΡΤ και την εκπομπή ΣΤΟΥΝΤΙΟ 4 και τους Νάνσυ Ζαμπέτογλου – Θανάση Αναγνωστόπουλο, εξιστορώντας όσα βίωσε στην αρχή της διαδρομής του στα τηλεοπτικά πράγματα.
«Στα 24 αισθανόμουν ότι είχα μεγαλώσει».
Ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης πρόσθεσε ακόμη: «Στα 24 αισθανόμουν ότι είχα μεγαλώσει. Όταν είσαι 24 ετών και κάνεις αυτό που αγαπάς νιώθεις ότι έχεις πιάσει τον κόσμο. Είχα ταχύτητα, αυτό που έχουν όλα τα νέα παιδιά. Όλοι έχουμε τα θέματα μας. Τώρα λόγω ηλικίας σε κάποια πράγματα έχουμε ωριμάσει. Συνειδητοποιείς κάποια πράγματα. Είχε προσωπική ανάγκη να γράφω δικές μου ιστορίες (…) Βρέθηκα στους “Φρουρούς της Αχαΐας” μέσα από μια αγγελία. Ήξερα ότι ήθελα να ασχοληθώ με την υποκριτική». Αποκάλυψε και ότι στην ίδια σειρά, στην πρώτη σκηνή που συμμετείχε, φορούσε ράσα.
«Η σχέση μου με την δουλειά είναι ερωτική. Όχι μόνο για μένα, νομίζω όλοι όσοι κάνουν αυτή τη δουλειά» είπε χαρακτηριστικά ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης.
Ο ίδιος γνωστοποίησε ότι σκηνοθέτησε ακόμα και τον τρόπο που είπε στη μητέρα του ότι θα παίξει στην τηλεόραση, ενώ μιλώντας για τα παιδικά του χρόνια είπε ότι οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν μόλις τεσσάρων ετών. «Με τη μητέρα μου μεγαλώσαμε μαζί. Μου έλειψε η παρουσία του πατέρα μου» είπε, ενώ επισήμανε ότι ο πατέρας του ήθελε από τον ίδιο να σπουδάσει οικονομικά στις ΗΠΑ».
Αποκάλυψε μάλιστα και μια άγνωστη έως σήμερα στιγμή της καριέρας του, εξιστορώντας:
«Παίξαμε μια σκηνή με έναν ηθοποιό, αλλά δεν μου έλεγε για ποια ταινία είναι. Μου είπε ότι είναι για ένα πολύ γνωστό πλοίο που βυθίστηκε. Έχω κάνει δοκιμαστικό για… τον Τιτανικό. Μετά από δύο χρόνια που είδα την ταινία είπα “Άι στο δι@ολο! Αυτό θα έκανα;”.
Για την τελευταία του ταινία «Ένας άλλος κόσμος» σημείωσε:
«Πήρε διανομή στο εξωτερικό και άρχισα να ταξιδεύω. Όταν πήγα στις ΗΠΑ ήρθαν ατζέντηδες και άνθρωποι και εγώ ήθελα να κατεβάσω ρολά από τα πάντα, ήθελα να μη δουλεύω, ήθελα να φύγω. Είχα κουραστεί πάρα πολύ. Έπαθα burn out. Πήρα αεροπλάνο και έφυγα τρέχοντας. Είχα Έλληνες φίλους στην Αμερική και απέκτησα εκεί μια ζωή. Παράλληλα έγραφα και πήγαινα βόλτες, ήμουν ήρεμος. Δεν ήθελα να δουλέψω. Έγραψα μια ταινία αλλά δεν γυρίστηκε γιατί ακολούθησε η πανδημία».
Δείτε επίσης: Χ. Λαμπίρη για Μάτι: «Ήμουν τυχερή, δεν θα προλάβαινα ποτέ να κατέβω τα σκαλιά»
